Donderdag was de deadline voor het inleveren van de definitieve en complete tekst van m´n kookboek. Ik had er de laatste dagen nog hard aan gewerkt. Het waren echt de laatste loodjes! Er waren nog twee recepten, die ik moest uitschrijven. En het nawoord had ik nog niet helemaal af. Verder heb ik alles nog twee keer helemaal doorgelezen en de opmerkingen van de corrector verwerkt. O ja, ik heb ook nog een recept opnieuw gemaakt om te controleren, of het zo helemaal goed was, of dat er nog iets aangepast moest worden. Het was al met al echt een KLUS.
Op het laatste moment was er nog iets met de foto´s. Ik heb namelijk bij ieder seizoen een sfeerverhaal geschreven en had daar mijn eigen foto´s bij ingestuurd. Na de eerste correctieronde werd gevraagd, of ik van die foto´s de high resolution versie kon insturen. Maar die had ik niet, want het waren simpele foto´s van m´n mobieltje. Oeps. Wat nu. Mijn redacteur opperde om gebruik te maken van stockfoto´s. Maar dat vond ik niet heel leuk. Niet echt genoeg ;-). Dus vroeg ik vorige week op FB, of er een (amateur)fotograaf was, die zijn/haar foto´s van de Alblasserwaard beschikbaar wilde stellen voor m´n kookboek. In no time kreeg ik spontaan verschillende aanbiedingen. Wat is dat geweldig! Nu komen er toch échte foto´s van de Alblasserwaard in het kookboek! Echt zo leuk!
Woensdag trouwde een neef en ´s avonds gingen we naar de receptie. Toen we thuiskwamen ben ik weer achter m´n laptop gaan zitten. Ik had bedacht, dat ik op zou blijven, tot het boek helemaal af was. Maar om een uur of 12 vielen mijn ogen dicht. Dus ging ik toch maar eerst slapen.
Om 5.00 uur ging ik weer verder. En behalve dat ik er even vanaf moest om met Willem en Henk te ontbijten en Henk naar school te helpen, ben ik in één ruk verder gegaan, tot ik de laatste punt had gezet. Hè, hè. Alles kon ingediend worden. Het was bijna 10 uur en dus koffietijd. Ik voelde me uitbundig blij en riep naar Willem, dat ik gebakjes ging halen en dat we daarna lekker zouden gaan koffie drinken.
Ik reed naar de Spar. En daar stonden dan echt ook precies nog twee gebakjes. Twee lekkere moorkoppen :-). Die stonden vast op mij te wachten.
Na het feestelijke koffiemomentje met Willem ben ik lekker gaan opruimen in huis en tuin. Dinsdag hadden Hans en Jan een hele middag aan de voortuin gewerkt. Het is daar zo geweldig opgeknapt. De stapel hout, die daar al sinds februari lag, hebben ze weggehaald. Het onkruid en de dode beukhaagstekken trokken ze eruit. En eindelijk is ook het kippenhok op z´n definitieve plaats gezet. Naast het appelboompje.
De jongens hebben het hout uit de voortuin meteen gezaagd en gekloofd en naar achteren gereden. Eén groot stuk stam kregen ze niet door met de klover. Dat zette Hans op de vuurschaal voor ´s avonds.
Door de stam uit te hollen, maakte Hans een rocket stove. Zo zorgde dat stuk hout ´s avonds nog voor licht en warmte en werden er marsh mellows geroosterd.
In de moestuin is het elke dag oogstfeest. Elke dag zijn er tomaten. Heerlijk! Ook heb ik de eerste pompoenen geoogst.
Je ziet de tuin langzamerhand wel een beetje gaan aftakelen. Ook al is het een prachtige nazomer, de zomer verglijdt toch langzamerhand in de herfst.
Het wachten is nu op de baby van Trijnie en Gerwin. Lekker, dat ik daarbij nu niet meer aan m´n boek hoef te denken en de aandacht onverdeeld is.
Nou ja, onverdeeld is wel een beetje een te groot woord. Want er zijn natuurlijk altijd ook andere zaken, die m´n aandacht hebben/vragen. Maar dat is anders, dan een grote klus, die afgerond moet worden. Hele goede timing zo :-).
