Vond ik het maandag nog fijn, dat iedereen om half 9 van de vloer was, dinsdag vond ik het niet mínder fijn, dat Henk zomaar een dagje thuis was. Wat is dat toch altijd gezellig. Toen hij maandagavond naar bed ging, vertelde hij soort van terloops, dat hij dinsdag vrij zou zijn. De juf was ziek en de meester had andere dingen te doen. Ik keek er raar van op, omdat er geen officieel bericht van school was geweest. Maar misschien zou er nog een mailtje komen?
Dinsdagochtend was er nog steeds geen mailtje en ook werd er niet gebeld via de telefoonboom. Ik besloot maar even naar school te bellen om het te verifiëren. En jawel! Henk z´n verhaal klopte: hij had vrij. Kwam dat even leuk uit! Ik zou juist naar de verjaardag van m´n schoonzus gaan. Kon Henk gezellig mee.
Mijn schoonzus heeft pas een workshop Brood Bakken bij me gevolgd en had vorige week geappt voor het recept van een krentenbrood. Ik had niet terug gereageerd, maar nam mijn reactie mee naar haar verjaardag: een krentenbrood mét recept. Daarnaast kreeg ze nog een pakketje bakingrediënten, zodat ze zich voorlopig fijn kan uitleven in de keuken :-).
Ik had het krentenbrood gebakken in de Wonderpan. Omdat ik weet, dat er aardig wat lezers zo´n pan hebben, maar hem véél te weinig gebruiken ;-), volgt hier het recept:
Nodig:
450 gram bloem
200 ml lauwe melk
2 eieren
1 1/2 tl zout
2 tl gedroogde gist
20 gram gesmolten roomboter
zakje vanillesuiker
250 gr krenten
Werkwijze:
Kneed alle ingrediënten, behalve de krenten, tot een soepel deeg. Je kunt dit met de hand doen, of machinaal. Ik gebruik er zelf het kneedprogramma van mijn broodbakmachine voor. Na 10 minuten kneden voeg je de krenten toe. Als het deeg 20 minuten gekneed is, leg je de deegbal in een licht met olie ingevette kom voor de voorrijs. Na 30 minuten haal je de deegbal eruit en je slaat het deeg door (= de lucht eruit duwen). Dan vorm je het deeg tot een lange streng. Lang genoeg om helemaal in de rondte in de (goed ingevette) wonderpan te leggen. Laat het deeg nu narijzen tot het in volume is verdubbeld. Bak het krentenbrood op een laag pitje in een uur gaar en bruin. Ik gebruikte hiervoor de laagste stand van m´n kleine gaspit (niet de sudderpit). Uiteraard kun je de wonderpan op welke warmtebron dan ook gebruiken. Let erop, dat je het brood niet laat aanbranden.
Bakken in de wonderpan is nog altijd super zuinig. Ik heb nu een minimaal beetje gas verbruikt voor het bakken van het krentenbrood. Heel wat zuiniger dan gedurende drie kwartier je elektrische oven aan te hebben staan.
foeilijke foto van het heerlijke brood ;-) |
Toen we thuiskwamen van de verjaarsvisite was ik van plan om alle broden voor de workshop van vandaag alvast te gaan bakken. De laatste paar keren kwam dat bakken steeds voor een groot deel op de avonden aan en ging ik veel te laat naar bed. Dat zou ik nu anders/beter doen. Dacht ik...
Ik had er echter niet mee gerekend dat ik juist vandaag overspoeld werd door bestellingen in de Eenvoudig Leven Shop. Dat weet je natuurlijk nooit van tevoren. Het bakken werd dus een rommeltje, want ik stekkerde heen en weer van de keuken (waar ik aan het bakken was) naar de kamer (waar ik inpakte). Het schoot niet echt op. Bovendien kreeg ik de ene na de andere afmelding voor de workshop. Allemaal zieke mensen en/of zieke kinderen. Ik probeer zo´n vrijgekomen plaatsje altijd op te vullen met iemand van de reservelijst. Maar dat betekende een berg mailwerk. Want ook de mensen op de reservelijst bleken en masse ziek te zijn of om een andere reden niet te kunnen komen. Uiteindelijk heb ik maar een oproepje op m´n blog gedaan en zo werden de plaatsjes toch opgevuld.
Intussen moesten de pakketten naar het postkantoor gebracht worden en werd het hoogtijd om aan het avondeten te beginnen. Ik was van plan om slibtongetjes te stoven, een lekkere aardappelpuree te maken en worteltjes en spercieboontjes erbij te koken. Je begrijpt: dat ging hem niet worden! Daar had ik domweg geen tijd voor. Geen nood. Ik dook in mijn voorraad en besliste dat er spaghetti op tafel zou komen. Daar had niemand bezwaar tegen, hoor ;-).
Na het eten was de snelheid eruit. Toch moest ik nog even verder. Ik zorgde ervoor dat in elk geval al het brood gebakken was en dat de verkooptafel klaar stond. De rest liet ik voor wat het was. Dat hield ik liever voor de volgende morgen, want dan zou het tien keer sneller gaan.
En zo kwam het, dat ik vanmorgen al voor vieren bezig was. Lekker in alle stilte. Rommel opruimen, kapstok leeg, toilet boenen, brownies bakken, aanrecht leeg maken. Echt handig hoor, om gewoon af en toe 9 mensen bij je uit te nodigen voor een workshop. Je hebt dan in elk geval een stok achter de deur voor een keurig huis. (¨één uur netjes¨, noemen we dat, à la Annie M.G. Schmidt in Pluk van de Petteflet als mevrouw Helderder bij de familie Stamper op bezoek gaat).
De eerste deelnemers arriveerden exact om één minuut over negen. En toen was ik juist klaar om iedereen te ontvangen.
Het is altijd weer een verrassing hoe de groep is. Vandaag had ik een ´klets-groep´. Echt heel gezellig! Negen dames, uit alle delen van het land, elkaar nooit eerder gezien en dan is daar zomaar een ´klik´. Bijzonder is dat altijd weer.
Het geeft me altijd enorm veel voldoening als ik iedereen aan het eind van de morgen blij en vol inspiratie naar huis zie gaan. En heel vaak krijg ik al dezelfde dag trotse foto´s in mijn mailbox van eerste, goed gelukte broden. Ook vandaag weer. Kijk deze foto stuurde M. mij:
Ze schreef:
ik heb al een pluim gekregen van de jongste zoon. "Zo mam, dat is een reuze brood" was zijn reactie. Ze willen ook allemaal even voelen. Leuk hè .
Nogmaals dank voor de leerzame maar ook heel gezellige morgen.
Vanmiddag heb ik eerst heerlijk uitgerust. Daarna maakte ik nog weer wat bestellingen klaar, ruimde de rommel op, deed m´n ritje naar het postkantoor en ging lekker kokkerellen. De slibtong van gisteren lag nog in de koelkast te wachten. Ik heb er wel een ander menu mee gemaakt:
Gebakken slibtongetjes, rijst, mosterd/tomatensaus en in boter gesmoorde worteltjes. En een gouwe ouwe als toetje: yoghurt met beschuit. Oef, wat was het weer lekker. En hoe simpel toch eigenlijk! En meteen weer een beetje plaats in mijn vriezer. Want dat pak (gekregen) slibtongetjes nam onhandig veel ruimte in.
Vanavond wilde ik nog even dapper achter de strijkplank. Maar...doei! Die strijk ligt er morgen ook vast nog wel. We relaxen lekker. Minstens zo belangrijk. Toch?