Punt 1: Ik ben niet in winterslaap. Verre van dat, zou ik willen zeggen. Ik heb het gewoon ordinair druk :-).
Punt 2: Ja, alles is goed! Nou ja...Bijna helemaal goed.
Ik had de afgelopen dagen nogal last van hoofdpijn. Vooral ´s avonds. En dan niet zo´n klein beetje, maar echt bonkende hoofdpijn. Te erg om achter de computer te kruipen. Het licht van het beeldscherm kon ik gewoon niet verdragen.
Ik denk, dat het tekenen van ontgifting zijn. Toen mijn moeder in januari ziek werd, ben ik er mee begonnen: stress-eten en troost-eten. En dat werd er niet beter op, toen de ziekte aanhield, vervolgens mijn vader ook ziek werd, en ze beiden in mei overleden. Ik at te zoet, te vet en teveel.
Gek genoeg kon ik er daarna niet meer mee stoppen. Mijn lijf was eraan verslaafd geraakt. Ik kon soms middenop de dag zin hebben in een lik roomboter. Of een dikke koek. Of ´s avonds met een zak chips naar bed gaan (die dan minstens voor drie kwart leeg ging....).
Natuurlijk had ik het allang gemerkt aan mijn knellende rokbanden. Ook bemerkte ik een niet meer te ontkennen vetrol :-(. Maar toen ik twee weken geleden op de weegschaal ging staan, vertelden me de cijfertjes de naakte waarheid. Ik ben dit jaar VIJF KILO aangekomen!
Ik ben daar toch van geschrokken. Kennelijk kun je je zo´n eetpatroon op mijn leeftijd (ik ga richting de 50) niet meer ongestraft permitteren. De straf is letterlijk ZWAAR!
Ik nam een besluit. Het moest afgelopen zijn met dat ongezonde gedoe. In huis snoep ik niets meer. (Buitenshuis doe ik voor de gezelligheid mee en ga ik geen vriendelijk aangeboden lekkers afslaan.) Het was even wennen. En vandaar waarschijnlijk die ontgiftings- of ontwenningsverschijnselen in de vorm van hoofdpijn, denk ik.
Maar het komt goed. Mijn lichaam went eraan en mijn trek in troep is weg. Mijn smaak is alweer verbeterd (dat gaat heel snel!) en dat komt mijn kokerij ten goede. Ik proef in gedachten de smaak van wat ik bedenk. Zoals ik ook de smaak proef van recepten die ik lees. Dat resulteerde in de afgelopen week in lekkere smaakbommen op tafel. De allerlekkerste, verwarmende pompoensoep (van een pompoen, die ik van een workshopdeelneemster kreeg). Een reuze pan erwtensoep, die in no time leeg was. Kip uit de oven met aardappeltjes eromheen. (De kip niet voor mij, want ´beest´ eet ik nagenoeg nooit). En ook een keer een erg goed gelukte bloemkooltaart. (Ik had het recept moet opschrijven, maar vergeet zoiets altijd).
 |
| Aardappeltjes uit de oven bij de bloemkooltaart |
 |
| Salade erbij. Altijd goed. |
 |
| De bloemkooltaart. Ik had wat deeg over en maakte daar maar een soort raster van. |
 |
| Soms zitten er leuke verrassingen in de aardappelbak :-) |
Het zette me zelfs aan het experimenteren met brood bakken. Ja, na 17 jaar broodbakken is het nog altijd leuk om iets nieuws uit te proberen! Ik maakte brood met boekweitmeel. Boekweit is geen graan, maar een kruidachtige plant. Boekweit is heel gezond. Het bevat verschillende vitaminen en mineralen (o.a. magnesium). Omdat het geen graan is, bevat boekweit geen gluten. Tot nu toe had ik boekweitmeel alleen maar gebruikt om pannenkoeken mee te bakken. De smaak is heerlijk. Een beetje nootachtig. Daarom wilde ik er ook eens brood mee bakken. Ik maakte een mengsel van 1/3 tarwemeel, 1/3 tarwebloem en 1/3 boekweitmeel en bakte daar op de gewone manier brood van. Het brood bleef laag. Dat had ik verwacht, vanwege het glutenvrije boekweitmeel. Maar het zag er aan de buitenkant verder prima uit. Mooi ook, omdat ik er boekweitgrutten bovenop gedaan had. Tijdens de workshop van gisteren heb ik het brood aangesneden. En ik was aangenaam verrast! Erg smakelijk brood met de structuur en de bite van zuurdesembrood. Ik ga dit zeker in mijn broodrepertoire opnemen. Smul!!!
En zo vliegt de tijd om. Koos was vorige week de hele weeg weg op werkweek. Deze week is hij de hele week op bivak. Je wil niet weten wat voor viezigheid er uit zijn tassen komt, als hij op vrijdag weer opduikt! Leendert en Hans kwamen de afgelopen dagen z**knat thuis van hun werk. De één is timmerman en de ander werkt in het groen. De jassen en schoenen gaan direct bij de kachel en zijn de volgende morgen soms nog niet helemaal droog.
Henk is in de ban van de egel, die elke avond door de tuin struint. Soms krijgt hij een beetje kattenvoedsel. Binnenkort zal hij wel in winterslaap gaan.
Hij wel. Ik dus niet :-).
