Vandaag is mijn vriendin jarig. En ja, vanwege corona mochten er dus maar drie mensen op visite komen. Laat ik nu één van die drie mensen zijn. Ja, ja, zeer vereerd, hoor :-). Het is natuurlijk al heel speciaal om op maandagochtend op koffie-visite te gaan, maar nu was het nog specialer. Ik was uitgenodigd samen met haar moeder en oudste zus en om half 11 zou ik bij haar zijn.
Deze leuke onderbreking van een drukke maandag betekende wel, dat ik even heel strak moest plannen. In plaats van om 5 uur, stond ik om 4 uur op. En hoewel ik gewend ben om altijd vroeg op te staan, was ik vannacht toch onrustig vanwege dat uurtje eerder. Ik was om 1 uur wakker, keek hoe laat het was en zag dat ik nog drie uur kon slapen. Daarna werd ik nog twee keer wakker om op mijn wekker te kijken en te constateren, dat ik er nog niet uit hoefde. Tenslotte werd ik om vijf voor vier wakker. Kijk aan, nu ´mocht´ ik er uit :-).
Ik ging aan de slag met het inpakken van webshop-bestellingen. Intussen was hier om 7.00 Leendert gearriveerd. Die kwam een dagje aan de lift werken. De rails waarlangs de lift omhoog en omlaag gaat, moest worden aangebracht. En daarnaast kwamen er ook kokers voor de electra. Het gaat langzaam, maar zeker. Wie weet kunnen we de lift deze maand wel in gebruik nemen. Ik hoop het...
Nadat ik eerst een bakkie koffie had gedronken met Willem en Leendert, ging ik naar mijn vriendin. Daar viel ik met mijn neus in de zelfgebakken appeltaart. Mmmmm, wat lekker! We praatten gezellig met z´n viertjes. Aan gespreksstof geen gebrek. Voor dat ik er erg in had, was het bijna half 1 en hoogtijd om snel terug naar huis te gaan voor de lunch.
Na de lunch maakte ik de bestellingen af en ging samen met Maria verder met de Wonderpannen. Zaterdag hadden we al een paar uurtjes gepoetst en vandaag gingen we verder. Aan het eind van de middag konden er weer 24 pannen naar de post!
Het was verschrikkelijk racen, dat laatste stukje. Er kwam ook even van alles tussendoor. Uiteindelijk arriveerden we om 16.55 uur bij de post en de auto van de postmeneer stond al gereed. Als een haas hebben we twee rolcontainers volgeladen en net op tijd kon alles mee. Poeh!
Thuisgekomen waren daar ook nog twee knullen hard aan het werk. Hans had een paar kuub tuingrond meegenomen uit zijn werk, om de open betontegels van de parkeerplaats te vullen. Daar was ik heel blij mee, want zonder grond in die gaten is het haast niet te doen om fatsoenlijk over die tegels te lopen.
Hans en Koos losten de vracht en waren daar tot half 7 mee zoet. Toen was het inmiddels echt donker ook.
Er moet nu alleen nog graszaad in gezaaid worden. Voor het mooi is dat een beetje te laat in het jaar. Maar we doen een poging. Gras groeit al gauw.
Vanavond restte er nog een laatste taakje: de workshopzolder moest weer klaargemaakt worden. Morgen staat de workshop DIY Persoonlijk Verzorging op de planning.
Mijn dag was weer vol.
