woensdag 9 september 2015

Opwinding en tuinwerk

De opwinding over de nominatie voor een nieuwe keuken was groot in ons gezin! Steeds vlogen er appjes door onze Luijkensteijn-groep over de stand van zaken. Zelf was ik ook erg opgewonden en opgetogen en verlegen en verrast. De emoties buitelden over elkaar heen.

Het is dan ook werkelijk ongelofelijk hoeveel mensen de moeite hebben genomen (en nog steeds nemen!) om te stemmen. En hoeveel mensen de link hebben gedeeld op facebook e.d. Tijdens de lunch stond de teller al op 200. Aan het eind van de middag kreeg ik het idee, dat ik die dag weleens op 1000 stemmen zou kunnen uitkomen. Wel, dat aantal werd gehaald! Zelfs al om 19.10 u!


En nu, nog geen 24 uur nadat Trijnie me heeft opgegeven, staat de teller op 1800 stemmen. Er moet iets geks gebeuren, wil ik niet met de meeste stemmen eindigen. Maar je weet natuurlijk nooit. Ik zet daarom die hele nominatie vandaag fijn van me af en ga verder met mijn werk.

Niet dat ik gisteren niets gedaan heb, hoor. Je weet wel, die was. Die gaat áltijd door. Ook bij spannende nominaties ;-).


Er was een kind (Koos) wat voor een aantal dagen vertrok voor een interne stage bij de Marine. Er was al weken geleden post gekomen met alle regels waar hij zich aan dient te houden en met een inpaklijst. Maandag was hij druk geweest met inpakken. Maar op de ochtend van vertrek, moest hij toch nog 'ineens' sportschoenen. Die werden al snel gevonden. Toen bleek, dat er ook een 'warme jas' op de paklijst stond. Ja, Koos, dan had je toch eerder aan de bel moeten trekken. Warme jassen liggen nog opgeslagen voor over een paar weken. Neem dan je zomerjackie maar gewoon mee. Gelukkig geven ze lekker weer op. En ja hoor, op het allerlaatste moment kwam meneer erachter, dat hij alles had ingepakt in een tas met een uitgescheurde rits. En dus mocht hij het hele zaakje gaan overhevelen in een andere tas. Hoe efficiënt! (maar niet heus ;-).


Van dit soort dingen leren ze echter heel veel. En ook al is het, dat ik het één en ander met gekromde tenen voor mijn ogen zie gebeuren, toch grijp ik níet in. Anders leren ze nooit zelfstandig zijn. Ik heb nog wel enkele hoogstnoodzakelijke controlevragen gesteld, zoals: ¨Heb je je ov-kaart bij je?¨ Maar daar bleef het dan ook bij. Om 7.00 stapte hij samen met Willem de deur uit. Willem bracht hem naar Lombardijen, waarvandaan hij met de trein naar Den Helder moest reizen. Ik heb niets meer gehoord. En tijdens de stage worden de telefoons ingenomen. Als het goed is, komt hij ergens vrijdagmiddag weer boven water. Loslaten, moeder!

Voor deze week heb ik het voornemen om elke dag een half uur in de tuin te werken. Ik heb de tuin de laatste weken ernstig laten versloffen. En dat was te zien. Overal groeit, kruipt en slingert Haagwinde. Grrr! Maandag ben ik daarom begonnen met onkruid verwijderen. Kratten vol kwamen er van mijn postzegel! Het knapte zo lekker op. En wat bloeit er eigenlijk nog veel!

Begonia, duizendschoon, vlijtig liesje

Japanse anemoon

Vooral de Japanse Anemoon is rijk vertegenwoordigd. Hij woekert voor het mooi een beetje teveel. Maar het zijn zulke geweldige drachtplanten. En ja, je moet natuurlijk wel iets over hebben voor de bijen :-).


Gisteren ben ik verder gegaan met opruimen en onkruid weghalen. Het is dat mijn groene container nu echt vol zat. Anders had ik ook de zieke Hortensia verwijderd. Vandaag wordt de container geleegd en kan ik weer met frisse moed verder.

Bij het tuinieren kwam ik iets leuks tegen. Eitjes van een reptiel. Van een salamander misschien? Ik heb er wat bladeren overheen gelegd en ga nu elke dag kijken, of ik iets zie uitkomen.


Je verbaast je sowieso over al dat leven in zo'n kleine achtertuin. Het ene soort leven is interessanter dan het andere. Tenminste...van naaktslakken ben ik niet bepaald fan. Maar een rondscharrelende egel vind ik wel leuk. 

M'n dagen zijn vol afwisseling. Schoonmama kwam koffie drinken. En intussen werd er een groot pakket gebracht. Een doos vol mooie, schone, keurig verzorgde (kinder)kleding van een anonieme lezeres. Dankjewel lieve, gulle gever! Henk is vanmorgen al met een rood geruit blousje uit de doos naar school :-).

Er belde een meneer, die wilde adverteren op mijn blog, maar eerst zijn handel aan mijn wilde komen laten zien. Leuk, hoor.

Er moesten honderd (nou ja, een stuk of 10, geloof ik) papieren worden ingevuld voor een dyslexie-onderzoek, wat Maria vandaag krijgt.

Er werd gebreid aan vaatdoekjes, die in bestelling staan.

Jan en Henk gingen weer voor het eerst na de zomervakantie naar fluitles.

Ik zocht de boekenbestellingen uit. Dat is nog best een klus. Mensen bestellen. Betalen soms onder een andere naam. Daarna moet ik het adres van de naam van de betaler uit m'n mail filteren. Envelop schrijven. Boek goed inpakken. Postzegels plakken. Enveloppen wegbrengen naar de post. Maar er zijn ergere dingen om te doen :-). Ik ben heel blij met de bestellingen! En natuurlijk ook met de jambestellingen. De rabarber-vanillejam staat nu ook in mijn marktplaatswinkeltje.


En tenslotte waren er nog veel mailtjes te beantwoorden, koffie met door Maaike en Maria gebakken brownie te leuten, eten te koken, op te ruimen, af te ruimen, te appen met familie en vriendinnen enzovoorts enzovoorts. Wat heerlijk toch, om je nooit te hoeven vervelen ;-).