Terwijl Henk nog vol aandacht was bij zijn schatten moest er enige haast gemaakt worden met het zaterdagse ontbijt. Om half 11 zou de verjaarsvisite komen. Het lukte. De taarten stonden klaar, de koffie was gezet, het feest kon beginnen.
Er kwam maar weinig visite. Dat heb je zo in de vakantietijd. Maar het was erg gezellig!
Toen de visite was uitgezwaaid begon er een haasjerepje programma. We moesten om kwart voor 1 bepakt en bezakt in de auto zitten. Leendert en Koos zouden gaan logeren in Elspeet en Maaike en Maria zouden een middag gaan spelen bij Constance. Ik repte me om honderd en één dingen te doen en, hijg puf, om 1 uur zaten we in de auto. Eerst naar Constance. Toen we daar aankwamen was er een kadootje voor de jarige Henk. Hij ging met de meisjes mee naar binnen om daar het kadootje uit te pakken. Constance zei, dat Henk ook gerust mocht blijven spelen. Ik had nooit gedacht dat mijn piepkuiken dat zomaar zou doen. Maar ja hoor, hij wilde blijven!
Met Leendert en Koos op de achterbank reden we naar Elspeet. Maar eerst maakten we een tussenstop in Hoevelaken. Ik mocht bij een bloglezeres een spinnewiel ophalen. Leren spinnen is al heel lang een grote wens van mij. En nu kreeg ik zomaar een wiel aangeboden. Ik ben er superblij mee!
Daarna op naar Elspeet. Daar dronken we nog even koffie en toen waren we nog maar met z'n tweetjes! We hadden echter niet veel tijd om daar uitgebreid bij stil te staan. We moesten nog naar Almere om het één en ander op te halen bij de Brouwmarkt. Gelukkig had ik mijn borduurwerk nog mee gegrist toen we van huis gingen. Ik heb er lekker aan kunnen werken tijdens al dat reizen. We deden onze boodschap in Almere en sjeesden toen via Amsterdam en Den Haag naar Haastrecht. Deze omweg was nodig vanwege de files op de A12 (werk aan de weg). Intussen regende het pijpenstelen en was het erg druk op de weg met vakantiegangers/terugkomers. We hadden gezegd dat we de kinderen om ongeveer half 6 zouden ophalen bij Constance. Maar dat werd flink later. Gelukkig was dat geen probleem. De kinderen kregen alvast een broodje en toen we eindelijk voor de deur stonden wilden ze niet eens mee! Ze hadden het nog veel te goed naar hun zin daar. Toch moesten ze opschieten. Wim en Geertje zouden ter ere van Henk z'n verjaardag komen meeëten. We hadden al gebeld dat we LAAT zouden eten. Dat was niet erg. We genoten evengoed wel van de zaterdagse friet met pindasaus!
