Er is zeker vreugde in ons leven. Maar tegelijkertijd wordt die vreugde overschaduwd door van alles en nog wat. Niet in de laatste plaats door de ziekte van Maria, waar we zo ongeveer elk uur van de dag bij bepaald worden. Maar ook door andere gebeurtenissen. Vanmorgen overleed een oom van mij. De oudste broer van mijn moeder. Zomaar in een paar jaar tijd, zijn alle drie de broers van mijn moeder overleden en zie je een geslacht gaan. Het zou vandaag de verjaardag van mijn moeder geweest zijn. En zo ben je door die datum én door het overlijden van haar oudste broer veel in gedachten en is er pijn en verdriet.
We leven mee in het verdriet van onze familieleden, maar tegelijkertijd verheugen we ons ook over de kleine en grote vreugden in ons gezin. Gisteren kregen we een appje in onze gezinsapp van Leendert, waarbij de trots en blijdschap bijna van het scherm spatten. Helemaal onverwachts kreeg hij van zijn baas een spiksplinternieuwe werkbus. Geweldig! Echt een hele grote verrassing voor hem!
Henk was vandaag een dagje in het gezin van mijn zus. Eerst lekker een paar uur naar het zwembad. En daarna genieten van ijspret op de vijver achter hun huis.
Koos had ook wel zin om de ijzers onder te binden. Hij dook in onze voorraad schaatsen, maar vond er geen paar in zijn maat. Maar geen nood: even naar de kringloopwinkel en voor 7,50 een paar prima noren gescoord. Weliswaar ouderwetse modellen, maar een kniesoor die daarop let, toch?
Het ijs is trouwens echt niet overal betrouwbaar, hier. En daar kwamen er een paar vanzelf achter. Jan zakte er door (vlakbij de kant) en kwam tot zijn middel toe nat thuis. Hans moest vandaag voor zijn werk wilgen knotten, die half over het ijs hingen. Daarbij haalde hij ook tot twee keer toe natte voeten. Er liggen hier dus wat schoenen met proppen kranten erin op de verwarming, in de hoop, dat die morgenochtend weer droog zijn ;-). En de wasmachine deed de rest...
Maria kreeg vanmiddag haar mentrix op visite. Erg aardig, zo in de vakantie! Maria heeft inmiddels 3 maanden van het schooljaar gemist en het is lastig om te kunnen inschatten wanneer en wat ze kan inhalen/weer oppakken. Het is wat het is.
Mijn dag was vandaag vol afwisseling. Ik was de hele ochtend op pad. Eerst heb ik ingrediënten ingeslagen voor het koken voor de kookrubriek, die ik eens in de vier weken maak. Daarna heb ik spulletjes ingekocht voor DV volgende week, als ik een klasje op bezoek krijg, met kinderen, die over ´de bakker´ werken. Zij komen broodjes bakken. Daarna naar de molen voor nieuwe voorraad bakproducten voor de shop. Intussen had ik een appje van Willem gekregen, dat hij de daglichtlamp kapot had laten vallen, die nodig is voor het fotograferen van de gerechten voor de kookrubriek. Of ik ´even´ langs de Foka wilde rijden voor een nieuwe lamp. De Foka is in hartje Rotterdam en ik ben echt geen held in stadsrijden. Maar goed. Ik wilde niet kinderachtig zijn en toog met moed (en angst en beven) naar de Foka. Ik was blij toen ik veilig en wel mét een auto vol meel én de daglichtlamp thuis kwam. Maar toen was het dan toch al tegen twaalven!
Ik stelde daarom het maken van de kookrubriek maar uit tot vanavond. Eerst even een bak koffie. En intussen kwam Koos met z´n schaatsprobleem en kwam er daardoor zomaar een onverwachts ritje naar de kringloopwinkel oppiepen. Dat was verder geen probleem, want ik moest toch op pad om Maria op te halen, die bij Trijnie in Dordrecht was. Zo gebeurd, zou je zeggen. Maar dat is dan de verkorte versie. De werkelijkheid was: eerst een vriend van Koos ophalen, dan naar de kringloopwinkel in Dordt, daarna Koos en vriend bij het Centraal Station afzetten, vervolgens naar Trijnie rijden, daar even een bakkie koffie drinken en uiteindelijk met Maria naar huis. Al met al ben je dan weer twee uur verder.
Afijn. De volgende programmapunten waren: het bezoek van Maria´s mentrix, het inpakken van de webshopbestellingen, het wegbrengen van de pakketten, het koken van de warme maaltijd (worteltjes met vis, mmmm) voor 8 personen, eten, de keuken opruimen, koken voor de kookrubriek,
nog maar een was ophangen en dan eindelijk, eindelijk ook nog ff wat voor mezelf doen. Stukje haken aan een deken én nog even spinnen van de Merinowol, die ik op marktplaats kocht.
Er past toch eigenlijk best veel in één dag ;-).
