Je let éven niet op ...

... en er is zomaar weer een week voorbij!

Tijd voor een logje.

Wat zijn we elke dag nog blij, dat Mucky terug is! Het vreemde is, dat ze zich totaal anders is gaan gedragen. Sinds ze bij ons was, was ze vooral bang en verlegen en maakte ze erg weinig contact. Nu komt mevrouwtje steeds naar elk van ons toe, ´praat´, wil geaaid worden. Het is net alsof ze eindelijk heeft geaccepteerd dat dit haar nieuwe thuis is en zich nu ook echt op haar gemak voelt. Ze durft nu ook weer gewoon op de kattenbak met de kap erop. Dat durfde ze vòòr haar escapade niet. Als die kap op de bak zat, poepte ze buiten de bak (bah bah bah). We hebben nu de kap erop, maar nog niet het deurtje ervoor. Dat zullen we er binnenkort ook maar voorhangen. Dan zijn we tenminste van de stank af. Nieuw is ook, dat ze zich heerlijk op de bank nestelt om daar te pitten. We verbazen ons er elke dag nog over en vinden het heel bijzonder.

Die bank ligt heerlijk, hoor.

Ik ben verder helemaal niet lui. 

Dol op zonnebaden.

Het grote voordeel van een kat is, dat je er verder niet veel omkijken naar hebt. Heel anders dan een hond. Je kunt dat toch totaal niet met elkaar vergelijken. Ciara groeit werkelijk als kool. Soms is ze een dwarse peuter. Ze is nu 4 1/2 maand. Maar ze leert snel.

Henk kan verwonderlijk goed met Ciara overweg. Hij heeft erg veel geduld met haar en laat haar minstens 1 keer per dag uit.

Zelf doe ik meestal ook één ronde. Vandaag deed ze het erg goed aan de lijn en ik heb extra lang met haar gewandeld.

Ik wandelde aan de overkant van het water langs ons huis. Leuk om ons huis zo eens van een afstandje te zien :-).

Het ziet er nog steeds wel wat ´verhuizerig´ uit. Volgende week zal dat beter worden. Dan komt de raambekleding. Joepie!!

Ook buitenom wordt er hard gewerkt. Wat een geluk dat Koos stratenmaker is en Hans in het groen werkt (en dus ook kan straten). Samen klaren ze de klus. Het gaat niet heel snel, want het moet allemaal in de avonduren of andere verloren uurtjes. Op de zaterdagen hebben ze vaak klusjes bij andere mensen. En dat gaat dan voor. Maar er komt nu echt schot in de aanleg van het terras. Extra motivatie is, dat Koos morgen jarig hoopt te zijn en dat vrijdagavond wil vieren. Dan is het wel handig als hij met z´n vrienden buiten kan zitten.

Vorige week is er eerst een pijp in de grond gelegd om het hemelwater van het dak af te voeren. Onder het stalgedeelte van ons huis zit de oude gierkelder. Daar kan het hemelwater op afgevoerd worden, zodat we het later kunnen oppompen om de tuin mee te besproeien.

Daarna kwamen er nog weer twee aanhangwagens zand op.

En vanavond werd alles keurig recht en glad gemaakt. Daar had Koos een handig apparaat voor bij zich. Geen idee, hoe zo´n ding heet. Maar het werkt als een trein, zo snel:

En hoewel het bijna donker werd, kriebelde het zó bij de jongens, dat ze toch echt nog even een klein stukje wilden leggen :-).

Ik zal vooral héél blij zijn, als alles dicht ligt en ik niet elke dag drie keer de stofzuiger moet hanteren om zand op te zuigen...

Ik geniet verder elke dag van de moestuin. Meestal is het m´n eerste hap buitenlucht: ´s morgens even in m´n tuintje kijken. Wat groeit alles mooi! Er valt ook elke dag wel iets te oogsten. Daar verbaas ik me over. Tenslotte was dit moestuintje dit jaar maar voor spek en bonen. Er is niets aan de grond gedaan en er is ook geen plan gemaakt. Maar toch! Behalve elke dag sla en aardbeien, haal ik ook regelmatig een courgette ervan af. Vorige week maakte ik de eerste pan courgettesoep van eigen courgettes! En ook de eerste boontjes zijn al geplukt.

Een mooie courgette, een snack-komkommer,
wat aardbeitjes: een rondje tuin.

Wat zijn er elke dag veel zegeningen. Leendert die zaterdag 24 werd. En zondag weer voor het eerst naar de kerk. Wat was ik stilletjes blij in het mij toebedeelde hoekje. En nu ga ik nog even 3 vers gebakken broden uit de oven halen.

¨Geef ons heden ons dagelijks brood¨  Mattheüs 6 : 11