vrijdag 14 januari 2022

Volgeboekt

De afgelopen twee weken waren nagenoeg alle avonden volgeboekt. Dat is verder helemaal niet erg. Alleen kom ik daardoor niet aan bloggen toe. En dat is eigenlijk wel een beetje jammer. Dus schrijf ik toch maar even een kort blogje.

Waar ik deze week ´s avonds zo druk mee was? Ach, eigenlijk gewoon met van alles en nog wat. 

Op maandagavond volgt Henk catechisatie in Alblasserdam. Die catechisatie is van half 9 tot half 10 en dat is niet echt een tijd om op nog met de fiets te gaan voor een knul van 15. Het is toch al snel een kleine drie kwartier fietsen. Henk wordt dus gebracht en gehaald. In dat uurtje dat de catechisatie duurt, kun je met de auto niet heen-en-weer gaan rijden en dus vul ik dat uurtje altijd ergens mee op. Regelmatig doen Willem en ik dat brengen en halen samen. Dan gaan we in dat uurtje even een bakkie doen bij mijn zus, of bij Dirk, of we gaan kijken in het huisje van Maria en Jan-Hendrik, of wat dan ook. Maandag gingen we ook met z´n tweeën. We hadden een strak programma. Meteen na het eten reden we met twee auto´s naar Brandwijk. Daar zette ik mijn auto bij garage Muilwijk, waar hij dinsdag de apk zou krijgen. Ik stapte bij Willem in en we reden naar Streefkerk om daar een bestelling voor de webshop op te halen. Het was potdichte mist en we reden dus heel rustig. De volgende halte was Bleskensgraaf, waar Henk instapte. We reden naar Alblasserdam, zetten Henk af bij de catechisatie en haalden een gans op bij mijn zus. Daarna vertrokken we naar Rotterdam, waar we bij Maaike en Jaap een bakkie deden. Daar waren we nog maar één keer geweest, sinds ze getrouwd zijn. We bewonderden de nieuwe spulletjes en het uurtje vloog om. Terug naar Alblasserdam om Henk op te halen en meteen bij de boekhouder langs om de mappen met administratie op te halen. Nou, dam ben je om 10 uur thuis en is de avond goed gevuld geweest!

Dinsdag gingen Willem en Wim samen klussen in het huisje van Maria en Jan-Hendrik. Ik had een ´lege´ avond. Maar die kwam vanzelf vol. Ik had wat computerwerk en ook had ik beloofd om de afstudeerscriptie van Trijnie na te kijken. Zij hoopt over een paar maanden haar studie voor docent Nederlands af te ronden en is dus volop bezig met haar scriptie. Helemaal niet erg, dat nakijkwerk, maar wel iets waar je helemaal ´in moet duiken´. Serieuze stuff. De avond was weer om, voordat ik er erg in had.

Woensdag was het catechisatie voor volwassenen bij ons in de kerk. Willem en ik gingen maar met z´n tweeën, want verder had iedereen wat en Wim was ziek geworden. De catechisatie duurt tot kwart voor negen en daarna kun je een bakkie koffie doen. Eer dat je dan thuis bent, doe je ook niet zoveel meer.

Donderdag, gisteren, gingen we de spullen uit pa z´n huisje halen, die voor ons bestemd zijn. We konden de aanhangwagen van Hans gebruiken en dat is een heel grote. Brrr. In mijn hart vond ik het maar niets, die grote, brede bak achter de auto. Maar ja. Henk ging mee, want dan kon hij meehelpen met sjouwen. En we dachten om een uur of tien wel thuis te zijn. Dat viel behoorlijk tegen. We waren pas om half twaalf thuis! Moe van het sjouwen. En ja, ook moe van emoties, uiteraard. Je bent toch iets aan het afsluiten. Dus waren we, vooral op de terugweg, aan het herinneringen ophalen. 

En vanavond gingen we wéér op stap met die enge aanhangwagen. We hadden gisteren ook spullen voor Willem z´n zus meegenomen, die in Kesteren woont. Vanavond reden we daarom naar Kesteren, om daar die spullen heen te brengen. Ook nu weer sjouwen. Stoelen, een bed, een matras etc. Heel fijn, dat het allemaal weer een nieuwe bestemming krijgt.

Met volle dagen en volle avonden lijken de weken nog wel harder voorbij te vliegen, dan anders. 

Morgen hoopt Willem jarig te zijn. En ook dan hebben we een raar vol programma. Het begint eigenlijk al over een paar uur. Om 3.00 uur komen Koos en Willemijn hierheen. Ze gaan op huwelijksreis en wij brengen ze naar Schiphol. Als alles meezit, zijn we dan om 5.00 uur terug. Mijn gewone tijd om op te staan. Maar wellicht stap ik eerst nog even een poosje in bed. Dat weet ik nog niet.

Om 11.00 heb ik een afspraak bij Kleins Kleding in Sliedrecht voor het vermaken van Henk z´n kostuum. Over een kleine zes weken is de bruiloft van Maria en Jan-Hendrik bij leven en welzijn. En dan moeten we er allemaal weer netjes uitzien, natuurlijk. 

De week-boodschappen moeten nog even gehaald worden. En ook wil ik om aardappels bij van Os langs. Alles bij elkaar ben ik daar toch zo´n anderhalf uur aan kwijt.

En dan Willem z´n verjaardag. Behalve onze kinderen en kleinkinderen komt er geen visite ivm de corona-maatregelen. Maar ook dan is de club al groot genoeg. Een deel komt frieten meeëten en een ander deel komt op de koffie. Dat is ook drukte, ook al is het gezellige drukte. 

Ik ben tamelijk fanatiek aan het zuinig-aan doen. Drie bruiloften in vijf maanden tijd zijn een behoorlijke aderlating. Tel daar nog wat ziektekosten bij op en een schrikbarend hoge energierekening (het energiebedrijf waar we een contract bij hadden ging failliet). De flink duurder geworden boodschappen en de dure benzine natuurlijk. Daar heeft iedereen last van. En daar tegenover een loonsverhoging van 47 cent bruto. Nee, niet per uur. Per maand! 

Afijn, we hebben alle oude trucen weer uit de kast gehaald. Die verleer je nooit. Ik vind het ook niet erg, hoor. Ik voel me nog altijd heel rijk met een dak boven mijn hoofd, een bed om in te slapen en een kelder vol voedsel.

Zelf brood bakken doe ik sowieso altijd. Zowel in tijden van schaarste als in tijden van overvloed. Het verveelt nooit. Vorige week heb ik een casinoblik uitgetest voor de webshop. Dat beviel prima. Hoe leuk om toch weer iets nieuws te bakken.




Er schoof weer een paar sokken van mijn breinaalden. Ik had sokkenwol gekocht bij de Aldi en die bevalt heel goed. De wol breit echt fijn en is mooi. De prijs was een lachertje. Vier bollen voor slechts 3,00. Ik kan er, denk ik, precies drie paar uit halen. 



Bij het boodschappen doen let ik goed op de kortingsstickers vanwege korte tht. Als je het meteen verwerkt, of in de vriezer steekt, is er niets aan de hand. Pas waren er ook pakken melk afgeprijsd. Die nam ik mee en ook die gingen in de vriezer. Dat zijn leuke meevallers.


Elke maand krijg ik in het klantenportal van de energieleverancier tips om te besparen. Deze maand was het: let op je sluipverbruik. En ja, ik ben daar nu toch alerter op. ´s Morgens, als ik de bedden opmaak en de was verzamel, loop ik meteen even de apparaten en stroomblokken na, die uit kunnen. Ook gebruik ik nu standaard het meest zuinige programma van mijn wasmachine. Voorheen kwam het me weleens minder goed uit, dat die programma´s zo ellenlang duren. Maar nu het gezin kleiner is en de hoeveelheid was vermindert, is het best in te passen. Alle kleine beetjes helpen. Je kunt bij de pakken neer gaan zitten en gaan afwachten tot de situatie verandert. Maar je kunt ook je mouwen opstropen en de strijd aangaan. Dat laatste ligt me wel :-). Ik kan er de lol nog wel van inzien, gelukkig.