De eerste was: met mijn vader naar de dierentuin.
Vorig jaar december kregen wij een gezinsabonnement op Blijdorp kado, wegens het aanbrengen van een nieuwe klant bij Gezinsenergie.
Wij zijn dol op de dierentuin en dat hebben we van geen vreemde. Vroeger ging mijn vader elk jaar wel een keer met ons. En later deed hij dat met zijn kleinkinderen.
Toen ik van het voorjaar op een zaterdag zo heerlijk liep te genieten in Blijdorp, zei ik: ¨Ik ga hier een keer met mijn vader naar toe. Wat zal hij het mooi vinden!¨
Nu het de hele week van dat prachtige nazomerweer is, leek het me een goed moment voor dat uitstapje. Bovendien had ik van een lezeres twee toegangskaarten kado gekregen en kon ik mijn vader dus ´gratis´ meenemen. Donderdagmiddag was het zover. Direct na de lunch reed ik naar het huis van mijn ouders. Mijn vader stond al klaar. Dik ingepakt, want het was maar een ´dunne wind´.
We moesten bij de dierentuin even omrijden, want de parkeerplaats was afgesloten. We werden verwezen naar P3. Maar op weg naar die P3 reed ik me verloren, vanwege een wegopbraak. Geen probleem. We waren inmiddels in de straat haaks op de oude ingang en ik parkeerde mijn auto daar ergens in de wijk. Het was gelukkig niet ver lopen, want dat gaat mijn vader niet zo best meer af. Zodra we bij de ingang waren, leenden we dan ook een rolstoel en pa kon heerlijk gaan zitten.
Ik had al gevraagd, of hij een verzoekprogramma had. Nou, niet direct, maar hij zou het wel leuk vinden om naar het voeren te kijken. We lazen op een bord, dat om half 3 de pelikanen zouden worden gevoerd. M´n pa wilde dat heel graag zien. Hij is dol op vogels. Jaren- en jarenlang voert hij, zodra de vorst intreedt, reigers in het weitje voor zijn huis. Behalve reigers, komen er dan ook ganzen, eenden, ooievaars en nog veel meer gevederde vrienden. Het is altijd een heel spektakel.
Even na 2 uur liepen we al bij de pelikanen. Er was daar een soort kijkershut, waar we een plekje op de eerste rang dachten te hebben. We vonden het wel raar, dat er verder nagenoeg geen toeschouwers waren en ook, dat de pelikanen er zo rusten bij zaten. Meestal kun je het aan de dieren zien, als het tegen voerdertijd loopt. Dan zijn ze onrustig.
We drentelden nog even in de buurt rond, omdat een kwartier wachten toch best lang is. Om zes minuten voor half 3 waren we terug op ons ´eersterangs plekje´. Geen verandering in de situatie. Niemand te zien. We hebben tot 10 over half 3 gewacht. Toen kwam er een mevrouw en die vertelde dat ze er al jaren komt en niet beter weet, dan dat de pelikanen elke dag om kwart voor 3 gevoerd worden. Maar dan ziet het er, volgens de mevrouw, altijd heel anders uit: opwinding onder de vogels. Precies. Dat hadden wij ook gemist! De mevrouw kwam tot de conclusie, dat de dieren vast al gevoerd moesten zijn. Jammer!!
Maar goed. Dan maar gewoon verder en zien wat er op ons pad kwam. We genoten bij de otters. Wat een prachtige dieren!
We verbaasden ons over de reusachtige neushoorn. We zochten naar de olifanten, omdat er in augustus een jong geboren is. Maar toen we ze eindelijk gevonden hadden (slechte bewegwijzering daar in Blijdorp!), gingen ze juist naar binnen. Het jong hebben we niet gezien. Wel twee volwassen olifanten. Altijd leuk.
Pa had wel zin, om ergens wat te drinken. We kwamen langs een gloednieuw restaurant en gingen naar binnen. We genoten. Pa van zijn glas yoghurt met allerlei lekkers erin geschept, ik van m´n koffie met spekkoek. Mmm.
We trokken verder en bewonderden het nieuwe leeuwenverblijf. De enige leeuw die we zagen, lag lui te zijn. Het verblijf is wel honderd keer beter, dan die ´betonnen bak´ waar ze al jaar en dag in zaten!
Meer actie was er bij de vogels in de buitenvolière. Kreeg pa toch nog vogels te zien :-). Indrukwekkend, het vleugelgezwiep als die grote vogels op de vleugels gaan!
We keken bij de apen. Natuurlijk! Wat is dat toch altijd grappig, om zo´n apenfamilie te bekijken!
Langs de hyena´s kwamen we bij de giraffen. Hier is het altijd druk. Er is dan ook een flinke kudde in Blijdorp en dat is leuk om te zien. Eén giraf kwam steeds met z´n kop vlakbij het publiek. Leuk hoor.
Langs de stokstaartjes, de krokodil en vele andere dieren, liepen we met wat meer vaart op weg naar de uitgang. Hoewel je er natuurlijk nooit genoeg van krijgt, was het voor vandaag mooi geweest. Mijn vader is al bijna 80 jaar en het was al met al vermoeiend genoeg, ook al werd hij fijn voortgeduwd :-).
We hebben een erg fijne middag gehad en er is weer een mooi herinnering geboren.
Een andere belofte, die ik wilde inwisselen was: Henk z´n feestje vieren.
Henk was in de zomervakantie jarig. In de eerste schoolweek heeft hij getrakteerd. En sindsdien vroeg hij bijna elke dag: ¨Wanneer mag ik nu mijn feestje vieren?¨ Maar steeds was er iets, waardoor het niet handig uitkwam.
Met de voorspelling van mooi weer voor de hele week, piepte er dinsdag een plannetje bij me op: we gingen Henk z´n feestje vieren en zouden met de kinderen naar het Maasvlaktestrand gaan. Henk vond het een prachtig plan en blij ging hij woensdag met de uitnodigingen naar school. Er mochten 5 kinderen komen, zodat we precies (met z´n achten) in de auto zouden passen.
Henk was de hele verdere week verschrikkelijk ongedurig en zenuwachtig. Het kwam mooi uit, dat hij vanmorgen eerst naar de natuurclub in de Biesbosch ging. Toen hij daar vandaan thuis kwam, kwamen ook bijna de kinderen al. Eén kind was helaas ziek. Echt jammer.
Drie kinderen zouden hier arriveren. Met één kind was een creatieve afspraak gemaakt. Dit kind had juist vandaag een familiedag in Brielle, maar wilde óók graag naar het feestje. Omdat Brielle vlakbij het Maasvlaktestrand is, zou zijn vader hem daar om ongeveer kwart voor drie bij ons afleveren. Slim bedacht toch?!
De kinderen arriveerden en kregen een glas limonade en een suikerspin. Daarna mocht Henk de kadootjes uitpakken.
We maakten daar deze keer geen spelletje van, want we wilden graag zo snel mogelijk vertrekken. Het had toch nog wel wat voeten in aarde, voordat al spulletjes in de auto lagen en alle kinderen een plekje hadden. Met passen en meten hadden we er ook nog twee stoelen voor onszelf bij in gekregen. Konden we lekker zitten op het strand ;-).
Een stapel Donald Ducks verkortten de tijd voor de kinderen en voordat we er goed en wel erg in hadden, arriveerden we al bij het strand.
De kinderen hadden hun zwembroek/badpak al onder hun kleding aan. Dus in no time waren ze er allemaal klaar voor: de zee in! Ze hebben de volle twee uren enorm genoten. Zeker toen ook het laatste kind gearriveerd was en ze met z´n vijven heerlijk speelden. Af en toe kwamen ze iets lekkers halen. Ik had gezegd, dat het normaal onbeleefd is, om daarom te vragen, maar dat het vandaag mocht :-). Er waren zakjes chips, koeken, lolly´s en drinken. Ook dat was genieten.
Willem en ik zaten fijn in onze stoelen naar de kinderen te kijken. Goed idee, zo´n strandfeestje :-).
Op de terugweg moest en nog meer gepast en gemeten worden, omdat er een kind méér inzat dan op de heenreis. Maar er gaan vele makke schapen in een hok. De kinderen waren bovendien een stuk rustiger, want hadden hun energie al op het strand kwijt gekund.
Thuis stonden de patatten al voorgebakken klaar. Het duurde dan ook niet lang, of we konden aan tafel. Gelukkig lustte iedereen patat en de buikjes werden rond gegeten. Met voldane kinderen in de auto reed Willem de straat uit, om ze thuis te brengen.
Wat heerlijk, om die twee beloftes deze week in te lossen!
