Huis, tuin en keuken. Dat is het wel zo´n beetje, waar mijn leven zich momenteel voor minstens 90% afspeelt. En dan nog vooral ´huis´. In de tuin is er niet zoveel meer te beleven. Behalve dan, dat de was vandaag nog fijn buiten kon drogen en dat m´n bijen vlogen!
In de keuken breng ik momenteel ook niet veel tijd door. Als ik iets bak, is het snel, snel even iets in de Wonderpan. En aan koken besteed ik ook niet veel tijd. Vandaag was het kliekjes-dag en hoefde ik alleen maar het één en ander op te warmen. Gisteren was het Dankdag voor gewas en arbeid. Ik maakte wortels met vis klaar. Voor een keertje wortels uit een pot. Dat doe ik niet zo vaak. De jongens vinden het wel lekker.
Dinsdag serveerde ik de lekkerste hutspot ooit (met een gehaktbal voor de vleeseters). En maandag had ik heerlijke nasi, die ik vorige week van m´n vriendin kreeg, omdat het steeds zo raar druk is. Ik hoefde het alleen maar op te warmen en maakte er pindasaus bij klaar. Allemaal maaltijden, die met een half uur/drie kwartier op tafel kunnen staan.
Blijft dus de meeste tijd voor ´huis´.
Elke dag maak ik 10 buitenpannen van de Wonderpannen schoon en zet er de oren aan.
Daar ben ik ongeveer anderhalf uur mee bezig. Lijkt niet veel, maar meer lukt me niet. Het andere werk moet ook doorgaan. Bovendien wil ik mijn arm niet méér belasten, want anders heb ik straks weer een slijmbeursontsteking te pakken. Daar zit ik niet op te wachten!
Maria zorgt elke dag voor schone binnenpannen en voor knoppen op de deksels. Zo kunnen we toch steeds 10 pannen de deur uit doen.
De rest van de dag ben ik druk in de webshop. Net als in maart, tijdens de eerste corona-golf, is het weer heel druk. Mensen gaan minder naar de winkels, maar bestellen online. Ook wordt er veel gebakken, doordat mensen meer thuis zijn. En tenslotte zijn er ook nog de hamsteraars. Al met al kunnen we het nèt bijbenen. Of eigenlijk: net niet. Normaal gesproken gaan hier nagenoeg alle bestellingen, die voor 15.00 uur geplaatst zijn, dezelfde dag weg. Dat lukt nu niet. Het duurt nu meestal een dag of twee.
Tussendoor moet uiteraard het huishouden ook doorgaan. Het staat wel op het laagst mogelijke pitje. Beetje stoffen, beetje stofzuigen, de was bijhouden, de keuken en het sanitair poetsen en de planten water geven. Ha, ha. Echt minimaal dus. Het geeft niet. Poetsen komt nog wel weer een keer. Het werk loopt niet weg.
Elke ochtend loop ik een uurtje met Ciara. Dat is heerlijk. Dan snuif ik even buitenlucht en reset m´n gedachten. Intussen geniet ik van al het moois wat er te zien is.
 |
| Ook in zwart-wit is het hier mooi! |
Wat is de Alblasserwaard mooi. Ik krijg er geen genoeg van en verwonder me er nog dagelijks over, dat we hier nu zomaar mogen wonen.
Huis, tuin, keuken, én het rondje met het hondje de hond. De wereld is zo groot genoeg, voor mij.
