Wat zijn we blij! Wat een opluchting! Hij heeft er de laatste periode zó voor geploeterd!
De maandag was verder een echte rollercoasterdag. Willem had een dag vrij, zodat we 's middags samen naar de introductiemiddag van Jan z'n nieuwe school konden. Voor de ochtend hadden we allebei flink wat werk gepland. Ik in huis, Willem in de tuin. Willem maakte ons nieuwe houthok af. We hebben een enorme voorraad kachelhout bij een boerderij liggen. Die voorraad moet daar echter binnen heel korte tijd weg, omdat er gebouwd gaat worden. Rondom ons huis hebben (hadden) we drie houthokken, maar daarin was veel te weinig ruimte voor de hoeveelheid die we nu hebben liggen. Dus heeft Willem één van de hokken afgebroken en er een enorm joekel van een houthok voor teruggeplaatst.
Het kostte me wel een stukje tuin. Bovendien moesten mijn kippen er het veld voor ruimen. Of eigenlijk: mijn kip. Een poosje geleden is één van m'n twee kippen doodgegaan. Ik heb zitten dubben wat ik met de overgebleven kip moest doen. Een kip alleen kan namelijk niet, want het is echt een groepsdier. Maar de kip was al best oud en als je er dan een nieuwe bij zet, dan is dat een hele poos niet leuk. De pikorde moet vastgesteld worden. Dat betekent letterlijk: veel gepik! Net zolang totdat er uitgevochten is wie er de baas is.
Ik besloot dat het fijner was als mijn kipje ergens geplaatst zou worden, waar genoeg ruimte voor haar was. Waar ze stilletjes haar eigen plekje in zou kunnen nemen en van haar oude dag kon gaan genieten. Het hielp dat Willem de ruimte waar het hok stond nodig had voor het nieuwe houthok, om de knoop echt door te hakken. Want ik vond het helemaal niet leuk om afstand te doen van m'n kippetje. Gelukkig heb ik een fijn plekje voor haar gevonden. Ze zit nu hier ergens in Alblasserdam in een grote ren, met veel andere kippen én een haan, en met veel ruimte. Ik had gedacht, dat mijn bedaarde, oude kip daar stilletjes bij zou kruipen. Maar niets is minder waar. Mevrouw voelde zich zó geweldig, bij al die veel kleinere kippen, dat ze meteen de baas ging spelen! Zo, wat een voortvarendheid liet ze eens even zien!
Maar goed. Willem heeft het houthok nu af.
Er is plaats voor maar liefst 10 kuub hout. Samen met de twee houthokken die we al hadden, hebben we nu rondom ons huis genoeg plaats voor kachelhout voor een (strenge) winter.
Volgende week zaterdag moet alle hens aan dek. Dan moet al het hout van de boerderij verplaatst worden naar ons en naar Wim. Dat wordt een hele operatie. Maar met goed materieel en veel gewillige handen, kom je een heel eind. Dat komt vast goed.
Precies om 12 uur gingen we Jan bij school ophalen, om samen met hem naar zijn nieuwe school te gaan. Jan gaat VWO op een cluster IV school doen. Er was op school een programma voor de nieuwe leerlingen én een programma voor de ouders. We kregen enorm veel informatie over ons uitgestort en Jan heeft alles mogen bekijken. Dat is heerlijk, want hij weet nu precies waar hij na de vakantie terechtkomt. Bovendien bleek er een jongen uit Oud-Alblas bij hem in de klas te zitten, zodat hij gelukkig een fietsmaatje heeft. Samen kunnen ze dan ook nog een mede-leerling ui Hendrik-Ido-Ambacht oppikken. Fijn, dat er een fietsgroepje is!
De informatiemiddag was om kwart over 3 afgelopen. Zo kwam het net mooi uit, om op de terugweg even bij de groentenkraam op de markt langs te gaan. Normaal doe ik dat pas na vier uur. Maar ik belde even, of ik wat eerder mocht komen en dat was geen probleem. Ik laadde de auto vol met heerlijke groenten en lekker zomerfruit. En intussen ging Willlem z'n telefoon. Het langverwachte telefoontje van de mentor van Koos. Jippie!! Hij is dus over!! Wat een feest.
Thuisgekomen was het haasten. Ik moest namelijk om half 5 alweer op de basisschool zijn. Daar zou het afscheidsavond van groep 8 zijn. Ouders hebben altijd allemaal een taakje om het geheel op rolletjes te laten verlopen. Mijn taak was het om te helpen met tafeldekken. De kinderen gingen samen met alle meesters en juffen gourmetten. We dekten de grote tafels met feestelijke papieren kleden. Er kwamen bordjes op en bestek. En allerlei heerlijks: salade, stokbrood, sauzen, groenten, vleesschotels. Tenslotte nog de gourmetstellen, waarvoor er acrobatische toeren uitgehaald moesten worden om verlengsnoeren vanaf de eerste verdieping naar beneden aan te leggen. Het resultaat zag er zó leuk uit!
Toen rap naar huis om thuis snel te koken en te eten. En daarna toch echt even uitpuffen, hoor, voordat ik me ging opknappen voor het avondprogramma. Om half 8 werden Willem en ik weer op de basisschool verwacht. Nu voor het officiële gedeelte van de afscheidsavond. Nu is Jan basisschoolkind af. Onze één na laatste...Wat lijkt het nog maar kort geleden, dat er vijf tegelijk op de basisschool zaten. Ik zat toen tussen de middag altijd met een heel legertje kinderen aan de lunch. Het komende schooljaar zit ik samen met Henk! Enerzijds kaal, anderzijds ook wel weer apart om een kind voor jezelf te hebben. Dat lijkt me heel knus.
Toen we thuis kwamen, was ik echt gevloerd. Zóveel nieuwe indrukken op een dag. Zóveel emotie. Ik besloot om niets meer te doen, dan lekker in mijn bed te gaan zitten haken. Even alles van me af laten glijden!
En nu ligt er alweer een drukke dag voor me. Koos is jarig! Dat wordt natuurlijk taarten bakken :-). En het huishoudelijke werk, wat gisteren bleef liggen, zien in te halen. De laatste loodjes! Vrijdagmiddag krijgen Jan en Henk ook vakantie en dan is de druk voorlopig even van de ketel.
