Het leuke van opruimen is natuurlijk in de eerste plaats, dat er zooi uit je leven verdwijnt, waar je nooit meer één seconde aan hoeft te denken. Heerlijk! Ja, tegenwoordig heet dat heel hip ´minimaliseren´. Maar ik houd het op: opruimen. Bij minimaliseren denk ik aan kale ruimtes met alleen het hoogst noodzakelijk aan spullen. Bij opruimen denk ik aan: orde, schoon, gezellig, ruimte voor fijne dingen/bezigheden en ... mijn moeder! Bij mijn moeder was het altijd ordelijk!
Maar in de tweede plaats vind ik het ook zo leuk, dat je bij het opruimen altijd leuke dingen tegenkomt. Spullen waarvan je niet meer wist dat je ze had. Het voelt bijna als kadootjes, als je ze tegenkomt :-)
Maandagochtend grepen Maria en ik onze kans en gingen we weer fijn een poosje verder aan het 100-zakken-en-dozen-project. We waren vorige week gestopt bij de ´bruine kast´. Het bovenste deel van die kast heeft planken. Alles wat daarop stond, hadden we al uitgezocht. Maar daarna hadden we het zó weer terug gezet in de vuile kast. Het onderste deel van de kast heeft deurtjes. Daar bewaar ik oude administratie. Nu ging alles, hup, naar buiten, op de tuintafel. Achter de deurtjes bleek niet alleen oude administratie te liggen, maar ook een verzamelingetje Tupperware. Oh, dáár waren dus de puddingvormen, waar ik een half jaar geleden naar heb lopen zoeken :-).
Als ondernemer heb je de plicht om je administratie 10 jaar te bewaren. De mappen uit 2006 en 2007, die er lagen, mochten dus worden leeggemaakt. Ik kon het niet laten om even snel wat in de oude bankafschriften te snuffelen. Zo ontdekte ik, dat we in 2006 elke maand een vermogen aan gas en licht betaalden: 299,00!!!
Een heel verschil met nu. We betalen nu 177,00 per maand. Dat verschil is vooral te danken aan onze houtgestookte CV-haard, waarmee we ons hele huis verwarmen. De moeite van hout zagen, kloven, opstapelen, versjouwen, kachel aanmaken en aanhouden enzovoorts betaalt zich uit in klinkende munt. Toch leuk om dat eens zwart op wit te zien.
De mappen werden leeggemaakt.
Een grote stapel papier mocht naar de papiercontainer.
In een groot blik met allerlei troepjes vond ik de winst van de dag: 0,25 :-)
Nadat we alles uitgezocht hadden en Maria de kast keurig schoongemaakt had, mocht alles wat ik wilde bewaren weer de kast in.
Er is bij deze ronde niet zo heel veel weggedaan. Wel geordend en schoongemaakt. Dat is ook veel waard. Wat wegging was één big shopper naar de kringloop, een tasje rommel naar de container en een stapel papier in de papiercontainer.
Bij elkaar toch genoeg om weer 1 centimeter van het meetlint af te knippen. Nog 44 zakken/dozen te gaan!
Ook gisteren zijn we nog even een uurtje samen bezig geweest. We schuiven steeds een stukje verder op in de garage. De tafel was aan de beurt. Onder de tafel hebben we het voor de vakantie al uitgemest. Nu gingen we maar eens aan de slag met wat er óp de tafel staat. Heeeeel veel. Alles hebben we stuk voor stuk opgepakt en opgeruimd. Dit was puur een opruim- en poetsrondje. Niets weggedaan, maar toch veel ruimte gecreëerd. Onze handen jeuken om nu dóór te pakken. Je gaat het nu echt goed zien, dat er veel weg is!
We moeten het echter van af en toe een uurtje hebben. Vandaag kwam er niets van het project. Het was erg druk in de webshop en daarnaast moet het gewone werk natuurlijk ook doorgaan. Iets met was enzo ;-).
Ik begon de dag met het uitzoeken van alleenstaande sokken. Toch een regelmatig terugkerend werkje.
Maaike en Maria reden samen voor me naar de molen voor de wekelijkse meelbestelling. En daarna reden ze meteen even langs de verpakkingenwinkel voor dozen, breed plakband enzovoorts. Fijn dat ze dat wilden doen! Dat scheelt me veel tijd. In die tijd kookte ik nog mangojam, ananasjam en aardbeienjam van fruit uit de vriezer. Ik had bijna geen ruimte meer om m´n brood of vlees in de vriezer te steken!
Vanmiddag hebben we de hele middag met z´n drieën webbestellingen klaargemaakt. Ook al zo fijn, om daar helpende handen bij te hebben!
Nadat alles bij postnl was afgegeven, schoof ik achter het fornuis. Voor 10 man eten koken is toch altijd nog ´een dingetje´. En, zoals er na de maaltijd weer werd geconstateerd: het is sneller opgegeten dan klaargemaakt. We aten heerlijk aardappels, worteltjes en vis. Ik had visschnitzels om te frituren en koolvisfilets om te stoven. Voor elk wat wils. Smullen hoor. En ja, het was snel verorberd, maar dat móest ook eigenlijk. Want direct na het eten gingen we naar de verjaardag van kleinzoon Marinus. Die keek uiteraard al met smart naar
Benieuwd wat morgen weer gaat brengen. Van sokken naar bijen naar wassen naar jam koken naar winkeltje spelen naar koken naar oma zijn. Het was weer een dag vol afwisseling!
