Vanmorgen was ik met frisse moed opgestaan. Heerlijk! Ik had een dag voor me liggen, waarop ik nu eens geen enkele afspraak buiten de deur had. Een hele dag zou ik me aan het huishouden kunnen wijden en ál die duizend-en-één dingen doen, die al zo lang 'eigenlijk' gedaan moeten worden. Nou ja, dat bleek weer eens een ernstige vorm van zelfoverschatting te zijn natuurlijk. Want voor ál die klusjes heb je niet een hele dag, maar minimaal een hele week nodig. Maar goed. Toen puntje bij paaltje kwam en iedereen, behalve Leendert en Henk, naar school en werk vertrokken waren, had ik ineens helemaal niet zoveel moed meer. Ik voelde me gewoon moe. Ik had het gisteren natuurlijk druk gehad met Dirk z'n verjaardag. En verder was de week al zó vol geweest. Omdat Leendert pas om kwart over 10 naar school moest en dus best even op Henk kon letten, ging ik eerst maar even lekker in bad. Meestal knap ik daar erg van op. Toch was m'n zin in m'n werk er nog steeds niet, toen ik de badkamer uit kwam. En dan wordt het dus hoogtijd voor een dubbel portie zelfmotivatie. Als je jezelf niet motiveert, wordt het gewoon een lange boemeldag, waarop er niets uit je handen komt en waarvan je aan het einde van de dag totaal geen voldoening hebt. Sterker nog, je wordt er alleen nog maar vermoeider van. Ik dronk nog even een kopje koffie met Leendert, die daarna naar school vertrok en sprak mezelf eens streng toe. Ik MOEST aan de slag!
Op zulke dagen helpt het mij om NIET na te denken, maar gewoon maar te gaan doen. Er zijn verschillende dingen waarvan ik gaande weg helemaal opfleur: iets opruimen, een uitgesteld karweitje ter hand nemen, óf iets maken. Dat laatste kan van alles zijn. Iets handwerken, iets bakken, zoiets. Vandaag begon ik met de gewone dingen die gedaan moesten worden. Twee wassen buiten ophangen om te drogen. Het aanrecht helemaal leeg. De vaatwasser uit- en inruimen. De huiskamer stofzuigen. De morgen vloog om en ik had alweer spijt van mijn gelummel eerder op de morgen. Ik moest gaan broodbakken en ik dacht eraan, dat ik mijn dag zou opleuken, door eens iets creatiefs te bakken. Eerst maakte ik 2 keer 3 brooddegen voor de normale hoeveelheid brood, die ik altijd bak. Daarna maakte ik een extra brooddeeg, van bijna wit deeg: 650 gram bloem en 100 gram volkorenmeel. Ik deed het bloem/meel mengsel in mijn broodbakmachine, samen met 410 ml. water, 3 eetlepels broodverbeteraar, 1 eetlepel gedroogde gist, 1 eetlepel bakkerszout en een scheut olijfolie. Ik zette mijn machine op de kneedstand en na een half uur haalde ik het deeg eruit en deed het in een met olijfolie ingevette kom. Ik legde een stuk plastic over de kom en liet het deeg een half uur rijzen. Daarna sloeg ik het deeg door (de lucht eruit duwen) en maakte er bolletjes van van ongeveer 70 gram. Terwijl de bolletjes even lagen te rusten sneed ik een ui heel fijn en ik raspte een overgebleven stukje oude kaas. Ik rolde de bolletjes deeg uit tot strengen. Ik vette mijn werkblad in met olijfolie. De strengen rolde ik over het werkblad met olie en daarna rolde ik ze door de fijn gesnipperde ui en de geraspte kaas. Ik legde de strengen op een beboterde bakplaat en legde er een theedoek over. Zo konden de strengen mooi narijzen.
Na een half uurtje heb ik de strengen 12 minuten gebakken in de oven op 200 graden. Twee strengen pasten niet meer op het blad. Die rolde ik voor de grap op tot een bolus en bakte ik 10 minuten. Wat rook dat heerlijk in huis! De hartige bolussen (ik zou er patent op moeten vragen, ik heb ze nooit ergens gezien ;-)) heb ik samen met Henk opgesmikkeld. Super! De strengen wilde ik eigenlijk invriezen om ze zaterdag bij de soep op te eten. Maar het rook zó lekker in huis, dat iedereen die thuiskwam verrukt om zo'n stengel bedelde :-) Ik heb ze maar uitgedeeld in plaats van het snoepje uit school. Is nog veel gezonder ook. Voor de groteren had ik er vanavond een aantal in de oven opgewarmd en bij de koffie uitgedeeld. Weer eens wat anders dan een koekje. Maaike vroeg al, of ze zoiets misschien zou kunnen trakteren, als ze jarig is. Dat is een goed idee. Dan maak ik de hartige bolussen. Zoiets leuks gewoon uitproberen maakt je dag toch eigenlijk meteen anders dan anders. En die werkjes, die ook vandaag nog niet gedaan zijn? Die liggen er morgen vast nog. Ga ik gewoon een nieuwe poging wagen ;-)
