Dinsdagavond zijn we bij Trijnie geweest, om te kijken hoe mooi hun huis en tuin geworden is. Trijnie en Gerwin hebben de tuin helemaal opnieuw aan laten leggen. Met zo´n fijne tuinkamer, waar je heerlijk kunt lounchen. En Leendert heeft hun zolder verbouwd. Toen ze in hun huis kwamen wonen, hadden ze daar niets aan gedaan. Het was één grote, open ruimte. Nu zijn er twee fijne kamertjes gerealiseerd en is er in de nok nog een opslagruimte/logeerruimte. Op de overloop is de wasruimte. Daar staan de droger en de wasmachine keurig ingebouwd en er is alle ruimte om te strijken en te vouwen. Eén verdieping lager komt de babykamer. Daar komt volgende week de schilder in en dan kan Trijnie de meubeltjes laten komen en alles gaan inrichten. Zo leuk, allemaal.
We haalden meteen een roei-apparaat op. Dat had Trijnie van haar zwager geleend, maar gebruikte het niet meer. Zwager heeft er op dit moment geen plaats voor. En omdat ik moet gaan sporten van de therapeut, leek Trijnie het precies wat voor mij. Nou, ik ga het uitvinden, of het werkt. Gisteren heb ik er voor het eerst opgezeten en in 10 minuten iets van dik 700 meter geroeid :-).
Maria en ik zijn hard bezig met de voorbereidingen voor de Terdegefair. Die is van DV 3 tot 6 augustus en wij hopen weer van de partij te zijn. Behalve heel veel denkwerk, is er ook heel veel inpakwerk. Ik heb een tijdje geleden 50 klapkratten gekocht en die gebruiken we nu om alles wat al ingepakt is, in op te slaan. Op de buitenkant plakken we stickers met wat er in zit. We zetten onze voorraad zolang op de workshopzolder, want er zijn nu toch geen workshops. De lift gaat tot aan die zolder, dus we hoeven niet met die kratten over de trappen te sjouwen. Van de week stond er heel zielig vast één krat. Ha, ha. We waren er stiekem best trots op :-)
Langzaam maar zeker kan er wat méér geoogst worden uit m´n moestuin. Behalve de peulen en tomaten mocht ik willen, ik bedoel natuurlijk aardbeien, haal ik ook elke dag wat rucola er vanaf. Oh, een boterham met kaas en rucola. Dat is zó lekker.
Met de bloemen ben ik iets minder fanatiek. Maar ik was toch wel heel opgetogen, toen ik van de week de eerste bloemen in de lathyrus zag. Het is een vaste lathyrus en ik had vorig jaar wat zaailingen van mijn vriendin gekregen. Het zou witte lathyrus moeten zijn, maar het blijkt roze te zijn. Prachtig toch? Het enige jammere is, dat deze soort niet geurt. Dat heb je met vaste lathyrus. Die geurt niet. Daar heb je de eenjarige voor nodig.
Nou, het is écht een hapsnap verhaaltje geworden. Op dit moment is mijn tijd nogal verknipt en dat voelt een beetje onrustig. Maar ja, er speelt gewoon van alles tegelijk. Die fair, het gewone werk in de webshop, m´n huishouden, de tuin, m´n gezondheid, het kookboek, de afronding van het schooljaar van Henk, baby-gebeuren en nog veel meer. Het is een beetje de tijd van het jaar denk ik. Het scheelt een hoop, dat ik bijna alles met plezier doe en dat de zomer echt mijn jaargetijde is. En dan heb ik ook nog eens medicijnen, waar ik een beetje hyper van ben. Gelukkig word ik door mijn omgeving steeds teruggefloten: Hé, je moet RUSTIGAAN doen! O ja....
