De straat waar wij wonen heet Karper. Maar de Nijverheidsweg zou ook best een goede naam zijn. Dat heb je als je met velen in één huis woont en iedereen het fijn vindt om lekker bezig te zijn.
Zaterdag is Hans de hele dag hard bezig geweest met het vellen van een es. Dat was werk voor zijn baas. Het leuke was, dat hij het hout mocht meenemen naar huis. Essenhout is heel fijn stookhout. Wij hebben het liefst óf eiken, óf essen. We waren dus heel blij met de buit.
Hans was nog maar nauwelijks thuis, of hij startte zijn kloofmachine, om vast wat te kloven. Die kloofmachine heeft hij een tijdje geleden van zijn spaargeld gekocht. Gewoon omdat hij dol is op alles wat met bomen (ver)werken te maken heeft. (De kloofmachine is trouwens ook bij hem te huur. Heb je belangstelling? Mail ons dan even.)
Het was zaterdag een prachtige dag. Willem en Dirk zijn weer samen gaan wandelen. Nu een keer niet in de Alblasserwaard. Ze zijn naar De Mariënwaard gegaan, om van de bloesem te genieten. De bloesem stond nog niet op z´n uitbundigst. Maar een mooi begin was het zeker wel!
We zaten weer eens met een ouderwets grote club aan de zaterdagse frieten. Met z´n dertienen waren we! Gezellig hoor!
Direct na het eten zijn we naar het huisje van Leendert en Thea gereden. We hadden voor ons doen vroeg gegeten en het was nog licht. De zon was juist prachtig aan het ondergaan.
In het huisje van Leendert en Thea was hard gewerkt. Nu eens niet door henzelf, maar door een ander. Voor het eerst hebben ze een klus uitbesteed: het stucen. Eerst wilde Leendert het heel stoer zelf doen, zoals hij alles zelf gedaan heeft. Hij had bedacht om dan boven, op de slaapkamers, te beginnen, zodat hij, als hij aan beneden toe was, de slag te pakken had. Maar stucen is best een vak apart en het is gewoon ergerlijk, als het stucwerk er amateuristisch uitziet. Daarom werd er in allerijl toch maar een vakman opgesnord. En wat is het prachtig geworden!! Geweldig!
Omdat het stucwerk een paar dagen moest uitharden, hadden Leendert en Thea zomaar ´vrij´. Dat is gewoon raar, na al die maanden ploeteren. Ze wisten er wel raad mee. Ze gingen lekker op stap voor meubeltjes. Hoe leuk is dat?!
Nadat we het huisje bewonderd hadden, deden we thuis met de hele ploeg een bakkie koffie. Ik had een grote Friese kruidkoek met gember in de Wonderpan gebakken. Daar snijd je fijn een heleboel plakken van.
Na wat snoeperij op zaterdag en zondag, was het op maandag weer tijd voor matigheid. De werkdagen vindt Willem wat dat betreft een stuk gemakkelijker. We beginnen de dag met een kom havermout.
Ik maak elke dag een lunch voor Willem klaar, die vooral uit groene salade bestaat. Ik doe er meestal iets bij: een stukje vis, een gekookt ei, of bijvoorbeeld wat sushi.
Voor tussendoor gaat er (gedroogd) fruit mee en/of een handje noten.
Prima vol te houden zo :-). Zijn gewicht zakt en de bloeddruk zakt lekker mee. Wat ben ik daar blij om! Ik begin te geloven, dat Willem het echt gaat redden zonder pillen.
We genieten elke dag van de jonge konijntjes. Een week geleden werden ze geboren: kaal en roze en mooi van lelijkheid. Moet je nu eens kijken! Ze ontwikkelen zó mooi! Nog een paar dagen, dan gaan de oogjes open.
Voor wie zich trouwens afvraagt, hoe het met het katje is afgelopen, dat maandag kwam aanlopen: die is gelukkig weer met z´n baasje herenigd!! Maandagavond meldde die zich, nadat ze haar eigen poes op mijn blog zag :-). Iedereen blij dus!
Vanmorgen had ik voor de zesde week op rij een workshop ¨Bak je eigen brood¨. Het was erg gezellig met 10 vrouwen uit alle hoeken van het land. Ik geniet altijd erg van het moment, zo ongeveer een kwartier voordat de deelnemers komen, dat alles klaar staat. Het moment, dat ik de rust in me voel dalen en ik in de gastvrouw-rol spring.
De voorbeeldbroden staan klaar.
De koffie is bruin, de thee getrokken. En op de vroege morgen heb ik nog even iets lekkers voor erbij gebakken.
De shop is opgeruimd, zodat de gasten daar kunnen rondstruinen. Ok, niet met z´n tienen tegelijk. Het wordt steeds meer woekeren met de ruimte. Maar dat geeft niets.
Ik werd vandaag verwend. Eén van de deelnemers nam twee potten passata mee. Zelfgemaakt, van tomaten van eigen tuin. Wat lief! En dan kreeg ik van de vrouwen uit Goedereede een heerlijke Torenkoek van de bakker. Daar hopen we morgenavond bij de koffie van te smullen. Op de verpakking staat, dat die koek een ´goede reden´ is om naar Goedereede te komen. Wie weet. We komen er vaak genoeg langs, op weg naar Ouddorp :-).
De komende week is er één week geen workshop. En, hóe leuk die workshops ook zijn, dat weekje zonder voelt nu bijna aan als vakantie. Niet dat we niets te doen hebben, hoor. De komende week zijn we druk met het inpakken van van alles en nog wat. We hopen namelijk op zaterdag 13 april op de jaarlijkse verkoping ten bate van De Schutse te staan hier in Alblasserdam. Diezelfde zaterdag is er elders een verkoping voor eveneens een goed doel, waar anderen met onze producten staan, nl bij De Oase in Ouddorp. Daar is een kraam met onze kruiden en met Marseillezeep. Alles bij elkaar zijn dat heel wat uurtjes inpakwerk. Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen. Samen met Maaike en Maria is het een gezellige klus.
Daarnaast wil ik in m´n bijen werken en graag een slinger aan de tuin geven. In de weken dat er een workshop is, kom ik aan dat soort werk bijna niet toe. Zo langzamerhand heb ik daar toch wel weer reuze veel zin in!
Waar ik vandaag ook zin in had? In lekker koken. Ik maakte een Thaise groene curry en als toetje een heerlijke mango-kokostaart. De recepten haalde ik van Smulweb. En gesmuld hebben we zeker :-).
 |
| mango-kokostaart |
