Voor het huishoudelijk werk is het wel lekker om niemand om je heen te hebben. Valkuil is, dat je zonder pauze doordraaft als er niemand is om even een bakkie mee te doen. In mijn ochtendprogramma heb ik daarom bewust ook 'pauze' ingepland. En dus zat ik om een uur of tien in mijn uppie te genieten van een beker chocolade-soja. Een bakje Physalis ernaast om te snoepen. Mmm. Omdat er niemand was om mee te praten had ik mijn agenda en m'n kasboek er maar bijgepakt. Die kon ik nu mooi even bijwerken.
Ik heb genoten van het prachtige lenteweer en de tijd genomen om af en toe even bij mijn bijen te gaan kijken. Met het mooie voorjaar heb ik beslist beginnersgeluk. Het ene bijenvolk was een paar weken geleden echt héél klein. Ik was bang dat het het niet zou redden. Maar nu dag na dag de bijen fijn kunnen uitvliegen en volop nectar, water en stuifmeel inbrengen, groeit ook dit kleine volk als kool. Ik zie het met de dag drukker worden op de vliegplank en toen ik vanmiddag even stiekem onder de dekplank gluurde leken de bijen wel uit het kiertje te stromen. Oeps, snel die plank maar weer dicht. Ik wil ze zo min mogelijk storen.
Ik had een doos niet-zo-mooi-meer preien voor een prikje gekocht. Die heb ik uitgezocht en schoongemaakt. Er bleven twee royale porties prachtige preien over. Eén portie mocht naar een vriendin met een groot gezin. De andere portie maakten we zelf soldaat. Ik kookte een grote pan vol stamppot prei. Voor de frissigheid snipperde ik er wat appels door. En voor het lekker ging er een grote klodder mosterd door. Een deel van de stamppot schepte ik apart in een pan. Dat was het deel voor de vegetariërs in ons gezin. Zelf eet ik nu bijna een jaar voor zo'n 90% veganistisch. Twee kinderen besloten dat ze vegetariër wilden zijn. En één kind is heel matig met vlees en kiest vaak voor de vegetarische versie van de avondmaaltijd. Door het andere deel van de stamppot deed ik een pondje geruld gehakt. Zo was er voor elk wat wils en de pannen waren in een ommezien leeg.
Intussen werd ik erg blij van het delen. Deelde ik mijn preien, iemand anders deelde haar bolletjes katoen. Morgen of overmorgen ga ik ze per post krijgen. Ik verheug me er al op! Ik ben echt dol op haken.
Vandaag kwam er niet veel van haken. Op de dag nam ik er geen tijd voor. Ik moest vanmiddag wel even Maaike naar celloles brengen en had daar 20 minuten wachttijd. Maar daar had ik mijn breiwerk voor mee gegrist. Vanavond ben ik alleen, want Willem en Dirk zijn naar de ledenvergadering van de kerk. Dus sta ik er nu alleen voor om kinderen aan hun huiswerk te krijgen, te overhoren, een restant vaat weg te werken, koffie te zetten enzovoorts. Ik heb net mijn spinnewiel nog maar even laten snorren. Daar hoef je niet bij na te denken :-).
Nu dan maar wachten op de mannen. Misschien toch nog maar even een randje haken?
