De druivensapperij is weer achter de rug. Ik heb geen lege flessen meer over, nu. De druiven die ik vorige week kreeg, waren wel een heel stuk zuurder, dan de (kas)druiven die ik een poosje geleden kreeg. Het sap wat ik nu gewonnen heb, is mij te zuur om zo, zonder toevoegingen, te drinken. Maar dat hoeft ook niet, want er is allerlei leuks mee te doen. Sowieso wil ik weer een paar bokalen wijn opzetten. Maar dat wacht allemaal maar fijn tot na de bruiloft. Het sap is gesteriliseerd en dus lang genoeg houdbaar. Wat een rijkdom, zo´n gevulde voorraadkamer!
Henk was aan nieuwe schoenen toe. Hij liep nog op zijn sandalen en die vielen ook nog eens bijna uit elkaar ;-). Ik was maandag al op de markt gaan kijken, bij de outletkraam. Er was heel veel keuze en de ene schoen was nog mooier, dan de andere. Maar...60 euro vind ik nog altijd een bonk geld voor een paar kinderschoenen. Daar veranderden de schreeuwerige borden in de kraam (¨nergens goedkoper!¨) verder niets aan. Dus besloot ik eerst eens op Marktplaats rond te struinen. Ik vond een paar schoenen, zo goed als nieuw, in Barendrecht. Dat is maar een kippeneindje rijden. De vraagprijs was 5,00. Eerst werd er twee dagen niet op mijn bod gereageerd. Maar toen ik op de derde dag er een mailtje achteraan stuurde, kon ik ´s middags met Henk komen passen. De schoenen waren prima en ik ben blij, dat ik even verder gekeken heb, dan mijn neus lang is.
Nu het toch echt herfstig gaat worden en het vooral ´s morgens en ´s avonds al behoorlijk koud is, is het ook weer tijd voor soep. Ik heb het helemaal ontdekt: soep trek ik tegenwoordig altijd in mijn Slowcooker. Gewoon alle ingrediënten erin en niet meer naar omkijken. Zo maakte ik voor het weekend kippensoep. Kippenbouten in koud water, smakelijke groenten en kruiden erbij en trekken maar. Net zolang tot de kip van het bot valt. Je hebt dan een heerlijke bouillon en een lekker soeppie is dan een fluitje van een cent.
Vrijdagavond gingen we, als gewoonlijk, lekker naar de bieb. Daar nam ik o.a. een Marokkaans kookboek mee. Daar stonden ook verrukkelijke soepen in. De eerstvolgende soep is er één uit dat boek. Het water loopt me al door de mond!
Trijnie moest woensdag en donderdag op een beurs staan in België. Donderdag- op vrijdagnacht kwam ze om een uur of 2 thuis. Ja, het licht gaat hier nauwelijks uit. Als de één in bed stapt, staat de ander zo´n beetje op!
Trijnie kwam niet met lege handen thuis. Toen ik ´s morgens de koelkast opendeed, stond die vol lekkers. Zalmquiches, aardappelsalades, rauwkost, kuipjes rijstepap, een grote bak rode kool (kant-en-klaar), een grote zak aardappelpuree een een grote schaal stamppot. Dat laatste leek me wel lekker voor de vrijdagmiddag. Had ik ook een keer een makkie. Er stond op het etiket: Zurkelpetat. Nou, dat moest ik eerst ´vertalen´. Het bleek om veldzuringstamppot te gaan. Het zag er best lekker uit. Alleen vindt men hier, dat er in een stamppot een kuiltje jus hoort. Dus braadde ik er wat kip bij. De reacties op de stamppot waren erg wisselend. De één vond het lekker, de ander vond er niets aan. Zelf vond ik het wel lekker. Maar het fijnste was, om gewoon een keer een makkie te hebben. Er was namelijk weer een nieuwe lading potjes binnengekomen voor m´n jamfabriekje. En die moesten nodig worden gevuld. Ik had dus lang genoeg ik de keuken gestaan!
Zaterdag was het zulk lekker weer, dat ik zin kreeg in een uitstapje naar het strand of naar de dierentuin. Er kwam echter niets van. Willem had ´s middags een afspraak. Dus ben ik maar zoetjesaan verder gegaan met waar ik gebleven was. Het gewone huisvrouwenleven. Was en boodschappen enzo. Weinig opwindends aan :-).
Vanmorgen vroeg was er trouwens opwinding genoeg. We hebben hier met bijna de hele familie naar de super bloedmaan gekeken! Wat was dat een prachtige ervaring! Wat een mazzel ook, dat hij zo goed te zien was! Daar offerden we graag een stukje nachtrust voor op.
En zoals de vroege morgen stond in het teken van opwinding, zo stond de avond in het teken van ontspanning. Het was weer de maandelijkse spinavond van de spingroep. Ik moet eerlijk zeggen, dat er de afgelopen maand nauwelijks iets van spinnen terecht gekomen is. Maar als ik dan weer heerlijk een avond achter het snorrende wiel heb gezeten...Verslavend gewoon ;-).
