Deze week moest ik voor veel dingen de deur uit. Het begon maandag al, toen ik op kraamvisite ging bij een neef en z´n vrouw, waar een lief jongetje geboren was.
Dinsdag ging ik met Maria op stap. Zij moest naar de orthodontist om te ´happen´. Ik reed eerst naar haar school in Rotterdam en samen hebben we haar fiets in mijn auto gepropt. Ik ben toch wel heel erg blij dat ik kan autorijden en dat ik een auto heb. Het is weliswaar een oude brik, maar dat vind ik wel fijn. Als er wielen onder zitten en een rem vind ik het al gauw goed. Vrijdag had ik m´n raampje op een kiertje gezet om te kijken, of ik het condens kon wegvegen. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik wíst dat het raam onbetrouwbaar was. Nu zit ik met een raam wat niet meer dicht kan. Ach, er kwam juist een postpakket binnen, waar heel veel ducktape omheen zat. Dat is nu prima hergebruikt: m´n raam is dichtgeplakt :-).
Maar goed. Een auto is dus heerlijk. En zéker als er banken ingeklapt kunnen worden, zodat er fietsen naar binnen gewurmd kunnen worden :-).
We reden naar de orthodontist in Ridderkerk. Daar ben ik kind aan huis, want de kinderen kampen hier bijna allemaal met ruimtegebrek in hun kaak, zodat het gebit niet goed op z´n plaats groeit. Op een dag kom je dan vanzelf bij de ortho terecht en binnenkort hebben we er dus weer een beugelbekkie bij :-).
Woensdagochtend ging ik lekker op visite bij een jarige schoonzus. Ze vierde haar verjaardag met een heus vrouwenmorgentje. We zaten er met zeven vrouwen. Gezellig hoor :-). Ik had een verwendoosje met homemade spul voor haar klaargemaakt. Een bosje roosjes erbij om het af te maken.
Allemaal heel gezellig, maar ´s middags moest ik prompt m´n achterstallige werk inhalen. Het was Terdege-dag: de dag, waarop ik weer een nieuwe aflevering voor de kookrubriek moest inleveren. Het werd een heerlijk toetje deze keer. Ik maakte meteen een grote hoeveelheid, want ik kreeg ´s avonds eters. Leendert z´n vriendin en Maaike d´r vriend aten mee. Hadden we in elk geval een chique dessert :-). Niet dat ze hier lang de illusie hebben (áls ze die al hadden), dat het een chique boel is, hoor. Want dat is het zeker niet. Ook niet wat eten betreft. Vaak gewoon Hollandse kost. En met z´n koppel aan tafel, betekent dat: een teil aardappels schillen per maaltijd :-).
Ook vandaag ging ik weer op stap. Eerst vanmiddag met Jan. Die ging voor de laatste keer naar Yulius voor psycho-educatie. Hetzelfde ritueel als dinsdag: naar Rotterdam rijden, fiets in de auto proppen, en rijden maar.
In de wachtkamer zette ik een nieuw haakwerkje op.
Maar ik vond het geen leuk patroon om te doen en dus was ik blij, dat Jan vroeger dan ik dacht naar buiten kwam. Mét een diploma!
Vanavond deden we het kostuumfeestje van vorige week nog een keer dunnetjes over. Koos moest nog in het pak gestoken worden en Wim wilde ook graag. We gingen opnieuw met een auto vol en het was net zo gezellig als vorige keer. Wat is voorpret toch altijd kostbaar en bijzonder! We sloten de avond af met een ijsje. Mmm!
Morgen moet ik ook weer de deur uit, maar pas ´s avonds. Kan ik overdag tenminste nog even serieus aan m´n huishouden. Want dat is de hele week al een hap-snap gebeuren. Nu de was niet meer buiten kan drogen, is het behelpen en stroopt dat zaakje alweer aardig op, helaas. Ook was ik druk met de jamkokerij. M´n winkeltje moet weer vol :-). Ik heb inmiddels alweer drie heerlijke smaken, maar ik moet de potjes nog netjes afwerken, fotograferen en op MP zetten. Ook dat gebeurt allemaal hap-snap.
Zie je hoe gewoon het is? Maar ook hoe bijzonder? Het is hard werken, veel regelen, veel grote en kleine zorgen, maar toch vooral een onschatbare zegen, waar ik erg van geniet.
