dinsdag 23 juni 2020

Op een halve vierkante kilomter

Even een klein berichtje om ´bij te praten´.

Ik zit in het Sophia Kinderziekenhuis, waar Maria therapie heeft. Helaas had ik er niet aan gedacht, dat mijn blog hier altijd geblokkeerd wordt en ik alleen kan schrijven, als ik hem thuis alvast geopend heb op m´n laptop. Maar ik ben niet voor één gat te vangen en schrijf m´n logje gewoon in Docs en kopieer het straks thuis wel naar m´n blog.

Zoals altijd zijn de afgelopen dagen weer flink gevuld geweest. En alles gaat nog steeds in slow motion, omdat ik voortdurend bekkenpijn heb. Ik denk erover om er binnenkort toch maar eens mee naar de dokter te gaan en me te laten verwijzen naar een specialist.

Maar goed. Vooralsnog hobbel in in sloom tempo maar wat voort en ook slakken komen wel op hun bestemming.

Om snel weer bij gepraat te zijn, wordt dit een logje met veel beeld en wat minder tekst.

Zaterdag was het aardbeiendag. Voor het eerst dit seizoen maakte ik weer jam voor de webshop. De groenteboer had prachtige aardbeien in de aanbieding en ik kocht 13 kratjes van 4 kilo. Dik 50 kilo dus. De aardbeien waren rijp, maar nog helemaal goed. We zijn in die 50 kilo maar 2 aardbeien met schimmel tegengekomen! Maria en ik haalden de aardbeien al vroeg op



en gingen aan de slag met ontkronen. Ook Maaike hielp nog een poosje. En omdat de aardbeien mooi groot waren, schoot dat snel op.



Aan het einde van de ochtend was alles klaar en konden we gaan koken. Inmiddels was ook Jan-Hendrik, Maria´s vriend, van de partij. We hebben tot half 3 in een treintje gestaan en hadden toen 127 potjes klaar!


Daarna moesten Maria en Jan-Hendrik weg en heb ik nog 2 pannen alleen gedaan. De laatste 9 kilo schoongemaakte aardbeien gingen bij mijn broer in de vriezer. Die komen later aan de beurt. Er waren namelijk nog méér dingen te doen, die dag, dan jam koken.


Al om half 8 ´s morgens waren er twee kitters gearriveerd. Ze hadden een hele klus: het oude kit uit
de oude badkamer moest verwijderd worden en daarna moest alles daar opnieuw gekit worden.
In de keuken ontbraken nog altijd de tegeltjes achter de kookplaat. Die werden door de mannen
netjes aangebracht.


De tegels onder de houtkachel moesten nog worden gevoegd en ook daar was nog wat kitwerk. De nieuwe badkamer



en het nieuwe toilet moesten afgekit worden. En tenslotte hebben de mannen een keurig kitrandje gespoten aan de onderkant van de plinten in de woonkamer en de keuken. Deze hardwerkende mannen moesten natuurlijk wel regelmatig van koffie worden voorzien en ook was er een lekkere lunch.

En dan was er nog de verjaardag van Amarantha, de vriendin van Jan. Vanwege corona zijn we niet bij
haar thuis geweest, maar vierde zij haar verjaardag met ons, bij ons :-). Knus en gezellig. Met kadootjes
en taart.

Maar ook meteen met een kado voor Willem voor Vaderdag. De kinderen hadden de koppen bij elkaar
gestoken en bepaald, dat die bbq van ons écht niet meer kon. Ha, ha. Daar hadden ze wel gelijk in.
Ok, het ding doet het nog. Maar hij ziet er niet meer uit. Hij is dan ook 15 jaar oud en we hebben hem
heeeeeeeeeeeeeel vaak gebruikt! Er werd een nieuw exemplaar uitgekozen en deze kreeg Willem
zaterdagavond overhandigd. Dat zorgde meteen voor een avondvullend programma, want het ding
moest nog in elkaar gezet worden. Daar zijn ze serieus met drie man minstens anderhalf uur mee zoet
geweest :-).



Maar het lukte! En deze week hopen we hem in gebruik te nemen!


De praktische hoes kreeg Willem van mij :-) 



Ons leven speelt zich verder vooral hier in Bles af. Zo ongeveer op een halve vierkante kilometer.
En dat is prima. Ik vermaak me uitstekend. Geniet van huishoudelijke klusjes, zoals het bed opmaken
met zongedroogde, verse lakens. Ja, gestreken! Want dat vind ik fijn.




Met de moestuin, waar ik bijna dagelijks iets uit kan oogsten.


Gisterenavond zakte de buurman met z´n trekkertje in een sloot en Hans trok hem er met zijn auto uit. In corona-tijd is zoiets meteen een gebeurtenis :-).




Maria is inmiddels terug. Einde logje dus. Als afsluiter nog even een plaatje van het uitzicht
vanmorgen vroeg vanuit de inpakruimte.