vrijdag 14 maart 2014

Buitenwerk

Vandaag heb ik Flylady maar in de kast geparkeerd. Ik wilde profiteren het prachtige lenteweer en eindelijk eens het buitenwerk oppakken. En dat was heerlijk!

De zon was amper goed door en het was nog best koud, toen ik de auto nam en naar Oud-Alblas tufte. Op naar de Boerenbond. Ik had zaagsel, stro en hooi voor de dieren nodig.

De kippen hebben altijd hennepzaagsel in hun leghok. Ik koop dat in grote balen. De meisjes pakken er ook van voor de mestlades van Nijn en de cavia's. We doen best lang van zo'n megabaal. Maar op de een of andere manier was er deze keer vocht in gekomen, terwijl de baal nog voor een kwart vol zat. Het was niet meer bruikbaar. Althans, niet waarvoor we het normaal gebruiken. En aangezien de kippen toch heus aan een schoon leghok toe waren en ik dat vandáág wilde fixen, ging ik inkopen doen. En nee, ik heb me niet laten verleiden tot het aankopen van viooltjes. Of van slaplantjes. Of van ander leuks. Ik ben aan alle verleidingen voorbij gegaan en kwam keurig met de boodschappen van mijn lijstje naar buiten ;-).

De kippen kregen schone leghokken. De mest die erin lag heb ik in een bak geschept en later op de dag door de bakken op mijn moesdak gemengd. De zak met nat geworden zaagsel strooide ik uit in de ren. De kippen wisten er wel raad mee. Lekker krabben en pikken in dat spul :-).

Langzaamaan werd het warmer. Tijd om mijn imkerpak aan te trekken. Ik had bedacht om vandaag de voorjaarsinspectie te doen. Normaal doe je die eind maart/begin april. Maar met het warme en vroege voorjaar denk ik, dat het niet erg is, dat ik het eerder deed. Je zult zien dat het straks koud, nat en/of winderig is en dan is het fijn, dat de inspectie alvast gedaan is.

Natuurlijk was ik héél benieuwd hoe het er met de volken bijstond.
Ik begon met de kast met het grote volk. Dat volk is steeds het rustigst. Het volk staat op twee bakken en ik zag dat beide bakken bezet waren. De ramen waren nog best wel leeg. Het volk heeft alle ruimte om te groeien. Het viel me op, dat het volk maar heel weinig voer had. Dat had ik niet verwacht, want er wordt steeds enorm druk gevlogen. Ik had gedacht, dat ze hard bezig waren de ramen vol te stoppen. Maar waarschijnlijk hebben ze alles wat ze binnenbrengen hard nodig voor zichzelf en het broed.

Het tweede volk dat ik inspecteerde was heel klein. Dat wist ik al, omdat er veel minder bijen in- en uitvliegen. En ik had het in januari ook al gezien, toen ik oxaalzuur druppelde tegen de Varroamijt. Het volk stond op twee bakken, maar kon gemakkelijk naar één. Ik heb dus één bak weggehaald. Nu hoeven de bijen minder hun best te doen om het broed warm te houden.

De ramen in de bak die ik weghaalde zijn smerig. Die ga ik niet meer gebruiken. Ze gaan in de stoomwassmelter, zodat de was weer hergebruikt kan worden.



Ik verbaasde me erover, dat dit kleine volk juist heel dik in het voer zat. Ik haalde een vol raam voer (dat is twee kilo honing!) uit dit volk en heb dat bij het andere volk gehangen. Zo is het goed en hebben allebei de volken genoeg voer.

Het was zó heerlijk om weer in de bijen te werken! Ik had mijn fototoestel nog klaarliggen, maar vergat foto's te maken. Ik was dan ook heel ingespannen bezig. Ik doe het absoluut niet uit de losse pols. Daarvoor heb ik nog veel te weinig ervaring. Maar goed. Vandaag ben ik dan toch een ervaring rijker.

Na de bijen bleef ik nog een poosje op het dakterras om een beginnetje te maken met mijn moesdak 2014. Er was genoeg te doen. Voor mijn verjaardag had ik peultjeszaad gekregen. Ik had dat uitgezocht uit de catalogus van Vreeken. Een oud ras peulen. Ze worden maar zo'n 60 centimeter hoog en ze leken me daardoor wel geschikt voor op mijn moesdak.



Het wordt een experiment. Ik haalde eerst de bak met snijbiet leeg. Het is snijbiet van vorig jaar. Het was wat houterig geworden en ik vind het niet lekker. Prima kippenvoer. Ik trok de snijbiet uit en verrijkte de bak met aarde met wat kippenmest gemengd met grond. Kippenmest is scherp en moet niet direct in contact komen met de (wortels van de) planten, want die kunnen er door 'verbranden'.
Toen het bedje gespreid was vlijde ik er de peulen in. Vijf groepjes van drie peulen en in elk groepje stak ik een tonkinstok. Ik ben benieuwd of het gaat zoals ik hoop :-). Straks staat er misschien een mooie peulenpiramide op mijn moesdak!



In de bak ernaast staan drie prachtige kroppen sla. Die heb ik vorig jaar in het najaar gezaaid. Ze hebben de zachte winter prima overleefd en zijn klaar om te oogsten. Sla van eigen teelt in maart! Hoe cool is dat!




De bieslook is ook prima de winter doorgekomen. Ik ververste de aarde in de pot wat en zette hem bij de sla en peulen-in-wording. Is dat geen schattig mini-moestuintje, daar hoog op mijn dakterras?



De aardbeikindertjes, die ik in de herfst van de moederplant haalde, zijn prima aangeslagen.



Ik schrok wel een beetje van de droge aardkluiten. Hoog tijd, dat ik daar serieus aandacht aan ga besteden. Vanaf vandaag wordt er weer met gieters water gesleept! Ik besloot wat aardbeiplanten in een grote bak te zetten. Ik pakte gewoon de voorste bak om die te prepareren. Er stak wat groen in en ik stond er al mee in mijn handen om het uit te trekken en voor de kippen te bestemmen toen ik zag, dat het jonge andijvieplantjes waren. Spontaan opgekomen uit zaad wat vorig jaar uit de (expres) doorgeschoten andijvie viel. Ach kijk nou! Zomaar gratis en voor niets. Die gaan niet naar de kippen, maar krijgen een mooi plaatsje waar ze tot grote kroppen mogen groeien. Voorzichtig groef ik de plantjes uit. Daarna prepareerde ik de bak (met kippenmest) voor de aardbeiplantjes. Ziezo. Die mogen fijn gaan groeien. Ik zal ze vertroetelen en hoop dat er lekkere aardbeitjes aan gaan groeien!



Ik prepareerde een derde bak. Bestemd voor de grootste andijvieplantjes. Ze kregen een fijn plaatsje om te groeien en een voorzichtig slokje water. De kleinste plantjes deed ik in kleine potjes. Die gaan in een grote bak zodra ze wat groter zijn.




Eigenlijk wilde ik de hele dag wel doorgaan, daar op het moesdak. Maar ik had ook nog ander werk dat gedaan moest worden. Dus deed ik nog één ding. Iets wat freaks al in januari doen. Iets wat 'normale' tuinmensen in februari doen. Iets wat ik pas in maart deed: tomaten zaaien. Ik ben er laat mee, maar hopelijk nog niet té laat. Ik vulde een bakje met laagje aarde, zette er toiletrolletjes in, vulde die met aarde en deed er de zaadjes (van de oogst van vorig jaar) in. Om er nog iets van te maken bedacht ik een kas :-). Ik gebruik er zolang mijn solarcooker voor. Overdag het raam open, 's nachts dicht. We zullen die tomatenzaden maar eens vertroetelen.



Terwijl ik zo met het moesdakwerk bezig was, was ik aan het experimenteren met het bakken van bagels. Mwah. Moet kunnen toch? Het resultaat was niet adembenemend mooi, maar ze zijn wel heerlijk. Nog wat aanpunten aan het recept en dan kan ik er binnenkort een reportage van maken voor in Terdege.



En toen was het nog een bende in huis. En toen kwam schoonmama nog koffie drinken. Het werd flink aanpoten om de boel nog wat aan kant te krijgen. Maar om kwart over zes schoven we toch maar weer met 13 man aan tafel. Ik had macaroni gekookt. Drie kilo macaroni kookte ik. En ik maakte saus van 1 1/2 kilo verse tomaten, 3 uien, 3 preien, 3 tenen knoflook, een pakje gezeegde tomaat en royaal italiaanse kruiden. Heel simpel van spul wat ik in voorraad had. In een aparte pan rulde ik een kilo kipgehakt. En zo kwam er een pan vegan en een pan niet-vegan op tafel en alle pannen gingen schoon leeg. Ook de twee liter custardvla verdween als sneeuw voor de zon. Zegeningen.

Mijn todo-lijst van vandaag is bíjna afgewerkt. Morgen wil ik de bolacacia's snoeien. Ook een werkje wat nu écht snel gedaan moet worden. We hoeven ons niet te vervelen :-)