Poeh!! Wat was ik vanavond na het eten even moe! Nee, ik was MOE! Met allemaal hoofdletters én een uitroepteken.
Ik heb dan ook wel een paar erg intensieve dagen achter de rug.
Dinsdagavond reden Willem en ik met de Caddy naar de molen voor meel en bloem. Normaal haal ik daar altijd op woensdag mijn bestelling op, maar de molen gaat twee weken dicht vanwege vakantie. Daarom had ik een extra grote bestelling en die kon niet in één keer in de Caddy. We hadden afgesproken, dat we dinsdagavond vast de eerste lading zouden ophalen.
Met 1000 kilo meel en bloem achterin de Caddy reden we terug naar huis. Er stond helaas file op de A16 en daarom reden we via de Willemsbrug door de stad richting huis. ¨Een rondje van de zaak,¨ zei ik tegen Willem. Ik vond het wel gezellig, hoor, zo even met z´n tweeën op stap.
Vlak bij huis ging het mis. De Caddy zei: ¨Doe het zelf maar¨ en minderde vaart. Precies hetzelfde als wat we een paar weken geleden hadden, toen we ook al een avondritje naar de molen maakten. Alleen gebeurde het toen op de heenweg en kreeg Willem de auto weer aan de praat.
Nu lukte dat niet. Motor uit, even wachten, motor aan. Motor uit, even wachten, motor aan. Nee hoor. Er bleef ¨Error¨ in het display staan. We konden alleen nog maar heel langzaam rijden. Nou ja. We waren toch bijna thuis. Dus reden we gewoon die laatste kilometer heel langzaam.
Woensdagochtend zouden we vroeg (vòòr Willem z´n werktijd) de tweede lading bij de molen ophalen. Helaas deed de Caddy het nog steeds niet. Die moest dus écht naar de garage. We reden dan maar in Willem z´n auto heen-en-weer. Later op de dag konden we de Caddy bij de garage brengen. Onze Wim werkt hier vlakbij bij Garage Muilwijk. Leuk, want zo kan hij mooi ons hele wagenpark onderhouden :-). Hakke hakke puf puf. Plankgas haalde hij net de 28 kilometer per uur :-). Afijn. Aan het einde van de dag zat er een nieuwe verstuiver in en kon ik hem weer ophalen.
´s Avonds na het eten deden we er een nieuwsbrief uit van de webshop. We hadden zaterdag een filmpje gemaakt met een online rondleiding door de webshop en dat had Willem in de nieuwsbrief gemonteerd. Het leek ons de beste oplossing, nu we vanwege corona niet iets als Open Dagen of iets dergelijks kunnen houden. Voor wie het filmpje nog niet gezien heeft: ik probeer het straks onderaan dit logje te posten. Om de heropening van de webshop te vieren, had ik allerlei aanbiedingen bedacht. Die vielen kennelijk in de smaak, want er volgde een hoos aan web-bestellingen.
Gisteren en vandaag zijn Maria en ik bijna continu aan het inpakken geweest. Gerwin kwam vandaag ook een dagje helpen. Ik was extra vroeg uit de veren, om ook in de vroege morgenuurtjes alvast wat in te pakken. Wat zelden gebeurt: ik stond op met hoofdpijn. Hè, vervelend! Er zou juist vandaag ook een fotograaf komen en dan ook nog die drukte in de shop. Ik merkte, dat ik niet lekker in mijn vel stak, toen ik een doos van een leverancier opende en daar verkeerd geleverde goederen in zaten. Normaal raak ik daar niet zomaar door van de leg, want zulke dingen gebeuren nu eenmaal. Maar nu voelde ik, dat ik er boos en geïrriteerd van werd.
Zo goed en zo kwaad als het ging stumperde ik door tot na het ontbijt. Henk en Jan vertrokken naar school en ik besloot een Ibuprofen in te nemen en een momentje voor mezelf te pakken. Even in een warm bad. Daar knapte ik van op. En juist toen ik me had aangekleed stapten Gerwin en Trijnie binnen. Leuk! Nu kon Trijnie mooi even m´n haar doen. Goed vastgestoken met tig haarspelden en daarna nog vastgeplakt met haarlak. Daar hoefde ik mooi de hele dag, inclusief fotosessie, niet meer aan te denken. Handig hoor, zo´n dochter die graag haren ´doet´.
De rest van de dag bleef mijn hoofdpijn alleen een beetje op de achtergrond zeuren, maar kon ik gelukkig mijn werk doen.
De fotograaf appte dat hij wat later kwam. Geen probleem. We hadden fotograaf Niek Stam gevraagd voor wat nieuwe foto´s voor de webshop en voor de social media. Mijn foto, die we nu gebruiken, heeft hij ook gemaakt, maar is al wel een jaar of zes oud. Ik ben inmiddels wel een stukje grijzer geworden :-). Tijd dus voor een update. Al jubelde Niek, dat ik geen steek veranderd was, toen hij binnenstapte. Ha, ha. De grapjas.
Alle indrukwekkende fotospullen werden klaargezet. Behalve een gewoon portret van mij, kwam hij ook foto´s ´achter de schermen´ maken. Dus van het inpakken en van de workshopzolder en ook van iets wat nog geheim is ;-).
Het was best intensief. Ik denk dat we om een uur of 11 startten. We hadden tussendoor een korte lunchpauze. En daarna werkten we door tot een uur of half drie. Het laatste was het leukst. We maakten buiten foto´s en liepen daarvoor het weiland achter ons huis in. In de verte stond een groep pinken. Ik zei al: ¨Die komen straks vast nieuwsgierig kijken¨. Maar dat deden ze niet. Totdat we klaar waren en wegliepen. Toen kwam prompt die hele kudde aangesjokt. Nou, dat moest natuurlijk ook nog even vastgelegd worden. Voor mij was het de kers op de taart. Prachtig, die dieren!
Toen Niek vertrokken was, ben ik nog even plankgas pakketten gaan klaarmaken. Het lukte om om 17.00 uur een hele container vol af te leveren bij het postnl-punt.
Met prikkende benen van vermoeidheid en m´n laatste beetje energie slingerde ik me nog even achter het fornuis om vlug vlug een grote stapel pannenkoeken te bakken. We moesten een beetje snel eten, want om half 7 gingen Hans en Maria weg. Voor het eerst sinds lange tijd was er weer eens een jongerenavondje met 18-plussers van de kerk. Een strandwandeling. Leuk hoor!
Ik maakte ook een wandeling. Een heel korte: ik dook regelrecht mijn bed in en heb tot aan koffietijd geslapen. Poeh! Wat was ik MOE!
