Het is mijn streven om dit jaar 10% minder elektriciteit te verbruiken, dan vorig jaar. Vorig jaar was ons verbruik zo ongeveer 7500 Kwh. Ik wil dus 750 Kwh. minder verbruiken. Een deel daarvan is een makkie. Tot voor vorig jaar april heb ik namelijk, om een centje bij te verdienen, de strijk voor een ander gezin gedaan. Ik ben daar op 1 april mee gestopt. Aangezien het om een uur of 5 strijk per week ging, hoorde daar een behoorlijk stroomverbruik bij. Dit jaar heb ik dat niet en dus moet mijn verbruik over de eerste 3 maanden in elk geval een stuk lager zijn. Verder wil ik de besparing realiseren, doordat ik halverwege vorig jaar een oude koelkast heb weggedaan en daarvoor een energiezuinig exemplaar teruggenomen heb. En eind vorig jaar heb ik 3 gewone lampen vervangen door 3 LED-lampen van 1 Watt. Ook heb ik ontdekt, dat de close-in boiler behoorlijk wat stroom verbruikt. Daarom zet ik dat apparaat pas bij het eten koken aan en doe hem na de afwas weer uit. De rest van de dag heb ik nauwelijks warm water nodig in de keuken. Als ik een emmer sop wil maken, vul ik hem gewoon even boven. Nu de eerst 12 weken van het jaar er weer op zitten, was ik benieuwd, of ik al een daling in mijn electriciteitverbruik zou zien. Ik heb de gegevens van vorig jaar erbij gepakt en werd helemaal blij. Vorig jaar lag het verbruik over de eerste 12 weken op 2002 Kwh. Dit jaar zit ik op 1704. Bijna 300 Kwh. minder verbruikt dus. Ik realiseer me, dat ik nog 450 Kwh. heb te gaan, om aan die 750 Kwh. minder verbruik te komen. Ik zal er nog flink m'n best voor moeten doen, om zover te komen. Ik heb voor de grap ook meteen het gasverbruik onder de loep genomen. Vorig jaar zaten we half februari al zonder kachelhout en hebben daarom de CV vaker aan gehad. Dit jaar komen we precies uit met ons hout en logischerwijze is ons verbruik van gas dan ook minder. Vorig jaar zaten we om deze tijd op 566 kuub. Dit jaar kom ik uit op 462. Een besparing van een dikke honderd kuub. Dat gaat allemaal lekker. Deze week wil ik achter zonnepanelen aan gaan. Eigenlijk hadden we die vorig jaar al gewild. Maar toen waren we te laat om nog met de subsidieronde mee te kunnen doen. Per 1 april start er weer een nieuwe subsidieronde. Dit jaar hopen we van de partij te zijn ;-)
Gisterenmorgen moest ik al om half 9 met Leendert bij de orthodontist zijn. Hij moest binnenkort voor een vaste beugel. Ik dacht, dat het om een soort voorcontrole ging, omdat er op het briefje met de afspraak stond, dat er goed gelet zou worden op het poetsen. En dat, wanneer dat niet in orde was, er geen beugel geplaatst zou worden. Maar toen Leendert uit de wachtkamer werd geroepen, liep die mevrouw al helemaal opgewonden te doen en te vragen, of hij er klaar voor was en of hij zenuwachtig was enzo. Bleek, dat hij die morgen z'n beugel zou krijgen! Poeh, een afspraak van anderhalf uur, waar ik helemaal niet op gerekend had. Ik had Henk ook bij me. Da's niet zo handig, als je zo lang werk hebt. Maar gelukkig ging alles goed. Leendert hield zich kranig, Henk bleef lief en mijn werk thuis bleek bij thuiskomst ook niet weggelopen. Daar was ik werkelijk toch even bang voor geweest ;-).
Gisterenavond hadden we op maandag een zondags toetje! Zó lekker. Ik had boerenmelk gekregen van S. en een zakje bitterkoekjes van J. Bij elkaar werd dat een heerlijke bitterkoekjesvla. Eerst was het de bedoeling, dat ik 's middags bij mijn moeder in het ziekenhuis op bezoek zou gaan. Maar later werd ik gebeld, of ik soms van half 7 tot half 8 zou kunnen. Dat kwam prima uit, want doordat ik de halve morgen al aan de orthodontist had verspild, kon ik nu tenminste op de middag even lekker doorwerken. Alleen betekende het wel, dat ik om kwart voor 6 de deur uit zou moeten en dus niet bij het eten zou zijn. Ik had nog net alle pannen op tafel gezet en Willem zou met de kinderen eten. Omdat het wel kwart over 8 zou worden, voordat ik thuis zou zijn, zei ik, dat ze niets hoefden te bewaren, omdat ik in het ziekenhuis wel een broodje met wat warms zou eten. Ik zat in het ziekenhuis achter een broodje kroket met een beker thee en bedacht me, dat ik helaas was vergeten om te zeggen, dat ze wél wat van het toetje moesten bewaren. Toen ik thuiskwam, was het eerste wat ik vroeg: "Hebben jullie nog bitterkoekjesvla voor me bewaard?" Gelukkig :-). Er stond nog een schaaltje :-) En zo zat ik op maandagavond aan een heerlijk zondags toetje. Ik had hiervoor de bitterkoekje in wat rum geweekt. Daarna had ik gewoon custardvla gekookt en er de geweekte, verkruimelde bitterkoekjes door geroerd. De kinderen vroegen, of ik het op mijn blog zou zetten en of ik een foto had gemaakt. Ja, ik zou het op mijn blog zetten, maar een foto? Nee. Ongelooflijk hoe goor zoiets lekkers eruit ziet :-)
