We lijken er een abonnement op te hebben om op zondag iets met de dieren te hebben. Ook gisteren was het weer raak. We hadden een rustige zondag met om 12.00 uur een kerkdienst waar we heen mochten en om 15.30 uur een dienst waar we online naar luisterden.
Daarna hadden we de feestelijke zondagse maaltijd. Na het eten zagen Hans en Maria ineens, dat Muck een zeer pootje had. Voorzichtig heb ik haar opgepakt en gekeken, of ik iets bijzonders zag. Misschien een splinter in haar pootje, ofzo? Nee, niets te zien.
Tja, wat doe je dan? Ik besloot maar even een dierenarts te raadplegen. Wij hebben nog zo weinig ervaring met katten.
Bij de dierenarts op het dorp kregen we een bandje te horen: hij was op vakantie en we moesten contact opnemen met de dierenarts in Alblasserdam. Daarheen gebeld. Kregen we het volgende bandje: voor spoedgevallen moesten we naar Dordrecht bellen. Nou, ik wist niet of een mogelijk gebroken pootje een spoedgeval was, dus besloot ik in elk geval te bellen. Beet! Er werd opgenomen. Ik het verhaal gedaan en ja, ze wilden toch wel graag het pootje bekijken. Alleen bleek de telefoon van de dierenarts in Dordrecht doorgeschakeld te staan, want er was personeelstekort. Ik had een dierenkliniek in Rijswijk (bij Den Haag) aan de telefoon. Het eerste gaatje die avond was om 23.00 uur! En het was best ver rijden. De mevrouw adviseerde om ook nog maar eens in Barendrecht te proberen, maar zou het plekje om 23.00 voor ons vasthouden tot nader order. Hans had intussen uitgevogeld, dat er in Sliedrecht ook nog een dierenarts zat, waar je voor spoedgevallen terecht kon. Dat is heel dichtbij. Dus daar ook nog maar heen gebeld. Maar nee. Daar hadden ze een patiëntenstop. Dan toch Barendrecht maar gebeld. Maar we hadden een verkeerde dierenarts in Barendrecht. Die deed geen spoedgevallen. Toen heb ik het maar opgegeven. Wat een gedoe!!
Om kwart over 10 stopten we Muck in haar reismandje en gingen op stap. Hans reed en Henk ging mee. Ik zat met Muck in het mandje op de achterbank. Wat raar, zo´n reis op een stille, donkere, zondagavond!
Bij de dierenkliniek was er niets van te merken, dat het bijna middernacht was. Het licht brandde hel in de ontvangsthal en wachtkamer. Geregeld kwamen of gingen er mensen met hun dier. Hans en Henk wachtten in de auto, want er mocht maar 1 gezond persoon per dier naar binnen.
Muck werd ingeschreven en daarna mocht ik in de wachtruimte plaatsnemen, tot de dierenarts ons zou binnenroepen.
Na een poosje ging de deur open, van wat ´de kattenkamer´ bleek te zijn. Een aardige mevrouw riep ons binnen. We maakten kennis en daarna mocht Muck uit de reismand om ook kennis te maken. Muck gedroeg zich voorbeeldig. Ze was alert en ging op onderzoek uit op haar bedachtzame, nieuwsgierige manier. Ze werd gewogen en daarna was het toch tijd om het zere pootje te onderzoeken. Dat vond ze uiteraard minder leuk! Maar de dokter werkte snel en vakkundig en had na even nadenken de diagnose klaar: schouder was goed, elleboog was goed, maar op de zijkant van het voetje zat een zwelling. Dat kon een kneuzing zijn, of een breukje. Dat was alleen met een röntgenfoto vast te stellen. Maar wat het ook was, de behandeling zou hetzelfde zijn. Een foto was dus niet nodig. Er werd voor een week pijnstilling voorgeschreven en verder twee weken huisarrest. Zou het daarvan niet genezen, dan moet er alsnog een foto gemaakt worden en moet het pootje gespalkt worden. Nou, laten we hopen, dat dat niet hoeft! Eén spalk in het gezin is wel weer even genoeg. Want ja, met mijn pink gaat het helaas niet goed. Dat gaat vast een spalk worden. Maar goed. Dat zien we woensdag wel. Zover is het nog niet.
Opgelucht gingen we met Muck en de medicijnen weer naar huis. En ik moet zeggen: het ging vandaag echt goed met haar! Ze gebruikt het zere pootje weer. En ze wordt natuurlijk van alle kanten vertroeteld :-).
Vandaag hadden we een heel ander programma. Deze week is Leendert vier dagen bij ons aan het werk. Er worden héél veel puntjes op héél veel ´i´-tjes gezet! Het is voor Leendert kruimelwerk, maar wel met mooi resultaat. Wij zijn er zo blij mee!
Wat is er vandaag zoal gedaan?
Eerst is er een mooie balustrade getimmerd om het trapgat van de workshopzolder.
Ik wil binnenkort met de workshops starten. En uiteraard is mijn eerste zorg, dat dat helemaal volgens de corona-maatregelen kan gebeuren. Maar er moesten ook nog wel andere dingen verzorgd worden. De veiligheid bij de trap was er één van. Netheid was een goede tweede. En daarom heeft Leendert de zichtbare afvoerbuizen netjes weggewerkt.
De deur van Maaikes slaapkamer ging niet dicht. Dat is verholpen.
Willem was niet klaar met het bevestigen van planken in de kelder. Dat heeft Leendert afgemaakt.
In de deur van onze badkamer ontbrak nog één of andere strip. Die is erin gezet.
De klink van onze slaapkamerdeur was los (en kreeg ik vorige week nog een keer gevoelig op mijn enkel!) en is nu fijn vastgezet.
De schilderijen die sinds december onder ons bed lagen, hangen nu keurig bóven ons bed :-).
Achter de kachel liep de plint niet door. Nu wel. Wat een ander gezicht!
De louvredeuren, die voor de meterkast horen, lagen al sinds december op zolder. Die zijn nu fijn herplaatst. Morgen even soppen, dan ziet het er weer keurig uit.
De koffiemolen is (eindelijk) ook opgehangen.
Zie je wel, hoeveel puntjes?! Ik kijk al uit naar morgen. Hier word ik zó blij van! En dan staat er voor woensdag en donderdag werken aan de lift op het programma. Hopelijk wordt daar ook echt een slag geslagen. We zullen het zien.
