donderdag 5 april 2012

Sap maken

Vandaag heb ik mijn weckketel met ontsapper maar weer eens te voorschijn gehaald. Ik schreef er eerder al eens over. De ontsapper vind ik ideaal om snel veel fruit te verwerken. Meestal gebruik ik hem dan ook nogal eens in het fruitseizoen, als er veel aanbod is. Dat is op dit moment niet zo. Maar ik had nog een driekwart volle kist appels staan, die echt op moest. Normaal gesproken maak ik dan appelmoes, maar de appeltjes waren wat rimpelig. Dat schilt niet fijn, zelfs niet met mijn  onvolprezen appelschiller. En dus keek ik de appels één voor één na op rotte plekken, sneed die er uit en deed de rest in de ontsapper. Daarna is het een kwestie van water onderin de pan doen, stekker in het stopcontact en gaan met die banaan. Makkelijk hè?

Ik ontsapte zo een hele pan vol, maar de appels waren nog niet op. Ik herhaalde het appels nakijken en vulde met het restant de pan. Die kwam niet helemaal vol en daarom heb ik ook nog 3 1/2 kilo witte druiven nagekeken op rotte exemplaren en daarna de goede druiven bij de appels gedaan. Zo kwam de pan helemaal vol en maakte ik appel-druivensap. Alles bij elkaar leverde het me 9 flessen heerlijk, puur sap op. Het sap uit de ontsapper is vanwege de hoge verhitting meteen gesteriliseerd en als je het heet in schone flessen doet, kun je het heel lang bewaren.



De kinderen hebben nu fijn een mini-vakantie tot en met maandag. Lekker even de druk van de ketel. Ze waren behoorlijk uitgelaten tijdens het avondeten. Ik had nasi gekookt en heb deze keer eens zilvervliesrijst gebruikt in plaats van witte rijst. Eigenlijk is witte rijst toch maar iets raars. Het meest wezenlijke deel van de rijstkorrel is weggehaald. Het deel waar de meeste voedingsstoffen, vitamines, mineralen en vezels in zitten. De nasi was heerlijk. De kinderen merkten niet eens dat ik andere rijst had gebruikt. Mooi. Zilvervliesrijst komt voortaan standaard op mijn boodschappenlijst.