Het lijkt nu toch echt uit met de zomerpret. Zomaar ineens is het nat en grijs en ook best koud (vind ik dan toch). We zitten nu meestentijds binnen en hebben zelfs al een paar keer de houtkachel gestookt! Wat een omschakeling!
Intussen zijn we zaterdag nóg een keer naar de markt op het Afrikaanderplein gegaan. Nu niet met z´n tweeën, maar met een hele ploeg. Wim, Geertje en de kinderen waren van de partij. Leendert en Thea vonden ons verhaal ook aanstekelijk genoeg, om mee te gaan. En ten slotte ging ook Henk mee, want we gingen meteen weer even bij de kringloopwinkel kijken. Intussen was er namelijk wat mailverkeer over en weer geweest en gaat Henk daar twee zaterdagen helpen voor z´n maatschappelijke stage. Hoe leuk is dat! Een docent van zijn school is ook vrijwilliger in de kringloopwinkel en zo zijn de lijntjes kort.
We struinden heerlijk door de kringloopwinkel. Ik vond een fijne, grote koekenpan en nam hem mee om te gebruiken op het vuurduveltje. Voor 1,50 valt er weinig te bederven aan een pan :-). En natuurlijk streken we ook nu even aan de koffietafel neer en luisterden naar het indrukwekkende levensverhaal van Oman, een Syrische vluchteling.
We slenterden tussen de buien door over de markt. De visboer kon ook weer op onze belangstelling rekenen.
Behalve dat er van gebakken vis genoten werd, deed Leendert ook inkopen bij de kraam met verse vis. Zeebaars, zalm en nog iets, geloof ik. Daar had hij allemaal ideeën bij. Die zalm moest koud gerookt worden en die zeebaars gebakken. Zoiets. Ik hield me wat afzijdig. Al die dooie vissen, dat is nou niets voor mij.
Maar goed. Leendert z´n hart ging sneller kloppen. Hij lust graag vis, maar vángt ook graag vis. Hij ging in gedachten weer terug, naar de keren, dat hij een weekje meeging op een viskotter op zee en opperde, dat hij dat best graag nog weer eens een keer zou doen. En zéker toen er aan het einde van de dag bij ons tongetjes gebakken werden op het vuurduveltje. Toen kwamen opnieuw de verhalen van tóen langs. Dat ze de hele week alleen maar zee en vis zagen en ook de hele week verse, gebakken vis aten.
Mijn zaterdag verliep zo wel anders, dan ik gepland had. Ik had ´s morgens kroten willen wecken (wat ik ook gedaan heb) en dan ´s middags hapjes klaar willen maken voor maandag. Maandag zou ik namelijk op een boekenbeurs zijn, om m´n kookboek te promoten. Maar Willem wilde zó graag, dat ik meeging naar de markt, dat ik die hapjes maar naar maandagmorgen vroeg doorschoof.
Dat was dus om 4.00 uur op in plaats van om 5.00 uur. Alles voor het goede doel :-). Toen Maria om 9.00 kwam werken, waren de hapjes klaar en konden we, vòòrdat we weggingen, de webshopbestellingen nog klaarmaken.
De boekenbeurs was in Veenendaal en om kwart voor 12 reden we weg. Eerst snel langs postnl en daarna op naar de beurs. We hadden afgesproken om daar vòòr 13.00 te zijn en om 12.55 uur meldden we ons bij de balie.
De mevrouw achter de balie bracht ons naar de stand van uitgeverij Jongbloed/Groen en we maakten kennis met de mensen daar. Er stond voor ons een statafel klaar, waar we de hapjes op konden uitstallen. Er was een grote banner gemaakt voor het kookboek en ook receptenkaarten met recepten uit het boek. Nou, dat zag er erg leuk uit, allemaal! Maria en ik smeerden toastjes met loederspread (= zelfgemaakte heksenkaas, wat geen ´heksenkaas´ mag heten), deden chocobolletjes in een mooi kommetje en schikten koekjes op een schaal.
Al snel kwamen de eerste mensen, die we wat lekkers aanboden en dan volgde het praatje vanzelf. Het was super leuk om met veel boekhandelaren te praten en ook wel met andere standhouders. We waren er van 13.00 uur tot 16.00 uur en hebben in die uurtjes heel wat mensen gesproken. Hè, hè, dat is toch wel eventjes iets héél anders dan web-orders inpakken! Een compleet andere tak van sport met compleet andere mensen met compleet andere interesses. Wow, we waren gewoon eventjes in een andere wereld, Maria en ik.
Het verkeer stroopte op de terugweg wat op, maar toch waren we om kwart over 5 weer veilig thuis. Ik had de maandag al tot ´soepdag´ uitgeroepen. De maandagse catechisatie is namelijk weer begonnen en Henk moest om kwart voor zeven al van huis. Helaas moesten we Henk ziek melden. Vorige week was hij al een paar dagen flink ziek. Zaterdag knapte hij wat op (en kon hij ook mee naar de markt), zondag was het lummelen. Maandag probeerde hij toch naar school te gaan, omdat hij anders zoveel achter raakt. Maar het was niet gelukt. Na een paar uurtjes school was hij weer naar huis gekomen en onder de dekens gekropen. Jammer hoor. Hij heeft het echt te pakken! Maar goed. Het was toch al besloten, dat het soepdag zou zijn en dat heb ik dan ook niet veranderd. Ik was ook best gaar, na zo´n lange dag vanaf ´s morgens 4.00 uur. Ik maakte courgettesoep. Dat staat lekker snel op tafel. Samen met het zelfgebakken brood en de loederspread, die over was, hebben we gesmuld.
En vandaag mochten we het werk, waar we gisteren niet aan toekwamen inhalen. Ha, ha. Het blijft een geschuif zo :-). Maar dat is niet erg. Voor wie trouwens nieuwsgierig is naar het kookboek: het is nu bij de drukker en het komt naar verwachting na 18 oktober in de winkels te liggen. Ik moet dus nog heel eventjes geduld hebben, voordat ik het in mijn handen kan houden. Als het zover is, laat ik het hier zeker even weten.
