Gisterenavond kwam een vriendin een bakkie doen. De eerste koffievisite in maanden! Wat vond ik dat heerlijk! Dan kom je er toch wel achter, hoe je dat mist. Zomaar simpel een bakkie koffie met iemand doen en eens bijpraten.
Mijn vriendin was nog niet bij ons geweest, na onze verhuizing. Dus kreeg ze natuurlijk een rondleiding. Leuk om dan je huis weer eens door te lopen en het weer met nieuwe ogen te bekijken. Natuurlijk: er moet nog veel gebeuren. Maar ook: wat is er al veel gebeurd!
Maandagavond en gisterenavond zijn Koos en Hans buiten aan het werk geweest. Koos wil graag, dat het terras over drie weken klaar is. Dan hoopt hij namelijk jarig te zijn en dan zou het leuk zijn, als we het buiten konden vieren. We zullen zien. De jongens zijn bezig met het bouwen van een muurtje om de moestuin. Het leek me wel handig om er iets van een hekje ofzo omheen te maken. Maar er lagen hier ook nog mooie stenen (van de vorige bewoner), waarmee een muurtje gelijmd kon worden. Zo kunnen die stenen mooi hergebruikt worden en hebben we een low budget oplossing. De jongens maakten eerst van betonnen liggers een stevig en waterpas fundament. Daar bovenop lijmden ze de stenen. Er is een stukje vrijgehouden, waar een poortje komt. Het lijkt me erg leuk, om daar iets van een rozenboog ofzo te maken.
Vanavond lag het werk jammergenoeg stil. Hans kwam vanmiddag met een zere mond thuis, want er was een kies bij hem getrokken. En bij Koos ging het lampje ook zo langzamerhand wel uit, na drie erg lange dagen zwaar werk. Het geeft niet. Er is geen haast bij.
Zelf moet ik het ook hebben van mijn goede momenten. Ik kwakkel nog enorm met mijn bekken. Toen ik gisterenavond in bed stapte, had ik weer flink veel pijn. En vanmorgen wist ik prompt niet, hoe ik normaal mijn bed uit moest komen. Ik ben de dag dus maar weer begonnen met zware pijnstilling en lag ik daarna een poos languit in een warm bad. Dat hielp. Ik voelde me een heel stuk beter en kon rustigaan aan het werk gaan.
Na de lunch heb ik mezelf verplicht om weer een half uurtje te gaan liggen. Het ging nog steeds goed. Ik was zó blij! Vanmorgen dacht ik echt, dat ik voor niets naar de manueel therapeut was geweest. Ik voelde geen enkele verbetering. Maar nu kon ik me pijnloos bewegen en mijn werk doen. Steeds heb ik erop gelet, dat ik niets zwaars tilde en op een goede hoogte werkte. Maar toen we om 15.00 uur koffie dronken, merkte ik al op, dat ik niet meer helemaal pijnvrij was.
Om half vijf heb ik me als een negentigjarige in de caddy gehesen, om de bestellingen weg te brengen. Maria ging mee en heeft al het werk voor me gedaan. De pakketten in de caddy geladen en bij de post alles op de kar gezet. Voor de vorm was ik nog uitgestapt en meegelopen. Maar dat sloeg al nergens op. Ik strompelde meer, dan ik liep.
Thuisgekomen was ik misselijk van de pijn. Maaike en Maria hebben samen voor het eten gezorgd. Dat was niet zo´n crime, want het was vandaag restjesdag. Ze hoefden dus alleen maar allerlei restjes warm te maken. Zelf was ik maar weer in bed gekropen. Willem kwam pijnstillers brengen. Ik kon wel huilen van de pijn.
Ik heb net een uurtje op de bank zitten haken. De pijn is nu heel dragelijk, maar niet weg. Het is niet anders.
Waar ik vandaag van genoten heb? Van de huiszwaluwen aan onze gevel. Van de eerste bloemen in de bonenplanten, die ik vorige week plantte. Van de ontdekking, dat er wéér twee geplante sjalotten groene sprieten hebben gekregen. Ik dacht, dat ze niet zouden aanslaan, maar nu heeft toch de helft van de geplante exemplaren sprieten! Van de prachtig bloeiende klimroos. Van de beeldschone hortensia in pot, die ik gisteren van mijn vriendin kreeg. Van de lekkere Weesper moppen bij de koffie. Van mijn bezigheden in de pijnvrije uren. Van het nagenieten van gisterenavond. Wat is er veel om blij om te zijn!
En nu maar hopen, dat het morgen nog weer een stukje beter gaat met de pijn!
#bezuinigingstip 11 Wen je aan om maaltijdrestjes zuinig te bewaren en houd regelmatig een restjesdag. Restjes in de koelkast bewaren is meestal geen goed idee. Voor je het weet, staat er schimmel op. De vriezer is een beter plan. Houd één lade of één vaste plek voor je restjes. Dan zie je in één oogopslag, wanneer er voldoende is voor een volledige maaltijd. Kleine restjes kunnen natuurlijk ook prima verwerkt worden in andere gerechten. Een paar aardappels zijn een prima basis voor een slaatje. Wat groenten kunnen prima in soep, in een hartige taart, of in een omelet. Enzovoorts. Als je niet zo creatief bent: er bestaan zelfs kliekjeskookboeken! Boordevol ideetjes om restjes te verwerken :-). Enkele titels: Het Kliekjeskookboek, Het grote kliekjesboek. En wat dacht je van een kookboek met blog: Empty de fridge?
