donderdag 23 januari 2020

En nog méér warmte!

Toen we hier op 24 december kwamen wonen, waren we eerst en vooral heel blij, dat we óver waren. Dat het voorlopig nog enigszins kamperen zou zijn, vonden we niet erg. Maar echt: de kou! Die waren we toch wel heel snel beu. Beneden was het dan nog wel lekker. Daar hadden we vloerverwarming. Maar boven was het gewoon steenkoud en heel vochtig. Wat waren we blij toen na een week of twee de CV aangesloten werd en ons hele huis heerlijk warm werd! Warmte is toch wel heel belangrijk! Koude voelt armoedig en warmte brengt comfort.

Vandaag is het laatste puntje op de ´i´ gezet. Onze houtkachel arriveerde!



We kochten een speksteenkachel bij Van Roon. Een paar weken geleden hebben de mannen het rookkanaal al in orde gemaakt. Vandaag was het dus geen al te grote klus meer. Al snel stond het loodzware gevaarte op z´n plaats. Hopelijk voor jaren en jaren. Omdat de kachel heel koud was, hebben we hem niet direct gestookt. Dat deden we vanavond pas en dan ook nog eens alleen een bergje aanmaakhoutjes. De kachel moet namelijk eerst heel secuur ingestookt worden. Dat betekent, dat we eerst 10 keer heel matig moeten stoken. Het moment van die eerste keer was er niet minder heugelijk om. Leendert had de laatste tegeltjes rond de kachel gelegd. En toen mocht hij aan :-).


Boven de kachel vinden we het nog een beetje kaal. Daar mag nog wel iets komen van een hertegewei of een grote krans of zoiets. Maar ach, daar moet je gewoon een keer tegenaan lopen.

Arie kwam ook eens nieuwsgierig bij de kachel kijken :-). Maf beest.


Ik krijg geweldig veel zin om mijn spinnewiel weer te gaan laten snorren of een paar sokken op de breipennen te zetten. Wie weet zaterdagavond ofzo. Al die gewone bezigheden hebben al veel te lang stil gelegen. Ik heb veel zin om weer fijn te gaan handwerken, wecken, bakken enzovoorts. Maar het is steeds nog druk met werkvolk over de vloer, ongeregelde schooltijden vanwege toetsen, aanloop, en ik had deze week ook zomaar drie hele dagen een stagiaire: onze Henk. Heel leuk, heel gezellig, maar tegelijkertijd moest ik hem natuurlijk wel drie dagen zinnig bezighouden, hem begeleiden, controleren enzovoorts. Henk vond het wel prima zo. Drie dagen uitslapen tot een uur of 8, in plaats van om kwart over 7 op de fiets stappen ;-). En dan ook nog steeds gezellige koffie-kwartiertjes en lekkere lunches.

Hij heeft fijn gewerkt. Heel veel ingepakt:


Mee geweest naar de molen om meel te halen. Dat duurde extra lang, want er reed zich een vrachtwagen klem bij een viaduct.


Hij heeft ook heel veel dozen met binnengekomen goederen uitgepakt en alles geprijsd.


En elke dag ging hij mee naar de post om de pakketten weg te brengen.


Tja. Zo kom je niet echt toe aan iets waar je zomaar spontaan zin in hebt. Of het moest zijn, dat ik gisteren sinds lang weer eens een speciaal brood bakte. Een zes-vlechtbrood van Challah-deeg.


En ik maakte van het koken ook elke dag wel een beetje een feestje. Maandag kookte ik aardappels-groenten (verse peen en diepvriesdoperwten)-vlees (hamlappen) en verse appelmoes. Dinsdag kookte ik een veel te grote pan vol zuurkoolstamppot.  Daar bleef bijna de helft van over en dat verwerkte ik woensdag in een zuurkooltaart. De zuurkoolstamppot werd hiervoor opgelekkerd (weer eens wat anders dan opgeleukt ;-)) met rozijnen, ananasstukjes, stukjes brie en stukjes augurk. Ik bekleedde een grote springvorm met bladerdeeg, schepte de opgelekkerde stamppot erin, legde er een paar plakken kaas op en zette het hele spul in de oven. De taart ging schoon op.
Vandaag maakte ik Gado Gado-soep. Er is lekker nog een pannetje over. Ik verheug me al op de lunch morgen ;-).