We waren vanmorgen met z´n drieën al om vijf uur van de partij. Willem voor z´n maandagse looprondje, Hans voor het maken van BHV-theorie en ik voor het opstarten van de nieuwe werkweek.
Ik heb om te beginnen in alle vroegte maar eens een to-do-list gemaakt. Er waren (zijn) zóveel losse eindjes, dat het een beetje ging spoken in mijn hoofd. Dan helpt zo´n lijstje om geen dingen te vergeten.
Het huis liep langzaam maar zeker leeg. Willem, Leendert en Hans gingen naar hun werk. Koos vertrok bepakt en bezakt voor een week op bivak. Jan en Henk moesten naar school. Alleen Maaike, Maria en ik bleven over. Maaike hoefde pas vanmiddag naar haar werk. ¨Leuk,¨ dacht ik, ¨dan kunnen we straks koffie drinken met die twee stukjes appeltaart die nog van gisteren over zijn.¨ Mooi mis dus! Toen ik eenmaal koffie gezet had, bleek er van die appeltaart geen spoor meer te zien te zijn. Ha, ha. Ook de stroopwafels waren op. Zelfs de ontbijtkoek was op. Maar wacht: er zijn nog steeds chocoladeletters (met korting van ná de Sint). Dan dus maar koffie met chocoladeletter. Ook lekker :-).
Na de koffie deed ik ochtendgymnastiek: 15 minuten krentenbrooddeeg kneden! Dat was om een paasstol te maken, die gefotografeerd moet worden voor de webshop.
Maria had ook lekker veel energie en had zin om keukenkastjes schoon te maken en op te ruimen. Ga je gang, kind! Graag! Voor foto´s heeft ze niet gemaakt. Maar neem van mij aan: het was een rommeltje. Het werd steeds hinderlijker, dat wanneer je een kastje opende, je bedacht moest zijn op lawinegevaar. Tupperwarelawines, weet je wel :-). Het gevaar is geweken. De kastjes zijn weer spic en span.
Wind en zonneschijn riepen om het hardst, dat de was vandaag best naar buiten kon. Volgens de weer-app zou het pas om 15.00 uur gaan regenen. Dus: naar buiten met die was!
Ik genoot een poosje van m´n bijen. Drie volken, die als een malle aan het vliegen waren. Gisteren, toen we naar de kerk liepen, had ik het al gezien: de els bloeit! Daar zijn de bijen dol op! Willem merkte nog op, hoe raar het is, dat ik wél allerlei bloemen en planten feilloos herken en weet te benoemen, maar dat ik géén gezichten en namen kan onthouden. Bij hem is het precies andersom. Nu, dan vullen we elkaar toch prima aan ;-).
Intussen rommelde ik verder aan de paasstol. De voorrijs was gedaan. Het deeg was doorgeslagen, het ei door het amandelspijs gekneed, de stol gevormd.
Er moest ook gewoon tarwebrood gebakken worden. Maria wilde dat nu eindelijk weleens leren. Prima hoor. Ik geef wel even een privé-workshopje. En kijk: Maria´s eerste zelf gebakken brood!
Handig, dat ze dat nu ook kan!
Mijn dag vulde zich langzaamaan met allerhande klusjes en er kon steeds iets van mijn lijstje gestreept worden. Niet dat dat lijstje korter werd, want steeds schoot er iets door m´n hoofd, wat óók nog moet gebeuren. Niet allemaal tegelijk en ook niet allemaal vandaag, maar het staat dan toch maar vast zwart op wit.
Trijnie kwam nog even aan. Gezellig.
Aan het eind van de middag was het zoals altijd pakjes-tijd. Eerst pakjes klaarmaken en daarna naar de post brengen. Ik schoot Albert Heijn binnen om een netje sinaasappelen te halen, wat ik nodig had. En ook meteen bakpapier, wat bijna op was. Terwijl ik rondliep, bedacht ik, dat ik gezien had dat er Ten Cate ondergoed in de aanbieding was. Vijftig procent korting en op=op. En Willem had t-shirts nodig. Gelukkig lagen er nog twee pakjes in zijn maat. Terwijl ik naar de kassa liep, bedacht ik, dat ik eigenlijk verschrikkelijke dorst had. Ik drentelde even langs de koelvitrine met sapjes en smoothies enzo. Maar ik kon het niet over m´n hart verkrijgen om 99 cent aan een oenig klein flesje uit te geven en bedacht, dat ik immers zó thuis zou zijn. Ik moest m´n dorst gewoon maar even negeren. Maar kijk! Bij de kassa´s stond een schap met flesjes icetea van Pure Leaf. Cold brewed (klinkt in het Engels natuurlijk interessanter), zonder allerlei rommel, best OK. Op vertoon van je bonuskaart een flesje gratis. Hè, precies op het goede moment :-).
Thuis gekomen ging ik achter het fornuis. Er stond vandaag pasta op het menu met een saus van allerlei restjes (ook soort van losse eindjes, toch?). Ik maakte een saus van een ui, bakje champignons, een flespompoen in blokjes, een courgette in blokjes, een paar tenen knoflook, een blikje tomaten, een blikje tomatenpuree, Italiaanse kruiden en Keltisch zeezout. Er ging een verdwaald blik worst in blokjes (die worst, niet dat blik ;-)) door. Is dat ook netjes opgemaakt. Als toetje een schaaltje yoghurt met een restje bessen op siroop. We hebben weer als een vorst gegeten!
Ik hoor net Maaike uit haar werk thuis komen. Maar het is dan ook al bijna dinsdag! De maandag was druk en vol, maar gezellig en productief. Een gewone, bijzondere maandag dus.
