Deze week heb ik niet veel verplichtingen buiten de deur. Tijd om dus weer eens een serieuze slinger aan het huishouden te geven. Maandagochtend ben ik eerst maar eens de keuken gaan opruimen. Ik denk dat het niet voor niets is, dat Flylady als eerste erin hamert, dat je je "sink¨ moet laten ¨shinen¨. Een opgeruimd aanrecht is zó fijn!
Stukje bij beetje ruimde ik m´n hele werkblad leeg. Veel verdween in de vaatwasser. Makkelijk! Alleen de grote dingen bleven staan, om met de hand af te wassen.
De flessen pruimenlimonadesiroop stonden ook nog op het aanrecht. Daar moest nog even ´pruim´ op geschreven worden en daarna konden ze op de voorraadplank.
Nadat alles opgeruimd was, poetste ik het gasstel en haalde ik een doekje over de buitenkant van de kastjes. Tenslotte mopte ik de vloer. Ziezo. Het kostte een uurtje, maar dan heb je ook wat ;-).
Het is heerlijk om eens even een paar uur ongestoord te kunnen huishouden. Zéker als dan ook de zon nog lekker schijnt en je was buiten droog wappert.
Maandagmiddag piepte ik nog even langs de groentekraam, toen ik de pakjes op de post ging brengen. Er was nog wel het één en ander, waar de groenteboer vanaf wilde. Pruimen bijvoorbeeld. Opals. Mmmm. Ik heb ze dit jaar nauwelijks op. Ik at er een paar uit het vuistje en merkte, dat ze wel heel snel op moesten. Ze waren al behoorlijk zacht. Wat zou ik daar eens van gaan maken? Pruimentaart! Lekker als toetje!
Pruimentaart maak ik van een simpel cakebeslag: 150 gr boter met 150 gr suiker wit en romig mixen. Dan één voor één twee eitjes erdoor. Goed luchtig mixen. Daarna 150 gr bloem/1 tl bakpoeder/snuf zout erboven zeven en erdoor scheppen. Beslag in een taartvorm (24 cm doorsnee). Pruimen halveren, ontpitten en op het beslag leggen. Een eetlepel custard, twee eetlepels suiker en twee theelepels kaneel mengen en erover zeven. Bakken: circa 40 minuten op 160 graden hetelucht. En op eenzelfde manier maak ik perentaart, rabarbertaart enzovoorts. Net wat er voorhanden is en wat goed combineert.
De taart was een schot in de roos. En dus bakte ik er dinsdag wéér een. En toen ik vandaag hardop bedacht wat we zouden gaan eten en wat voor toetje ik zou maken, riep er één weer enthousiast: ¨Pruimentaart¨. En dus hadden we vandaag voor de derde keer op rij pruimentaart :-). Maar nu kunnen ze de rest van de week de pot op, hoor. Morgen gewoon yoghurt. Daar heb ik vandaag een paar liter van gemaakt. Is toch even wat minder werk, ook al bak je zo´n pruimentaart gewoon tijdens het koken.
Ik kreeg maandag ook vier dozen ananassen mee van de groenteboer. Ik keek een beetje bedenkelijk, want ik vind ananassen schoonmaken altijd best een heel klusje. ¨Heb je dan geen ananassnijder?¨, vroeg de groenteboer. En op mijn ontkennende antwoord, toverde hij zo´n ding tevoorschijn. Ik mocht hem hebben. En dat zou me veel tijd gaan besparen, verzekerde hij me. Ik was al bang, dat ik niet met zo´n geval overweg zou kunnen, of dat ik er vingers mee zou afhakken. Maar nee. Vanmorgen ben ik er eens mee aan de slag gegaan en het werkt! Je snijdt de kop van de ananas, zet de snijder op het hart van de ananas en draait hem erin. Daarna trek je de ananas in plakken uit de schil omhoog en kun je de plakken meteen in stukjes snijden door de verdeler naar beneden te duwen. Normaal ben ik anderhalf uur bezig met een hele doos ananassen: schillen, plakken snijden, plakken in kleine stukjes voor de jam snijden. Nu kostte het me 20 minuten per doos. Ik heb drie dozen onderhanden genomen en dat leverde 49 potjes jam op. Morgen nog één doos en dan ben ik er weer doorheen.
Gisterenavond waren we trouwens ook bij een groenteboer. Niet om overschotten op te kopen, maar om de nieuwe winkel te bewonderen! Willem z´n zus en haar man hebben een groentewinkel geopend in Nieuwerkerk (zld). Ze reden altijd met zo´n soort SRV-wagen met aardappels, groenten en fruit. Maar nu dus een echte winkel! Prachtig!
Leuk om alles te zien, zo mooi nieuw en schoon en gevuld met verse producten!
En zo is de week alweer doormidden. Iemand mailde me met een vraag en merkte op, dat ik het altijd zo druk heb. Maar dat gevoel heb ik niet, hoor. Wij noemen dit liever ´lekker bezig´. Pas als ´druk´ drukkend wordt, is er iets mis. Toch?
