Ik heb eerst alle droge ingrediënten gezeefd en daarna de rest erbij gedaan en het deeg gekneed. Daarna heeft het een paar uur in de koelkast gestaan, zodat de kruiden goed konden intrekken. De deegklomp was toen te hard om mee aan de slag te gaan en dus heb ik nog even wat gekneed om de boel weer soepel te krijgen. Ik bestrooide de speculaasplank met bloem en stopte de figuurtjes vol deeg. Ik sneed de bovenkant voorzichtig glad af met een mes en toen kwam het spannende moment: de deegfiguurtjes moesten uit de plank. De methode is dat je de plank omdraait en er een paar harde klappen op geeft. Dat bleek afdoende om enkele figuurtje er mooi uit te krijgen, maar de rest bleef zitten of kwam maar voor een deel eruit. Ik herhaalde de klappen nog een keer, maar nee, wat vast zat bleef vast. Toen heb ik de figuurtjes gewoon heel voorzichtig aan één kant met een mesje opgetild en daarna kreeg ik de figuurtjes er wel netjes uit. Volgende keer moet ik maar wat meer bloem gebruiken om de plank te bestrooien. Dan zal het vast beter gaan.
Intussen liep Maaike om me heen te springen. Die vond het zo leuk :-). En dat was het ook. Ik voelde me net een kind met een mooi stempelkussen.
Afijn, de deegfiguurtjes mochten de oven in en na een kwartiertje op 160 graden waren ze gaar en bruin en geurde het hele huis als een banketbakkerswinkel in december. Ik heb de speculaasjes maar meteen hoog weggezet om af te koelen, want ik wilde ze bewaren voor 's avonds bij de koffie. Dat was een leuk moment, toen die schaal speculaasjes langskwam. Want natúúrlijk wilde de één graag het molentje en aasde de ander op het zeilscheepje enzovoorts :-). De speculaasjes smaakten heerlijk. Alleen wil ik volgende keer een klein beetje bakpoeder toevoegen om ze wat brosser te krijgen. Ik kijk er al naar uit dat ik ze straks in de oven van de houtkachel kan bakken. Mmm, die speculaasgeur is zo heerlijk, kneuterig winters!
Iets heel anders wat ik ook gisteren maakte: pesto. En dan geen gewone pesto, maar pesto van onkruid. Van vogelmuur wel te verstaan. Ik had een leeghaalde plantenbak staan, waar spontaan een flinke pol vogelmuur in gegroeid was en herinnerde me dat ik ooit eens gelezen had, dat je daar pesto mee kunt maken. Ff googlen en ja hoor, ik vond het recept. Wat is dat toch handig, dat je dat allemaal zomaar kunt vinden! Ik heb het recept een beetje aangepast aan de hoeveelheid vogelmuur die ik had (ik had de helft) en ik heb er wat extra kruiden aan toegevoegd (herbamare en knoflookpoeder). O ja, en in plaats van pijnboompitten heb ik walnoten gebruikt. Da's een stuk voordeliger. Met dit soort receptjes kan je poepie-chique doen, terwijl het je bijna geen cent kost :-)
