De Grote Appelmoestest ;-)

Al verschillende keren werd mij gevraagd, waarom ik appels voor appelmoes eerst schil. Want dat is toch eigenlijk niet nodig? Gisteren trok Cathy me over de streep. Vandaag zou ik appelmoes maken, zonder de appels eerst te schillen. Ik besloot een klein beetje te smokkelen. Ik had namelijk geen zin om voor 1 portie appelmoes m'n roerzeef voor de dag te halen en vies te maken. Daarom zou ik de klokhuizen, steeltje en kroontje verwijderen. Dan gewoon de stukjes appels met wat suiker en kaneel tot moes koken en er de staafmixer inzetten. Ik moet zeggen: deze manier van appelmoes maken is stukken sneller! Of je nu een mandje appels moet schillen, of ze alleen maar goed hoeft te wassen en in stukken te snijden. Om de appelmoes blind getest te krijgen, vertelde ik niemand, dat de appelmoes anders dan anders was. Ik had de moes zelf al wel geproefd, want ik was erg nieuwsgierig. Ik vond het niet echt lekker. Ik denk, dat je echt moet wennen aan zo'n nieuwe smaak. Zoiets als wanneer je altijd wit brood eet en dan op bruin brood overgaat. Maar wie weet, zou de rest van de familie niets bijzonders proeven. Helaas, de ene na de andere klacht vloog over tafel. Hoewel ik de moes bijzonder goed had fijngemaakt met de staafmixer (dunner dan ik ooit doe), kwamen de kinderen VELLETJES!! tegen :-)). Je snapt, dat dat helemaal niet kan, hè. Al gauw kwam de vraag: Wat heb je met die appelmoes gedaan? Toen moest ik maar snel opbiechten. Leuk geprobeerd, maar hier zijn ze kennelijk niet aan dit soort appelmoes toe. Jammer! Het had me flink wat werk bespaard, als deze moes goed door de keuring was gekomen. Ik zal moeten blijven schillen om het iedereen naar de zin te maken ;-).