M´n huisvrouwenleventje is weer verre van eentonig. Het is elke dag anders. Dus wordt het weer een logje met van alles wat.
Laat ik beginnen bij dinsdag. Dat was de dag, dat ik om 14.00 een afspraak had in Apeldoorn en daar moest ik dan natuurlijk de rest van m´n werkzaamheden op afstemmen. Om 14.00 uur in Apeldoorn betekende dat ik op tijd moest wegrijden. ´s Morgens zei Maria, dat ze wel mee wilde. Dan kon zij rijden en ik intussen uitrusten of wat op de computer doen. Ik vond het een leuk plan. Een lange rit sámen is per slot van rekening veel leuker, dan alléén.
We maakten de planning en het paste naadloos in elkaar. We zouden eerst alle bestellingen voor de webshop klaarmaken, zodat we die vòòr de rit vast naar de post konden brengen. Dat betekende: om 12.00 lunch, om 12.30 wegrijden naar de post, om 12.45 vertrekken naar Apeldoorn. In Apeldoorn had ik dan om 14.00 uur mijn afspraak en Maria had precies op dat moment therapie met beeldbellen.
Het is bijna niet te geloven, maar alles verliep tot op de minuut nauwkeurig volgens onze planning :-).
Ik moest in Apeldoorn bij het RD zijn. Daar werd een nieuwe podcast opgenomen in de serie ´Bij ons thuis´over christelijk opvoeden. Vorig jaar heb ik dat ook al een keer gedaan en het was dus niet nieuw voor me. Het werd een ontspannen gesprek over ´eenvoudig leven ´ en over hoe ik alle ballen in de lucht houd.
Toen ik terugliep naar de auto was Maria´s therapie allang voorbij. Geduldig had ze op me zitten wachten. Onze volgende stop was in Lunteren. Daar gingen we Wonderpannen afleveren bij een bedrijf. Het ritje van Apeldoorn naar Lunteren was práchtig! Zelfs al was het heel grijs weer. We waren er echt even uit!
We leverden de pannen af en besloten om een supermarkt in de buurt op te zoeken om even iets te eten te kopen voor onderweg. En dan konden we meteen ook wat noodzakelijke boodschapjes doen voor het avondeten.
Volgens de navigatie was de dichtstbijzijnde supermarkt een Coop in Barneveld. Dat was 3,5 kilometer rijden. Grappig om dan zomaar onverwachts ook nog in Barneveld te zijn :-).
De terugrit verliep voorspoedig en we pikten nog net een paar prachtige luchten mee, toen we bij het invallen van de avond thuis kwamen. En, o ja, daar kwamen we ook nog boze boeren tegen, die naar Den Haag waren geweest.
Ik kookte snel een flinke zuurkoolprak en nam me voor het er ´s avonds eens van te nemen. Tot ik bedacht, dat het slimmer was, om eens even de uitpuilende wasmanden onderhanden te nemen en alvast de wassen te sorteren. Vooruit, ik zette er ook meteen maar één aan. En vlak voordat ik in bed stapte, kon de volgende aan.
Woensdag zou het wasdag worden :-).
Had ik even mazzel! Het was woensdag stralend weer! Er konden zomaar drie wassen naar buiten, die ook allemaal droog kwamen.
Maar wassen was niet mijn enige activiteit, gisteren. Samen met Maria en Jan heb ik een half uurtje lekker in het zonnetje buiten gewerkt. Het was (weer eens) een zootje. En we hebben echt lekker opgeruimd.
Er waren extra veel bestellingen in de webshop, want die van dinsdagmiddag lagen er ook. Dat was al met al ook een paar uurtjes werk.
We aten ´s avonds wraps. Daar werd van gesmuld.
Na het eten was ik huiswerkjuf tot aan de koffie. We hadden iets speciaals bij de koffie: mislukt feestbrood :-). Mislukt in de zin van: het deeg was de Wonderpan uitgerezen. Ha, ha. Het was dus echt geen mooi brood geworden, maar wel erg lekker. Een paar keer per week test ik wat uit in de Wonderpan. Afnemers genoeg.
Ik had tegen Henk gezegd, dat we visite kregen. ¨Wie komt er dan?¨ vroeg hij. ¨Meneer Zaagmans,¨ zei ik. En op zijn glazige blik voegde ik toe: ¨Die komt de week doorzagen¨. Hij vond het maar raar. Maar de lekkere hapjes, die ik op deze avond klaarmaakte, vond hij helemaal niet raar :-). Gezellig hoor, zo op de woensdagavond.
Vandaag was het weer wonderpannen-dag. Ik had gisterenavond alvast binnenpannen en buitenpannen schoongemaakt. Vanmorgen zette ik er de oren aan. Maria zette knoppen op de deksels en Maaike hielp met verpakken. Zo konden er weer lekker veel op de post.
Ook vandaag moest ik de pakjes eerder klaar hebben dan normaal. Willem en ik zouden naar de trouwdienst gaan van een dochter van Willem z´n zus. We zouden om half 3 weggaan. De dag voelde hierdoor meteen al feestelijk, ook al was het grijs en nat. De bruiloft was door de corona-maatregelen natuurlijk heel anders dan anders. De kerkdienst was eigenlijk het grootste ´onderdeel´ en we waren blij, dat we daar deel van uit maakten.
Om een uur of half 6 kwamen we thuis. En ik dacht eigenlijk, dat ik achter het fornuis moest voor het avondeten. Maar, surprise! Maria had al gekookt. Heerlijk! Dat was echt een verrassing.
En zo zijn er dus weer drie dagen omgevlogen met van alles en nog wat.
