Ik zette de wasmachine aan en ruimde op mijn gemakje de keuken op. Werkjes waarbij je zomaar je gedachten kunt laten gaan. Toen alles aan kant was, bakte ik een lading kaneelbroodjes. We zouden namelijk deze morgen in Rotterdam naar de kerk gaan, waar Maaike en Jaap belijdenis van het geloof zouden doen. Daarvoor wilden we om uiterlijk 10 voor 9 wegrijden en dus had ik bedacht om maar niet uitgebreid te ontbijten. Ik zou gewoon koffie zetten met een schaal kaneelbroodjes erbij.
Toen Willem terugkwam van zijn rondje, was het eerste baksel juist klaar. Tijd om fijn even samen in de stilte van de vroege morgen een bakkie te doen en een broodje te proeven.
Later reden we met twee auto´s naar de kerk. Toen we daar aankwamen, kwamen ook juist Gerwin en Trijnie aan. Wat een mooie timing. Met z´n allen namen we één lange kerkbank in beslag. Even later zag ik Wim en Geertje met de kinderen ook binnenkomen en zwaaide ik naar de jongens.
Het was een dienst, die we niet snel zullen vergeten. De tekst was uit Johannes 20, het 29ste vers:
Jezus zeide tot hem: Omdat gij Mij gezien hebt, Thomas, zo hebt gij geloofd; zalig zijn zij, die niet zullen gezien hebben, en nochtans zullen geloofd hebben.
We hadden nog heel wat na te praten, toen we ná de dienst bij Jaap z´n ouders gingen koffie drinken.
´s Middags had bijna iedereen plannen. Met een klein ploegje waren we thuis: Hans, Maria, Jan, Henk, Willem en ik. Maria en ik vermaakten ons in het huishouden. Maria had zin om de bijkeuken op te ruimen en te schrobben. Best hoor, kind. Zelf had ik zin om lekker op mijn gemakje een kist appels en een kist peren weg te werken. De appels werden appelmoes, de stoofperen stonden aan het eind van de middag in een 10-literpan te stoven. Ja, ja, het rook hier met Pasen naar Kerst :-).
Tussendoor genoten we van buiten koffie drinken.
Het wordt steeds fleuriger in de tuin.
Ook hadden we lol van onze logé:
Ieder uur vraagt er iemand: ¨Zal ik Sunny uitlaten?¨ Wel fijn voor hem, want de rest van de dag zit hij in de bench. Hij kan niet vrij rondlopen, want hij is bloedlink op de konijnen.
Aan het eind van de middag ging Hans bbq-en bij Trijnie en Gerwin. Eigenlijk had Henk daar ook veel zin in. Maar pannenkoeken vond hij ook prima. Het werden pannenkoeken. Met appel en met kaas. En slagroom erbij, omdat het Pasen was.
Na het eten stelde Willem voor om er nog even uit te gaan. Henk wilde wel mee. Nog even van al het moois en het voorjaar genieten. We voeren bij Brakel over met de pont en reden zo naar Zaltbommel.
We genoten van een heerlijk ijsje.
En toen was het hoogtijd om naar huis te gaan.
Het is weer voorbij. Pasen 2019. In meerdere opzichten bijzonder en onvergetelijk.
