Vandaag ben ik voor het eerst de hele dag zonder pijn geweest. Weliswaar nog met zware pijnstillers, maar toch! Ik ben er zó blij om en hoop, dat ik nu spoedig helemaal zal herstellen.
Toen ik vanmorgen zónder pijn opstond, besloot ik om eerst maar eens een rondje door m´n tuin te maken. Hier en daar moest er nodig wat begoten worden. En zodoende stond ik bij het eerste ochtendgloren met m´n gieters op de boenstoep om water uit de Graaf te scheppen.
Wat een kado, zo op de stille, vroege morgen!
De afgelopen twee weken is alles zó hard gegroeid in de tuin. Zowel in de bloementuin als in de moestuin valt er van alles te beleven. En dat kan dus ook prima zonder er kapitalen aan uit te geven. Je hebt dan alleen wat meer geduld nodig. Als je zelf iets zaait, kost dat zo ongeveer niets. Maar als jouw zaaisels nog maar piepkleine groene blaadjes zijn, kun je in het tuincentrum complete plantjes met bloemen en al kopen. Alleen betaal je daar honderd of tweehonderd keer zoveel voor. Zoveel? Ja heus! En vaak is zelfs die paar centen aan zaadjes niet nodig, maar kun je van zelf gewonnen zaad of van knollen of stekken ook de mooiste planten opkweken.
Zo had ik vorig jaar dahlia´s opgekweekt van zaadjes, die ik van iemand toegestuurd gekregen had. In het najaar heb ik de knollen, die gevormd waren, opgegraven en in de schuur bewaard. Dit voorjaar heb ik de knollen weer gepoot en daar zijn zowaar al mooie planten mét al een enkele bloem uit gegroeid! Gratis en voor niets, zoals we dat hier zeggen.
Iets dergelijks deed ik met m´n aardbeien. Twee jaar geleden kocht ik drie aardbeienplantjes. Dat was dus in onze eerste zomer hier en ik moestuinierde toen puur voor de grap op een klein stukje grond, wat ik met een hekje afgescheiden had. Ik zal toen vast een enkele aardbei geoogst hebben, maar dat weet ik eigenlijk niet goed meer.
Vorig jaar was m´n stukje moestuin een flink stuk groter en de aardbeienplantjes kregen een nieuwe plek: in een punt grond, bij de rabarberplanten. Ik had toen heel wat aardbeien van die drie planten: maar liefst 1800 gram! In de loop van de zomer kregen de aardbeienplantjes kindjes. Ik zette een flink aantal van die uitlopers in potjes en kweekte er mooie, jonge aardbeienplantjes van. Volgens mij was het al oktober, toen ik ze nog snel, voor het koud werd, uitplantte. In de winter sterven die planten af en in het voorjaar komen ze dan weer op. En ja hoor, alle geplante stekjes hadden de winter overleefd. En nu doen ze dapper hun best en brengen met elkaar elke dag een schaaltje aardbeien op!
Dat is dus echt een zinnige en zuinige tuin. Ik word er blij van.
Vanmiddag brachten Maria en ik de pakjes naar de post en ik vroeg, of ze me ook nog even naar Intratuin wilde rijden (ik mag nu even niet auto rijden met die medicijnen). Ja hoor, dat wilde ze wel. Ik wilde namelijk nog een paar kronkelstokken hebben om de tomaten langs te laten groeien. Vorig jaar had ik er al twee gekocht. Maar nu heb ik er méér nodig, omdat ik ook méér tomatenplanten gekweekt heb.
Ik zag dat de zomerbloeiers in de aanbieding zijn. Twee bakjes (van zes stuks) voor 5,00 euro. En ik bedacht hoe leuk het zou zijn om de hangzakken van vorig jaar met die zomerbloeiers te beplanten. Ik had die vorig jaar voor moederdag gehad en had ze na de zomer leeggehaald, maar niet weggegooid. Die konden nog prima een ronde mee, vond ik. Er was echter nog niets van gekomen, om ze dit jaar van nieuwe plantjes te voorzien. Ik kocht een bakje witte vlijtige liesjes en rode petunia´s. Thuisgekomen ging ik meteen aan het priegelen. Het was nog best een serieus klusje om die die (veel) te grote plantjes in de gaten van die zakken te krijgen. Maar het is gelukt!
Gezellig hoor. Ik hoop er weer de hele zomer plezier van te hebben.
De stokken en de plantjes rekende ik af met de bon, die ik dit jaar voor moederdag kreeg. Hij is nu bijna op. Ik geloof, dat er nog iets meer dan drie euro op staat. Het is toch wel heel leuk winkelen en heel leuk tuinieren zo :-).
