Vanmorgen, toen ik wakker werd, voelde ik het meteen: ik kon me weer bewegen! Ik kon me omdraaien in bed en ook gewoon opstaan. Ik kon zelfs knielen om mijn morgengebed te doen.
Wat zal ik met Gods gunsten overlaân
Dien trouwe Heer´ voor Zijn genâ vergelden?
Ik kon mijn werk weer doen en het heeft de hele dag in me gezongen.
Natuurlijk liep ik weer veel te hard van stapel. Dat is mijn valkuil. Na een uurtje ´draven´ door het huis, voelde ik hem aankomen: ik ging flauw vallen. Snel stapte ik in mijn bed en riep Willem. Die schrok wel even, want ik zag spierwit. Hij gaf me een groot glas siroop, maar dat kwam er even later met dezelfde gang weer uit. Verder niets om zorgen over te hebben, want dat zijn de normale bijwerkingen van de medicijnen die ik slik.
Maar de rest van de dag heb ik de versnelling maar een tandje lager gezet :-).
De rugpijn is niet weg. Ik voel hem eigenlijk continu. Maar het is meer ¨lastig¨ en gisteren was het ´alles overheersend´. Als je veel pijn hebt, kun je zelfs niet meer nadenken. En vandaag kon ik dat gelukkig wèl.
Ik kan mijn blijdschap niet op!
