Een jaar of drie geleden ontstond er mailcontact met Ellen uit Zwitserland. We hadden al heel wat met elkaar gemaild toen we elkaar in de zomer van 2010 voor het eerst ontmoetten. Ellen en haar man Marco hadden ons hele gezin uitgenodigd voor een vakantie in Zwitserland. En zo zag ik ook voor het eerst van mijn leven bergen. Wie had het ooit kunnen dromen. Inmiddels zijn we nu twee keer in Zwitserland geweest en van de zomer hopen we er ook weer met ons gezin heen te gaan. En Ellen (en haar gezin) is al heel wat keertjes in Nederland bij ons geweest. Ze is net mijn ´grote zus´.
Ook met Janneke uit Zweden ontstond mailcontact. Wij zagen elkaar twee jaar geleden voor het eerst in het echt. Trijnie organiseerde een tupperwareparty en Janneke leek het leuk om van de partij te zijn. Die avond was er niet zo heel veel tijd voor uitwisseling, maar we hadden elkaar dan toch wel gezien! Het mailcontact intensiveerde en Janneke is inmiddels ook een aantal keren bij ons op de thee geweest. Janneke is wat ouder dan ik. Zij had mijn moeder kunnen zijn. Het contact is speciaal. We lijken in heel veel dingen op elkaar, delen dezelfde interesses en ja, Janneke kan zo heel fijn meedenken als ik ergens mee zit.
Zo zijn Ellen en Janneke speciale vriendinnen geworden. En wat nu zo grappig is, Ellen en Janneke zijn inmiddels ook blog-/mailvriendinnen van elkáár geworden. Ze hadden elkaar echter nog nooit gezien. Maar daar is gisterenavond verandering in gekomen. Ellen en Janneke zijn tegelijkertijd in Nederland en dus planden we een ontmoeting bij mij thuis. Wat was dat geweldig!
 |
| Janneke en Ellen in gesprek |
Ellen kwam met man, dochter en vriendin van dochter aan het einde van de middag hier aan. Zij lopen hier de hele week lekker in en uit, want ze zijn in de buurt op vakantie. Marco en Ellen zouden die dag voor de hele meute koken. Janneke belde, of ze kon meeëten. Ja, natuurlijk! En nog weer later belde Janneke opnieuw: mocht zij voor het toetje zorgen? Ja, natuurlijk! En o, wat was dat leuk allemaal. Janneke kwam om ongeveer half 6 bij ons en Ellen was door het dolle heen, dat ze eindelijk Janneke kon zien. En wat dan gebeurt is zo bijzonder. Dat je dan met z´n drieën meteen kan praten en doen alsof je elkaar al jaaaaaaren kent. Ja, dat is werkelijk heel bijzonder.
De maaltijd was super gezellig. Lekker eten en ontspannen mensen. Vijftien man aan tafel en overal gesprekjes in allerlei talen :-). Oergenoegelijk. Marco en Ellen hadden een stoofschotel van kip met groenten met risotto gemaakt. En Janneke maakte Dame Blanche als toetje. Ik kreeg nog even de schrik van mijn leven toen Janneke het presteerde om al lopend naar de magnetron over een kind te struikelen en nog net geen salto maakte. Gelukkig is Janneke super lenig en zo ongeveer van elastiek. Ze kreeg het zelfs voor elkaar om ELEGANT te vallen :-).
Na het eten zwaaide Willem de scepter in de keuken en ontfermde zich over de vaat.
 |
| Mijn afwasmachien :-) |
Intussen zetten de dames de gesprekken naadloos voort. De mannen deden een after-dinner-walk en daarna was er koffie en thee. En, he?? Het was ineens 9 uur! Snel werden er een paar kinderen naar hun bedjes gebracht en de gasten maakten zich klaar voor vertrek. Nog even een knuffel, nog even snel iets zeggen, praat, praat, daag, daag, zwaai, zwaai.
O, wat was het heerlijk...!
