Uiteraard ben ik er helemaal vòòr om groenten en fruit van het seizoen te eten. Die worden namelijk meestal in eigen land, of anders toch in Europa, verbouwd. Op die manier hangen er geen milieuvervuilende kilometers of kaswarmte aan.
Toch leidt dit tot een dilemma. Want wat weegt nu zwaarder: voedsel van ver weg laten gooien omdat je alleen seizoensproducten eet, of het voedsel consumeren wat anders zou worden weggegooid, ongeacht waar het vandaan komt en of het al dan niet van het seizoen is?
Ik opteer voor het laatste. Voedsel wat eerst de halve aardbol over ging om uiteindelijk hier weggegooid te worden, vind ik ècht niet kunnen.
Gevolg: we hadden gisteren druiven uit Brazilië en bramen uit Mexico. Vorige week aten we zeekraal uit Israël. Pff. Hoe decadent!!
Nou ja, hoe dan ook: ik kan erg genieten van die bonte verzameling aan groenten en fruit waar ik altijd weer mee thuiskom. Soms producten die ik anders nooit gekocht zou hebben, omdat ik ze bijvoorbeeld niet ken, of omdat ze normaliter heel duur zijn.
Ik heb weer eens van alles gecombineerd. Ik maakte namelijk een soort tarte tartin, een omgekeerde taart. Maar dan niet met appel, maar met aardappels en allerlei groenten. Je zou het ook een glutenvrije hartige taart kunnen noemen. Het is namelijk een taart zonder deeg. Het is een bewerking van een recept uit een oude Landleven (nr. 8 2013). Daar heet het: aardappeltortilla. Ook dit is (weer!) een perfect gerecht om allerlei restjes in te verwerken. Er gaat in elk geval een flink restant koude aardappels in. Maar ook restjes groenten zoals erwtjes, worteltjes, bloemkool, bonen kunnen er goed in.
Eerst viste ik dus een rest gekookte aardappels uit de koelkast. Ik sneed ze in blokjes en bakte ze in wat olie in de koekenpan. Ik bedekte met deze gebakken aardappeltjes de bodem van een grote taartvorm. In de koekenpan deed ik opnieuw wat olie en bakte daarin: twee bosjes in ringetjes gesneden bosuitjes, twee bakjes champignons in kwarten en een bekertje oranje snoeppaprikaatjes in stukjes. Intussen had ik een grote pan water opgezet en toen dat kookte schoof ik er twee grote stronken broccoli in roosjes in. De roosjes kookte ik drie minuten en daarna gooide ik ze in een zeef. Ik klopte 5 grote eieren met zout en peper en wat water los. De uitgelekte broccoli schepte ik op de aardappeltjes in de taartvorm. De gebakken groenten kwamen daar bovenop. Ik deed er meteen nog een handje doormidden gesneden olijven bij (die moesten ook op). De taartvorm zat nokkievol. Ik goot het eimengsel er overheen en liet de taart in een warme oven garen tot het ei gestold was. Daarna kwam hij op z'n kop (als tarte tartin) op een mooie schaal op tafel. Mmm!
Voor de vleeseters was er voor elk nog een vers worstje.
Dat de champignons niet mooi wit meer waren was niet te zien. En dat de groene stengels van de bosuitjes niet helemaal vers en knapperig meer waren, was niet te proeven. De cavia's en het konijn vierden feest met de broccolistronken. Iedereen blij :-)).
Als toetje was er een grote schaal fruit. Mèt de druiven uit Brazilië en de bramen uit Mexico...en met Hollandse handperen. Goeie combi ;-). Toch?
