Even later hoorden we wéér miauwen. Maar nu aan ónze achterdeur. Ach, daar zat me toch een droppie van een kitten! Maria deed de deur open en het katje rénde naar binnen. Totaal niet schuw, nieuwsgierig, vrijpostig en, naar later bleek, erg hongerig.
Het beestje sprong al snel op de bank en ging daar liggen slapen, alsof ze hier helemaal thuishoorde!
Ik wist niet zo goed, wat ik ermee aan moest. Iemand moet zo´n dier toch missen? Als eerste maakte ik een paar foto´s en plaatste die in de buurtapp met de vraag, of iemand soms een kitten miste. Tot nu toe heb ik daar geen reactie op gehad.
Ik had nogal wat werk te doen: pakketjes inpakken en naar de post brengen, naar de groenteboer op de markt en ook nog naar een jarig nichtje. Intussen kwam de één na de ander thuis en iedereen was vertederd om dat beestje. Ik had hem wat kattenbrokjes gegeven, maar daar kon hij niet zoveel mee. Waarschijnlijk zijn die nog te hard voor hem? Ik besloot om meteen maar even nat voer voor hem te kopen.
Toen ik aan het eind van de middag terug kwam, was het katje er nog steeds. Hij viel uitgehongerd op het blikvoer aan.
Vanavond na het eten heb ik hem aangemeld bij Amivedi. Ik hoop maar, dat er zich snel een baasje meldt. Want hoe leuk en lief ook: wij zaten nu niet bepaald op nóg een zwerfkat te wachten.
Vanavond kwam onze eigen kat aanlopen. Die rook natuurlijk meteen onraad! Hij wilde eerst niet binnen komen. Maar eindelijk kwam hij toch. We hebben de kitten even boven gehouden, totdat onze eigen kat gegeten had. Daarna hebben we de kitten aan hem voorgesteld. Nou, dikke stress natuurlijk. We hebben de kennismaking kort gehouden. Morgen ga ik sowieso naar De Kattenmand (kattenopvang) bellen, om te vragen wat ik doen kan/moet. Als zich tenminste nog geen baasje gemeld heeft. Het is in elk geval de bedoeling dat de kitten hier binnenkort weer weg gaat. Dus ga ik onze oude kat niet onnodig stressen. De kitten blijft vannacht boven, in een kamer waar de oude kat nooit komt en waarvan de deur dicht gaat.
Nou ja. Het bracht in elk geval weer de nodige sjeu aan deze verder ´gewone´ maandag :-). Al was het alleen al de verhalen aan tafel. De jongens boden in gekkigheid tegen elkaar op. Op den duur was ik een kattenvrouwtje met minstens 17 katten, die bij nummer 18 zei: ¨Nou, er zijn er toch al 17, er kan er nóg wel één bij.¨ Gekke gasten.
En verder was deze maandag toch ook al wel aardig gevuld met jonge dieren. Maria´s jonge konijntjes zijn nu vier dagen oud en je zíet ze gewoon groeien!
En op de verjaardag van het nichtje kreeg ik van zwagerlief duiven in allerlei stadia te zien: van vier dagen oud, van twee dagen oud en ook een duifje wat vandaag uit het ei kwam. Het ei, waar z´n broertje of zusje in zit, was al aangepikt. Die komt dus ook snel!
Zucht. Wat mooi allemaal!!
