Wel, gisteren heb ik de ALLERkleinste soepfabriek opgericht :-)). Gewoon bij mij thuis. Ook om zo duurzaam mogelijk bezig te zijn. Om ervoor te zorgen dat kilo's en kilo's groenten niet in de kliko, maar in een lekker soepje zouden belanden.
Ik heb dus soep gekookt. Niet gewoon een pannetje. Ook niet een xl-pan (mijn grootste pan is 10 liter), maar een xxl-pan. Ik kookte namelijk soep in mijn weckketel, die een inhoud van 25 liter heeft. Ik kookte ongeveer 17 liter soep. Zes liter staat nu in de koelkast. Die is voor de komende dagen. Ik denk, dat ik er voor moet waken als ik nog wat soep voor zondagavond over zal willen hebben ;-). Zou dat niet lukken, dan is er nog geen man overboord, want 11 liter soep heb ik geweckt. Die staat nu in de kast. Zo voor de grijp, klaar voor gebruik.
Het was best een klus, maar ik voel me zo rijk als een koning!
Voordat ik begon, trok ik een krachtige bouillon van 3 stukken ossenstaart, water, zout en veel verse kruiden (die ik in de diepvriezer had). De bouillon stond lekker te trekken op de houtkachel en de kamer geurde. Dat kwam door de rozemarijn en de salie die meetrokken. Mmm!
Maandag had ik op de markt groenten-inkopen gedaan en er was het een en ander bij wat nodig verwerkt moest worden. Ik maakte een keuze en daarna maakte ik alles schoon en sneed het in stukjes. Dat resulteerde in schalen vol gesneden groenten, die óók al zo lekker geurden:
Paprika, tomaten, coctailtomaatjes, bosuitjes, een kilo champignons, bloemkool, broccoli, courgette en winterpeen. En van een pond gehakt draaide ik soepballetjes. Wat een kleurig gezicht!
's Avonds, na de koffie, ben ik gaan koken. Ik installeerde de weckketel en goot daar de bouillon (door een zeef) in. De weckketel ging op 100 graden. De schaal tomatenstukjes (van de gewone tomaten) kieperde ik in een pan met een laagje water. Ik stak er een paar laurierblaadjes in, knipte een hele gedroogde peper in stukjes erboven en deed er wat zout en peper bij. Ik bracht het zaakje aan de kook en liet het zachtjes pruttelen. Intussen ging ik aan het roerbakken in een grote braadpan. Steeds nam ik een groentensoort, roerbakte die een paar minuten in wat zonnebloemolie en deed het in de weckketel. De ketel werd voller en voller. Als laatste zette ik m'n grote roerzeef op de ketel en roerde daar de zachtgekookte tomaten door. Er ging nog bij: een half zakje vermicelli, een restje vlindermacaroni, de soepballetjes, de stukjes vlees van de ossenstaart, drie eetlepels zelfgemaakte bouillonpoeder, een paar liter water en dat was het, geloof ik.
De soep mocht nog een kwartiertje garen en intussen maakte ik 10 weckpotten schoon: 8 van 1 liter en 2 van 1 1/2 liter. Ik kookte de rubberen ringen uit en daarna kon de soep in de potten. Wat niet in de potten paste ging in een grote soeppan. De ketel moest helemaal leeg, want de soep in de potten moest nog geweck worden. Dat ging er meteen achteraan. Het werd een latertje. De weckerij was pas om kwart over 12 klaar. Maar daar staan ze dan toch: 10 potten heerlijke soep uit mijn eigen, allerkleinste soepfabriek! Rijk gevuld. Weliswaar met heel weinig vlees, maar dat doen we ook al vanwege het duurzame. Voor mij hoeft er al helemaal geen vlees in. Dat beetje is een tegemoetkoming aan de verstokte vleeseters hier ;-).
De soep is al gekeurd en goed bevonden. Mooi. Op naar het volgende project dan maar.
