Verschillende keren is me gevraagd waar de colums te vinden zijn, die ik voor de krant schrijf. Ik schrijf één keer per vier weken een column voor het Reformatorisch Dagblad. Deze colums staan niet online. Voor degenen die nieuwsgierig zijn en het Reformatorisch Dagblad niet lezen wil ik eenmalig mijn schrijfsel hier posten. Het is het stukje wat vandaag in de krant staat. De rubriek waarvoor ik schrijf heet Mijn Geld.
Weggooien is zonde
Was het tot voor een halve eeuw geleden nog volstrekt normaal om zuinig met je spullen om te gaan, om ze lang te gebruiken en ze zo mogelijk ook nog te hergebruiken, tegenwoordig leven we in een wegwerpmaatschappij. Zuinigheid is iets waar lacherig over gedaan wordt. Spullen worden zonder nadenken korte tijd na aanschaf alweer weggegooid. Neem nu schoenen. Ik weet nog, dat er bij onze schoenmaker een poster aan de wand hing, waarop stond: Gun schoenen een tweede ronde, weggooien is zonde. Maar wie laat er nu nog schoenen repareren? In ons dorp is er zelfs geen schoenmaker meer te vinden! Nu is het, als je alleen op het geld let, vaak ook helemaal niet economisch meer om schoenen te laten repareren. De schoenen die je bij een schoenengigant koopt, kosten maar een paar tientjes. Daar spendeer je geen 30 euro aan om ze te laten verzolen. Je zou natuurlijk ervoor kunnen kiezen om voortaan dure, degelijke schoenen aan te schaffen. Schoenen die het waard zijn, om ze na verloop van tijd te laten repareren. Maar dan moet je het niet erg vinden, om enkele modes achter te lopen. Want hoe gaat dat? Het ene jaar zien we ronde neuzen, het volgende jaar zijn ze spits, het ene jaar is zwart de modekleur, het volgende jaar moet je op cognackleurige stappers lopen om niet uit de toon te vallen. Het is een dilemma. Maar gelet op mijn portemonee en op het milieu pleit ik toch voor tijdloze, stevige spullen, die gerepareerd kunnen worden en heel lang mee gaan.
Je kunt met wat creativiteit ook zelf ervoor zorgen dat je spullen niet meteen op de afvalhoop terecht komen. Kijk gewoon eens rustig of en hoe je dingen kunt repareren of hoe je ze een tweede, of derde leven kunt geven. Als voorbeeld zou ik een overhemd willen noemen. Een mooi overhemd van goed materiaal en met strakke boorden kost wel een paar duiten. Op een eenvoudige manier kun je het overhemdenleven twee tot drie keer zo lang maken. Eerst wordt het gedragen, zoals het in de winkel werd gekocht. Als na een tijdje de mouwen op de ellebogen zijn doorgesleten maak je er een overhemd met korte mouwen van. Dan kan zo'n mooi overhemd best nog één of meer zomers mee. Als het boord versleten is, zal een wat ervaren naaister er haar hand niet voor omdraaien, om dat boord te keren. Met een uurtje prutsen wordt zo de levensduur van het overhemd al snel verdubbeld. Als het overhemd dan eindelijk niet meer met goed fatsoen te dragen valt, knip je vierkante lappen uit de panden, waar je zakdoeken van maakt. De restanten stof kunnen in de poetslappenmand om nog dienst te doen bij het poetsen van koper, zilver, fiets of auto. En de afgetornde knoopjes gaan natuurlijk in de knopendoos. Weggooien is zonde.
