Al rommelend was het 6 uur, voordat ik er erg in had. Nu zou Aletta komen, die de haren van Ammy, Maaike, Maria en mij kwam doen. Wat was ik blij, dat zij zou komen! Op het laatste moment had de kapster, die Trijnie gereserveerd had, afgezegd. En ik ben zelf totaal onhandig, als het op haren doen aankomt. Aletta was voor mij dus echt een redder in nood :-).
Zodra Aletta mijn haar had opgestoken in een mooie Grace Kelly Rol,
werd ik naar boven geroepen. Daar was Trijnie inmiddels mooi gemaakt door een kapper uit Breda. Tijd om DE JURK aan te gaan trekken! Wat speciaal, om je dochter aan te kleden op zo´n belangrijke dag! De kapper stak de sluier in haar haar en klaar was onze prinses!
Intussen waren alle kinderen ook nagenoeg klaar met aankleden en de dames waren netjes gekapt. Er heerste een vrolijke en uitgelaten stemming. Behalve de kappers liepen er inmiddels ook twee fotografen rond en de Ballonnenkoning kwam de ballonnenboog plaatsen.
Nog heel even. Dan zou om 8 uur Gerwin arriveren!
Ons gezin vormde buiten, onder de partytent bij de voordeur, een erehaag. Intussen liep ik met Trijnie de trap af naar beneden. Eindelijk was het zo ver. De trouwauto, bestuurd door Gerwin z´n broer, kwam de straat in rijden en Gerwin stapte uit. Wat zag hij er prachtig uit in het Ceremonieel Tenue van de Landmacht, compleet met helm en sabel!
De muziek ging zachtjes spelen en daar stapte Trijnie de deur uit en het paar liep op elkaar af om elkaar te groeten en te bewonderen.
Al snel daarna vertrok het stel om foto´s te gaan laten maken in het Dordts Museum. Nu hadden wij thuis de tijd om alle puntjes op de i te zetten.
Er moesten nog strikken om de stoelen, de laatste hand moest aan de goodybags gelegd worden, ik worstelde met de theecontainer en de koffieperculator, kinderen vulden bakjes met suikerklontjes, kruidnootjes, bonbons en ander lekkers, de mannen zorgden ervoor dat de terrasheaters in de partytent in de achtertuin aan konden enzovoorts enzovoorts.
Willem en Dirk reden met hun auto naar Hotel v.d. Valk in Dordrecht, waar ´s avonds het feest zou zijn. Daar stond inmiddels al een prachtige, oude, Engelse dubbeldekker klaar, om de verzamelde chauffeurs naar Alblasserdam te vervoeren. Ook onze vrienden Ellen en Marco uit Zwitserland waren daar en reden mee.
Het kwam allemaal prachtig op tijd in orde. Toen de eerste daggasten arriveerden was alles gereed.
We hadden een thuisprogramma van 10.00 tot 12.30. In die tijd hebben we met elkaar gebruncht. Mijn zus had een enorme lading kadetjes, krentenbollen en andere broodjes klaargemaakt. Ook stond er een grote salade, een schaal met fruit en er was van alles te drinken. Schoonzus Willy hielp mijn zus Maaike met bedienen.
Bij wijze van corsages was er voor iedereen een mooi strikje met een soort houten knoop eraan, gemaakt door Gerwin z´n moeder.
Intussen werden er buiten foto´s gemaakt. Steeds werden er groepjes naar buiten geroepen om te poseren. Er viel wel wat motregen en de meeste foto´s zijn dan ook onder de partytent gemaakt. Maar dat kon de pret verder niet drukken ;-).
Toen alle 50 daggasten hun buikjes rond gegeten en geposeerd hadden, was het tijd om de maaltijd te beëindigen en naar het stadhuis te Dordrecht te vertrekken.
Het voelde alsof ik op schoolreis ging, in die bus :-). Lekker hoor, om zo fijn gereden te worden!
Het bruidspaar zat in de stoere trouwauto (Maserati) en de fotografen en opa en oma slingerden in hun eigen auto achter de bus aan.
Op het stadhuis lag de rode loper uit en we namen plaats in de trouwzaal. Toen iedereen zat ging de muziek weer zacht spelen en Gerwin en Trijnie schreden stralend de zaal binnen. We werden welkom geheten door de trouwambtenaar en zij vertelde, dat Christiaan (vriend van Gerwin en Trijnie) de plechtigheid zou leiden en dat zij alleen het officiële gedeelte voor haar rekening zou nemen. Zo geschiedde. Christiaan hield een heel persoonlijke, hier en daar hilarische, maar ook serieuze speech. Met anekdotes, geschiedenissen en wensen. En daarna werden Gerwin en Trijnie ´in de echt verbonden´ door de trouwambtenaar. Willem (onze oudste kleinzoon) mocht daarna de ringen overhandigen. Die lagen op een kussentje wat door mijn moeder van de stof van de trouwjapon was genaaid. Wat mooi allemaal!
Bij het naar buiten gaan strooiden Maaike en Maria rozenblaadjes uit voor het Bruidspaar en na het maken van een groepsfoto op de trap van het stadhuis, zetten we koers naar de kerk.
In de Julianakerk in Dordrecht werd het huwelijk kerkelijk bevestigd door ds. Hofman. Hij preekte uit Exodus 10 : 23b: maar bij al de kinderen Israëls was het licht in hun woningen. In de preek wees de dominee op de duisternis bij de Egyptenaren en het licht bij de Israëlieten.
Na de prediking werd het huwelijksformulier voorgelezen en werden Gerwin en Trijnie in de kerk, voor Gods aangezicht, man en vrouw. Hoe ontroerend en plechtig is het om je kinderen geknield te zien liggen en ze toe te zingen uit psalm 134 : 3
Dat 's HEEREN zegen op u daal';
Zijn gunst uit Sion u bestraal';
Hij schiep 't heelal, Zijn naam ter eer;
Looft, looft dan aller heren HEER.
Zijn gunst uit Sion u bestraal';
Hij schiep 't heelal, Zijn naam ter eer;
Looft, looft dan aller heren HEER.
Na de plechtigheid stapten we voor de derde keer in de bus. Nu werden we naar Hotel v.d. Valk gereden. De spanning was er nu af. Het officiële gedeelte was achter de rug. We hadden er trek van gekregen, want de brunch was al heel wat uurtjes geleden. Gelukkig hadden we wat lekkere dingetjes in de goodybags. En in het hotel konden we meteen met de lift naar de 14e verdieping, naar de skybar, waar een heerlijke bruidstaart klaarstond.
Maar eerst was er een toast met prosecco. Eigenlijk drink ik zoiets nooit, maar vandaag vond ik het wel erg leuk om mee te doen. Iedereen was zo blij. Het uitzicht was zo prachtig. En, zo leuk, vanuit het raam kon je het huis van Gerwin en Trijnie zien. En zo zagen we ook, dat daar een enorm spandoek op het dak lag. Dat was de avond tevoren door vrienden daar neergelegd: Just Married :-).
Gerwin sneed met zijn sabel de bruidstaart aan en nadat ze elkaar een hapje gegeven hadden, kreeg iedereen een lekker stuk. Mmm!
Voor het diner gingen we weer met z´n allen naar beneden. Er was een overvloedig en lekker buffet opgesteld. Iedereen nam plaats en nadat mijn vader gebeden had voor de maaltijd, openden Gerwin en Trijnie het buffet. Er was teveel om op te noemen en alles even goed verzorgd. Het was echt genieten.
Tijdens de maaltijd was er een powerpoint van vader en moeder van Leeuwen met de levensloop van Gerwin. Daarbij kwamen er ineens nog wat zuinig bewaarde spullen voor de dag, zoals een knuffelbeertje en een paar versleten klompsloffen!
De kinderen van Gerwin z´n broer hadden vervolgens een grappig optreden, waarbij elk kind om de beurt een rijmpje opzegde en er een rol toiletpapier werd overhandigd. Gerwin en Trijnie hoeven niet te vrezen om zonder te komen te zitten, de komende tijd!
Als laatste was er nog een video waarin Willem en ik nog eens het hele geboorteverhaal van Trijnie vertelden. Dat verhaal was op z´n minst speciaal, doordat Trijnie 9 weken te vroeg geboren werd en dus erg klein was (1580 gram). Maar het is allemaal goed gekomen :-).
De maaltijd werd afgesloten met een verrukkelijk toetjesbuffet met allerlei zoetigheid. En nog voordat we dat goed en wel eer aangedaan hadden, verschenen al de eerste receptiegasten. In rap tempo gingen we dus na het buffet naar de receptiegelegenheid en daar hebben we eerst minstens een uur lang handen geschud, gehugd en gezoend. Wat gezellig, dat er zoveel mensen kwamen feliciteren!
De receptie was tot 23.00 uur en we hadden alle tijd om hier en daar een praatje te maken.
Daarna was er nog een intiem samenzijn met de daggasten tot 24.00 uur. Gerwin en Trijnie hebben bij die gelegenheid gespeecht en veel mensen bedankt. Als eerste de ouders. En zowel Gerwin z´n ouders als wij kregen een kado ´om uit te rusten´ van de hektiek van de afgelopen tijd. We mogen heerlijk een nachtje in het hotel logeren!
Toen kwam er toch echt een eind aan deze speciale, mooie, dag. Gerwin heeft de dag besloten met dankgebed. Daarna hebben we alle kado´s over diverse auto´s verdeeld en hebben in colonne het Bruidspaar naar hun huis gebracht, waar Gerwin zijn bruid over de drempel droeg.
Wat een dag, wat een dag! Heel lang naar toegeleefd, naar uitgekeken. En dan nu een mooie herinnering.
P.S. Later hoop ik nog wat foto´s van de officiële fotograaf te plaatsen.