Geduld...

Vandaag zit ik weer te wachten in het ziekenhuis. Nu een keer niet met Maria, maar met Koos. Het plaatje waarmee in augustus zijn gebroken sleutelbeen aan elkaar gezet is,  moet er weer uit gehaald worden. Hij had er namelijk nogal last van. De operatie duurt een uurtje. Maar met de voorbereiding en het uitslapen (hij moet onder algehele narcose) en het wachten op toestemming om naar huis te gaan, ben je al snel een dag zoet.

Het was raar om vandaag van huis weg te gaan, want er waren juist twee monteurs gearriveerd. Die gaan vandaag en morgen de radiators boven aansluiten en de vloerverwarming inregelen. Ik heb ze gezegd, dat ze zich vrij mogen voelen om koffie te tappen en ze zullen het verder best wel vinden. Arie, de kat, heb ik in een slaapkamer opgesloten. Dan hebben ze daar in elk geval geen omkijken naar. Arie moet nog minstens 4 weken binnen blijven. Op zich heeft hij ruimte genoeg in huis en verveelt hij zich echt niet. Maar hij zit toch wel continu te loeren, of hij naar buiten kan. Hij moet nog even geduld hebben.

De komende weken gaat er nog veel geklust worden in ons huis. Dat zal best druk zijn. Maar elke dag wordt het beter. En dat is een fijn idee! Ik kijk er naar uit, dat ons hele huis warm is en dat alles een vaste plaats gaat krijgen.

Ook buitenom wordt het steeds beter. Er is nu in elk geval een oprit vanaf de weg tot aan de deur en vòòr ons huis is er plaats om te parkeren. Hans is maandag weer aan het werk gegaan bij zijn baas. De rest van de klus zal dus op de zaterdagen moeten. Hij denkt nog wel een half jaar werk te hebben. Het is echt heel veel werk!

Maar ook voor de buitenboel geldt: iedere keer wordt het een stukje beter! Natuurlijk is het fijn, als alles af is. Maar deze fase van steeds een stukje verbetering, heeft ook wel wat.

Het zou wel prettig zijn, als de shop klaar is en de workshops kunnen beginnen. Ik krijg bijna dagelijks de vraag, wanneer dat is. Maar daar kan ik nog niet veel over zeggen. Behalve dan, dat ik hoop, dat ik in de loop van februari een beginnetje kan maken. Geduld...

Wat wel af is, is de podcast die in december opgenomen is. Die is gisteren live gegaan. Het Reformatorisch Dagblad is een podcast-serie begonnen over christelijke opvoeding. Ik mocht de aftrap geven met een aflevering over voeding. De podcast is nog niet in alle podcast-apps beschikbaar, maar daar wordt aan gewerkt. Als het je nu niet lukt om hem te beluisteren, dan lukt het wellicht over een paar dagen. Kijk maar eens hier:

https://www.rd.nl/vandaag/binnenland/podcast-je-kinderen-gezond-laten-eten-teunie-luijk-geeft-advies-1.1622284

Nog even en dan wordt Koos opgehaald. Dan ga ik even de kattenreismand terug brengen naar het asiel hier in Dordt en meteen vertellen, dat het goed met hem (haar!) gaat...