vrijdag 29 maart 2019

Een week met uitersten

Maandagmiddag was ik nog even langs de markt gereden. De groenteboer had het één en ander voor me klaargezet. Wat dat was, was nog een verrassing. Dinsdag heb ik alles uit de auto gehaald en op de tafel uitgestald om eens te inventariseren. Er bleek deze week vooral veel fruit te zijn. Lekker hoor. Sinaasappels, mineola´s, mandarijnen en bananen. We kunnen onze buikjes er aan rond eten. Ook een kistje goudreinetten. Die zijn voor de moes.



Wat groenten betreft, was het aanbod niet zo heel groot.



Wat gevallen courgettes, een paar aubergines die snel op moesten, wat rimpelige paprika´s, zoete aardappels en 2 bloemkooltjes. Dan moet je even verzinnen hoe je dat op gaat maken. Dinsdag maakte ik eerst maar eens ratatouille. Daarin verdwenen in elk geval de aubergines en een paar courgettes en wat paprika. Lekker met rijst.




Woensdag maakte ik de rest van de courgettes en paprika op in macaroni.

Donderdag wilde ik de bloemkooltjes op maken. Maar uiteindelijk had ik er toch niet zo´n zin in. Het waren van die losse, slappe kolen. Die mochten de konijnen wel opknagen :-). Zelf knaagden we iets anders. Ik kocht broccoli in de aanbieding bij Albert Heijn. Lekker met krieltjes en voor de vleeseters een stukje kipfilet erbij. Terwijl ik aan het koken was, meldden zich extra eters. Toen vond ik de hoeveelheid broccoli net te karig. Ik gooide er een blik zoete maïs bij en sneed vier gekookte bieten in blokjes. Zoiets zou je 10 jaar geleden nooit bedacht hebben, zo´n combinatie. Maar wat was het lekker!


Er kwam deze week trouwens ook nog ander voedsel hier binnen: gerookte forellen! Maaike was maandag met haar vriend mee gaan vissen in een forellenvijver. Je mag je vangst mee naar huis nemen, maar je kunt ook twee forellen inleveren en er één gerookt exemplaar voor terug krijgen. Jaap en Maaike hadden 12 forellen gevangen en kwamen met zes gerookte forellen thuis. Een echte traktatie voor de visliefhebbers!!





De week zat verder boordevol afwisseling. Dinsdagavond was de diploma-uitreiking van Koos. Het was in een theater in Barendrecht en geheel in stijl van de opleiding (VeVa) trad er een militair orkest op.
Koos is geslaagd voor VeVa nivo 3 met een prachtige cijferlijst. Hij gaat er alleen niets mee doen, omdat hij een blessure heeft, die niet over gaat. Nu is hij begonnen als stratenmaker. Allemaal prima. Als ze het maar naar hun zin hebben en hun geld eerlijk verdienen, dan is het goed. En een opleiding is nooit weg. Ook al ga je er niet direct mee aan de slag.






Woensdagochtend vierde mijn jongste zus haar verjaardag met een vrouwenochtendje bij haar thuis. Gezellig hoor. In haar straat zag het er zó feestelijk uit!


Woensdagavond is Willem met Maria en Henk naar de lammetjes gaan kijken bij iemand van de spingroep. Wat hebben ze genoten!!


Donderdagochtend klonk al vroeg een kreet vanuit de tuin. Het was Maria, die vol verwachting bij haar konijnen ging kijken, of er al iets geboren was. Het was 28ste dag na het dekken. En jawel! Een prachtig nestje met 5 jonge, blote, blinde baby-konijntjes!




Onvoorstelbaar hoe zo´n beestje in no time een nestje maakt van stro en haar eigen vacht! Dan hebben Leendert en Thea wel wat langer werk, voordat hun nestje klaar is :-). Maar ook daar komt nu schot in. Deze week is alles gestuct en het ziet er nu zo mooi uit!
Eerst het plafond.
De dag erna de muren.

Vandaag had ik een workshop met 8 dames, die een team-uitje hadden. Het was erg gezellig! Weer eens wat anders, zo :-).

Vanavond moesten we gaan condoleren. Er is alwéér rouw in onze familie gekomen. Er overleed een tante van mij. Wat wordt het kringetje klein. Van de generatie van mijn vader is bijna niemand meer over. We gingen met alle brussen condoleren en vanzelf heb je het dan over vroeger en over je ouders en je haalt herinneringen op. Morgen hopen Willem en ik naar de begrafenis te gaan. En dan is de week zomaar weer omgevlogen met (nieuw) leven en overlijden, met een schoolperiode die afgeloten wordt en een beroepsleven wat begint, met ontwakende natuur en creativiteit in de keuken, met vrouwen die even je pad kruisen tijdens het leren broodbakken en honderdduizend dingen meer.