Vandaag had ik een afspraak bij Jan op school. Eigenlijk kwam het niet heel handig uit. Jan z´n school is in Rotterdam en ik moest er om half 3 zijn. De afspraak was tot half vier. Daarna ben ik naar huis gereden, heb de pakjes van de webshop ingepakt en naar de post gebracht en ben daarna wéér in de auto gestapt, om wéér naar Rotterdam te gaan. Nu samen met Maria voor een afspraak in het Sophia Kinderziekenhuis. Maar ja. Soms is het niet anders. Willem zou zeggen: ¨Je kunt nu eenmaal niet alles met een schaartje knippen.¨
Het fijne van die afspraken was, dat ik nu in elk geval even verplicht naar buiten moest. Daar was anders vandaag niet zoveel gekomen, denk ik. En het was toch heus lekker weer. Na al het grijs en het nat van de afgelopen 2 weken, scheen vandaag regelmatig de zon en was het zo fijn licht!
In de natuur zie je, dat het inmiddels toch al in de tweede helft van maart is. De struiken worden langzaamaan groen. Prachtig, dat tere groen. Dat is altijd veel te snel voorbij!
Vlakbij de school van Jan liep een gans met een jong. Wat lief om te zien!
Minder lief om te zien was de ooievaar, die Maaike en Maria spotten, toen ze een rondje door de polder liepen. Het beest had een jong konijntje te pakken en vrat dat op met huid en haar. Het konijntje gilde het uit, vertelden de meiden. Brrr.
Ook in het landelijk nieuws ging het er vandaag bepaald niet vredig aan toe. Wat een ellende met die aanslag in Utrecht. Daar word je toch echt beroerd van, als je denkt aan al het verdriet.
Onze dag was verder vol speciaaltjes. Dirk is jarig. Hij is 28 geworden. En Koos ging vandaag voor het laatst naar school. Hij moest z´n defensie-spullen inleveren.
Gelukkig is hij geslaagd en ergens volgende week is de diploma-uitreiking. Zo sluit hij een periode af en is hij al volop bezig in zijn volgende: hij is stratenmaker geworden. Heel anders, dan hij aanvankelijk van plan was. Hij had een carrière bij Defensie in gedachten, maar dat gaat hem vanwege een blessure niet worden. Inmiddels heeft hij helemaal zijn draai gevonden in het stratenmakersvak.
Het gaat hier verder allemaal zo z´n gangetje. Willem is aan het afvallen om te kijken, of hij zijn bloeddruk zo naar beneden krijgt. Ik ben benieuwd. Vooralsnog wil die bloeddruk nog niet echt zakken (zijn gewicht al wel!), ondanks alle goede tips en adviezen, die we opvolgen. Zo begint hij zijn dag met havermout
drinkt twee kopjes groene thee, luncht met een groene salade, eet tussendoor verantwoorde dingen als fruit en groente en noten en abrikozen. Hij is gaan minderen met vlees bij het avondeten en ´s avonds drinken we als borrel een glaasje bietensap. Ook is hij nóg meer gaan wandelen. Als het zo niet gaat lukken, heeft hij er in elk geval alles aan gedaan. Dan kan hij altijd nog aan de medicatie.
Elke week is er een workshop ¨bak je eigen brood¨, zodat mijn oven overuren draait. Het grappige is, dat al dat brood bakken mij toch ook weer inspireert en er regelmatig een extra mooi of extra lekker brood uit de oven schuift.
Het is wel behoorlijk intensief. Andere dingen, zoals handwerken, staan even op een laag pitje. Maar dat komt bij gezondheid wel weer, als de workshops halverwege april voorbij zijn.
