Vandaag bezetten we eindelijk weer eens een hele bank in de kerk. We zijn met z'n tienen. Hans en Leendert zijn er niet. Die zijn resp. in Spanje en in Friesland. Het is daardoor evengoed wat stiller dan normaal.
Op zondag eten we tussen de middag warm. We hebben dan altijd een echt zondagsmaal. Iets extra lekkers dus. Ik zorg ervoor dat de maaltijd gedeeltelijk vast op zaterdag wordt klaargemaakt. Zodoende heb ik er niet veel werk aan.
Vandaag eten we gestoofde paling. Lekker met worteltjes, ijsbergsla, gekookte aardappels en 'luie-wijven-pap' (=gekochte vla). Van de storm van gisteren is niets meer te merken. Het is droog en tot halverwege de middag schijnt zelfs de zon. Daarom sommeert Willem ons, dat we buiten eten. Voor je het weet is immers de zomer voorbij en dan zitten we weer een lange winter binnen.
Het gaat precies. Juist als we klaar zijn met eten, vind ik het niet lekker meer buiten. En in de tweede helft van de middag plenst het weer...
Maandag, dag 17
Wat een prettig wakker worden: vandaag hoeft er niemand naar zijn of haar werk! Alleen Dirk dan nog, maar die hoef ik niet te roepen of zo. Willem en Trijnie hebben nu ook vakantie gekregen.
Dat moet gevierd worden. Toch? Ik maak een vakantie-verrassingsontbijt: pannenkoeken.
We hebben voor deze eerste dag nog geen plannen. Het weer gooit roet in het eten. Zou het net zo gaan als vorig jaar? Toen hebben we de twee weken van Willem z'n vakantie geen enkele zomerse dag gehad en konden we zelfs geen één keer een dagje naar het strand. Dat is waar we ons eigenlijk al maanden op lopen te verheugen: heel vaak naar het strand. Maar nee. Dat zit er voor vandaag niet in. En de rest van de week waarschijnlijk ook niet. De vooruitzichten zijn: regen, regen en regen.
Ok. Dan gaan we maar vakantiewerk doen. Vakantiewerk? Ja, natuurlijk! Al die duizend klusjes die maar blijven liggen ;-).
Eerst maar eens in colonne naar het gemeentehuis. Daar ligt, als het goed is, Koos zijn nieuwe id-kaart en mijn nieuwe paspoort klaar. Bovendien moeten we nieuwe id-kaarten voor Jan en Henk aanvragen. Omdat Henk nog geen 12 is, is er voor hem toestemming van beide ouders nodig. En dus gaan we samen. Koos gaat daarna met een vriend naar de sportschool en dus rijdt de vriend ook maar meteen mee. En dan is er nog een vriendje van Jan van de partij. Lachen dus: met z'n zevenen naar het gemeentehuis.
We werken daar alles af. Nu moeten we over een week alleen nog de nieuwe kaarten van Jan en Henk ophalen en dan zijn we voorlopig van dat gemeentehuis-verhaal af. We hebben de afgelopen weken maar liefst 6 verlopen id-kaarten en 1 verlopen paspoort vernieuwd! Niet alleen een hele klus (nieuwe pasfoto's maken, steeds met de aanvrager 'persoonlijk' naar het gemeentehuis voor aanvragen en afhalen), maar ook een financiële aderlating :-(.
Als we thuiskomen gaat iedereen z'n ding doen. Om het moreel hoog en het vakantiegevoel aanwezig te houden, zorg ik voor goede catering. Voor de lunch staan er versgebakken kadetten op de planning.
De feestelijkheid krijgt een speciaal tintje, als er bloemen worden bezorgd. Willem heeft een jubileum te vieren: hij werkt 12 1/2 jaar bij BIS. Per app en per e-mail komen er felicitaties. Leuk hoor.
Omdat het vandaag de eerste dag van Willem z'n vakantie is, wordt ook de braspot weer in het leven geroepen. Elke dag gaat daar 50 euro in. Dat is ons vakantiegeld. We betalen daarvan uitstapjes en kopen er extraatjes van. Op dagen dat we niet uitgaan, komt de pot niet op. Het geld dat die dag overblijft, gaat naar de volgende dag. Op die manier kunnen we een wat duurder uitstapje opsparen. Of we sparen voor een keer afhaalchinees of iets dergelijks.
Zo'n braspot tijdens de vakantie doen we al jaren, Niet alleen als we thuis blijven, maar ook als we weggaan. Op zo'n manier kunnen we leuke dingen doen, zonder dat we na de vakantie gedesillusioneerd worden door een geplunderde bankrekening of een onverwacht hoge creditcard-afschrijving. Elke dag weten we precies waar we aan toe zijn.
Het budget is 50 euro per dag, zes dagen in de week. Op zondag gaat er niets in de pot, want dan gaan we toch niet uit.
Ik ga van de braspot vandaag een flinke voorraad ijsjes halen. Normaal hebben we die niet in huis. Maar tijdens Willem z'n vakantie is er altijd ijs op voorraad en iedereen mag elke dag één keer een ijsje uitkiezen. Ook dit is een jarenlange traditie. Ja, wij zijn dol op tradities :-).
De dag kabbelt zomaar voorbij. Met werkjes, met leuke dingen, met lekkers. Het is prima zo.
Dinsdag, dag 18
Dinsdag heeft eenzelfde patroon. Eigenlijk wilde ik vandaag nog wel weg. Om de deur rommelen is best leuk, maar straks is de vakantie voorbij en hebben we ''niets gedaan''. Er staat echter vandaag wel weer een aflevering psycho-educatie voor Jan op het programma. Een dubbele afspraak zelfs. Hij wordt van 13.00 tot 14.30 bij Yulius verwacht.
Mijn plannetje is om direct daarna naar Blijdorp in Rotterdam te gaan. Dan kunnen we mooi nog een uurtje of twee in de dierentuin lopen. Helaas. Er is er maar één die dat een leuk plan vindt: Henk. De rest heeft iets van: moet dat nou? Nee, natuurlijk niet. Vakantie is nu juist, dat niets moet.
Het vakantiewerk wint het van de dierentuin :-). Willem en Maaike snoeien samen de heggen. De beukhaag, die eigenlijk rond de langste dag gesnoeid moet worden. En de klimop, waartussen rozen groeien, die nu uitgebloeid zijn.
Die heggensnoeierij is altijd nog een hele klus. We hebben ook nog buxushegjes. Maar die zijn in het najaar heel ver teruggesnoeid, omdat ze helemaal uitgegroeid waren. Ze zijn nu prachtig aan het terugkomen, maar hoeven geen snoeibeurt. Dat komt DV volgend jaar pas weer.
Willem heeft gisteren de trapleuning van de muur geschroefd. Die was helemaal kaal geworden. Hij heeft hem geschuurd en gegrond. Vandaag gaat de eerste laklaag erop.
Jan en ik gaan naar Yulius. Ik neem mijn haakwerk maar weer mee. Net als vorige week zit ik in mijn eentje in een grote, lege wachtkamer.
En net als vorige week komen er steeds mensen, op weg naar het toilet, kijken wat ik aan het doen ben. Ik haak de laatste toeren aan een omslagdoek. Ik zet hem vandaag in mijn marktplaatswinkeltje. En dan haal ik de deken, die ik aan het haken ben, maar weer eens te voorschijn. Die ligt al sinds vorig jaar oktober onaangeroerd in de handwerkmand. Kan ik die ook eens gaan afmaken.
Schoonmama komt om haar dinsdagmiddagbakkie. Vandaag is het extra feestelijk, want Maria heeft intussen heerlijke cupcakes gebakken. Henk mocht haar helpen. Mmm, dat is nog eens lekker vakantiewerk :-). Best uit te houden, zo :-).
