Echt vakantie (2), rondje Nederland

In de stilte van de morgen beluisterde ik een preek, deed een strijk en maakte de webbestellingen klaar. Die vroege morgenuurtjes zijn me goud waard. Maar evengoed vond ik het een vakantie-kadootje om om 8 uur nog even 20 minuutjes naast Willem te schuiven, die heerlijk lag uit te slapen. Maar toen vond ik het ook wel weer welletjes. We hadden namelijk voor vandaag een rondje Nederland op het programma staan: een pakje wegbrengen in Utrecht, een bestelling ophalen in Veenendaal en tenslotte nog een pakje wegbrengen in Putten. Het waren dus eigenlijk webshop-activiteiten, maar ze lieten zich prima inpassen in een vakantiedag.

We ontbeten met heerlijke boerenyoghurt met muesli en honing.

Mucky lag lekker naast me op de bank
bij het ontbijt

En daarna liep ik een flinke ronde met Ciara. Om ontspannen weg te kunnen, moest er nog een klein riedeltje huishoudelijke klusjes worden gedaan. Maaike was zo lief om voor mij de bestelling bij de molen te gaan halen. En Maria beloofde gul, dat zij het warme eten wel klaar zou maken. We zouden dan tot een uur of zes weg kunnen blijven. Mooi geregeld!

Henk ging met ons mee. Gezellig, dat hij het nog zo leuk vindt, om met ons op stap te gaan! Om een uur of 11 reden we dan toch eindelijk weg. We brachten de pakketten naar de post en draaiden de rijksweg op. Eerst maar naar Utrecht. Daar zat een klant met smart op zijn bestelling te wachten, die helaas bij postnl is zoekgeraakt. Meestal komt zo´n pakje wel weer boven water, maar daar kon de klant niet op wachten. Geen probleem. We brengen een nieuw pakket en vertrouwen erop, dat het zoekgeraakte pakket wel weer een keer bij ons belandt.

Zonder oponthoud kwamen we bij het juiste adres aan en leverden het pakket af. Wat nu? Zullen we even een stukje door Utrecht boemelen? Nee, eerst nòg maar iets van ons lijstje afwerken: een bestelling ophalen in Veenendaal bij De Werkbij. Daar kopen we allerlei bijenproducten in voor de webshop. Eigenlijk zou de bestelling afgelopen maandag gebracht worden. Maar er was iets tussengekomen. Ook weer: geen probleem! We hebben nu toch de tijd aan onszelf en we vonden het wel leuk, om de bestelling op te gaan halen.

Bij De Werkbij stond onze bestelling al klaar en in principe konden we dus in drie minuten tijd weer in de auto zitten. Maar we boften. We kregen zomaar een rondleiding aangeboden! Echt heel leuk!! Geweldig leuk om te zien hoe alles verpakt en verzendklaar gemaakt wordt. Hoe alles opgeslagen wordt en hoe de mensen werken. Alles in het teken van omzien naar de (anders begaafde) medemens en in het teken van brede educatie over bijen. Het was erg inspirerend allemaal.

Intussen gingen onze magen wel een beetje knorren. Het was al 13.00 uur geweest. Net als gisteren wilden we onze lunch bij een Aldi of Lidl aanschaffen. De salade en broodjes waren erg goed bevallen. Het is betaalbare luxe, zeker als je salades met een 30% kortingssticker koopt, zoals we deden. Hoeft dat goede voedsel alvast niet meer weggegooid te worden. Het mes snijdt aan twee kanten.

Willem zocht op, waar de dichtstbijzijnde Aldi was. In de Scheepjeshof. Ok. Gaan we daar naartoe. We waren daar nog nooit geweest. Het is een overdekt winkelcentrum middenin een winkelgebied. We parkeerden de auto in de parkeergarage en Henk en ik shopten onze lunch bijeen, terwijl Willem in een boekwinkel rondsnuffelde. Hij was daar nog lang niet uitgekeken, toen wij allang onze boodschappen hadden. We brachten dus de spullen naar de auto en zochten Willem in de winkel op. Als vanzelf boemelden we nog even verder. Eerst in het winkelcentrum, maar daarna liepen we de winkelstraat in. Altijd leuk om in een onbekende stad wat rond te banjeren.

We kwamen langs een telefoonhoesjeswinkel en Henk had een hoesje nodig. Hup, naar binnen dan. We werden heel vriendelijk geholpen en even later liep Henk helemaal blij Fone Zone uit, met een prachtig hoesje voor maar 5 euro om z´n mobiel.

Ongemerkt waren we best al een stuk bij de parkeergarage vandaan gelopen en we zetten er de sokken een beetje in. Vanwege die knorrende magen :-). En Henk en ik wisten bovendien wat voor lekkere dingen er in de auto lagen te wachten ;-).

We tikten onze volgende bestemming in: Putten en gingen op weg. Bij de eerste parkeerplaats die we zagen, hielden we een stop. Lunchpauze! Gezellig hoor, zo met z´n drietjes.

Helemaal voldaan reisden we verder naar onze laatste bestemming. In Putten brachten we ook een pakketje bij een klant. Een service-gevalletje. De klant was niet thuis, dus zetten we het op de stoep bij de deur.

Alles was afgevinkt. Wat nu? Ik wilde nog wel even naar een Kringloopwinkel, maar een wandeling in het bos vond ik ook leuk. Wat wilden de mannen? Ze kozen voor een Kringloop. Helaas was de eerste kringloopwinkel dicht. En de tweede, die Willem op internet vond, bestond niet meer. Nou, dan niet, hoor. Het was tenslotte geen verplichting.

We besloten zo langzamerhand de terugreis maar eens aan te vangen en dan ergens onderweg nog een ijsje te eten. Dat ´ergens´ werd Amersfoort. Want Willem vond het niet leuk, om bij een tankstation een ijsje te kopen. Dat is zo anoniem.

Amersfoort bleek zomaar een mooi staartje aan ons rondje Nederland te zijn. We scharrelden door wat winkelstraten. Henk wilde even bij een spelletjeswinkel naar binnen. En ik werd enthousiast, toen ik langs een handwerkwinkeltje liep. Leuk! Even naar binnen, hoor! Ik kocht een bol sokkenwol, zodat ik zomaar iets kleins op de pennen heb staan voor de autoritten van de komende tijd.

We vonden een ijssalon met een enorm assortiment aan smaken. Of je buiten alvast je keuze wilde maken. Prima hoor. Ik koos mango (mijn lievelingsijs) en kokos. Oh, oh, zooooo lekker.

We slenterden terug naar de auto en ineens zagen we een Russisch winkeltje.

Willem z´n broer heeft een Russische vriendin en die is momenteel in Holland. Dus belden we, of ze misschien iets heel erg miste, dan konden we dat voor haar meenemen. Nee, niet echt. Maar we moesten toch beslist  *onuitsprekelijk woord* kopen en dat eens zelf uitproberen. Hardop sprak ik haar na en een Russische klant, die daar ook aan het winkelen was, wist precies wat het was en wees me het aan: geroosterde boekweit. Gelukkig staat er ook in het Duits op, hoe ik het klaar moet maken. Ha, ha. Ik kocht die boekweit, nam een zak maïsgriesmeel mee en ook nog twee soorten limonade. Daar kan ik Julia vast blij mee maken, als ze komt. Die grote fles bruin spul lijkt net cola, maar het is limonade met honingsmaak. Ben benieuwd!

Even na zessen arriveerden we weer in Bles. Zeker met dat Russische staartje, leek het alsof we een wereldreis hadden gemaakt. Ha, ha.

Maria stond samen met Jan-Hendrik in de keuken en legde de laatste hand aan de maaltijd. Ze hadden een lekker curry gekookt. Wat een verwennerij, als je zo aan kunt schuiven!

Om al die calorietjes van al dat lekkers weer een beetje te compenseren, zijn Willem en Henk na het eten in de Graaf gesprongen en naar de brug gezwommen. En ook weer terug natuurlijk. Wow. Sportief hoor. Ik doe het ze niet na.

Natuurlijk kon ik het niet nalaten om vanavond vast een sok op de pennen te zetten. En zo had ik na deze fijne dag ook nog eens een echt vakantie-avondje.