Deze week moest Willem dus weer gewoon aan de slag. Alleen Jan en Henk vieren nu vakantie. De rest van het gezin is aan het werk. Zelf ben ik ook weer terug in mijn werkritme. In de webshop is het rustig. Dus kan ik mooi wat achterstallig werk in huis en tuin doen. Vanwege de uitzonderlijk lange hittegolf ligt mijn tempo wel wat lager. Maar toch krijg ik nog lekker wat klussen geklaard.
Er was aardig wat werk te doen in m´n moestuin. Er stond heel veel onkruid. Drie ochtenden heb ik ´s morgens, zodra het licht was, een uurtje onkruid gewied. Ook goot ik steeds wat gieters water uit de Graaf bij planten die dat echt nodig hadden. De meeste planten kunnen prima tegen de droogte, hoor. Hier geen pompen en watersystemen, die urenlang voor beregening zorgen. En al helemaal geen kraanwater.
Op één van die vroege morgens heeft Maria het hele vak met bijenmengsel uitgetrokken. Van dat veelbelovende plaatje op die zaaibus is niets terecht gekomen. Het was heel, heel, heel veel onkruid, met hier en daar een mooi bijenbloemetje. Eigenlijk was ik van plan om er binnenkort de bosmaaier over te halen. Maar ik wil er volgend jaar graag een kruidentuin aanleggen en dan is het niet handig, als er allemaal onkruid van dit jaar terug opkomt. Maria heeft dus alles met wortel en al uitgetrokken.
Behalve onkruid wieden, is er ook elke dag wel iets te oogsten. Hoe leuk is dat. Ons menu wordt bepaald door wat er in de tuin klaar is om te oogsten. De sperziebonen doen het supergoed. Ik pluk al vanaf mei steeds kleine maaltjes. Maandag oogstte ik een flinke schaal, waar ik sajoer boontjes van maakte. Dat viel bijzonder in de smaak.
Ik oogstte ook de eerste rode tomaat. Wat een feest!
Ik heb het niet helemaal goed gedaan met die tomaten. Ik heb de planten te dicht bij elkaar gezet en ook heb ik te licht gedacht over ondersteuning. Ik heb nu zo ongeveer een tomatenoerwoud, wat rust op een paar luttele strookjes laminaat. Ha, ha. Behoeft verbetering, zullen we maar zeggen.
Wat is het leuk, om dit allemaal te leren. Ook is het heel handig, dat ik een ervaringsdeskundige buurvrouw heb. Die bestook ik regelmatig met vragen. Ik vroeg me al een tijdje af, wat voor uitlopers er aan mijn courgetteplant kwamen. En dan ook nog met van die gele bollen eraan. Het leken wel bolcourgettes!
Buurvrouw hielp me uit de droom. Het waren geen uitlopers van de courgette, maar er was gewoon een pompoenplant ónder de enorme courgetteplant terechtgekomen en die was nu heerlijk door mijn tuin aan het woekeren. Die gele bollen zijn pompoenen-in-wording. Oh, ja! Nu zie ik het ook :-).
Wat een verrassing! Straks ook nog pompoenen van eigen tuin!!
De sjalotten waren klaar om geoogst te worden. Het loof was al bijna afgestorven.
Hoe grappig is dat: als je dan lekker in de tuin gewerkt heb, vind je als kers op de taart nog een lekkere aardbei :-). (HUH? Een kers die aardbei is??)
Het vak waar de sjalotten stonden, heb ik zaaiklaar gemaakt. Ik zaaide er andijvie. Zomaar een strookje. Kijken of dat wat wordt...
Ik heb trouwens ook maar eens tuinschoeisel aangeschaft. Ik tuinierde steeds op mijn crocs. Maar de grond is best zanderig (wat wil je met die droogte!) en daardoor schepte ik steeds zand door de gaatjes in mijn crocs. Ik heb ook wel laarzen. Die heb ik vaak aan, als ik in de bijen werk. Die zitten goed aangesloten aan mijn benen, zodat de bijen mij daar niet kunnen steken. Maar die laarzen zijn super warm. Ik bestelde daarom een paar simpele houten klompen. Fijn!
Behalve buiten, was er binnen ook genoeg te doen. Op de één of andere manier inspireert warm weer mij altijd tot opruimen ;-). Ik heb op onze slaapkamer het laatste staartje wat er nog van de verhuizing stond opgeruimd. Er stond nog een doos boeken, een doos linnengoed en er waren nog twee half leeggeruimde kledingdozen.
Eerste heb ik die kledingdozen maar eens beetgepakt. Zowel de dozen als onze kast heb ik secuur nagelopen. Alles wat weg kon, is weggegaan. Het wintergoed, wat nog bewaard moest worden, heb ik netjes in 2 dezelfde dozen gedaan. Een doos voor Willem en één voor mij. Die dozen zijn naar zolder. Lekker uit het zicht.
Daarna de boeken. Ze passen niet meer in de boekenkast. Maar ik wilde ze ook niet in de doos houden. Ik heb ze daarom maar in twee stapels óp de boekenkast gelegd. Het is niet het allermooiste, maar voor nu wel even goed. In elk geval is die doos van de vloer en kunnen de boeken gemakkelijk gepakt worden om te lezen.
Als laatste was daar de doos met linnengoed: beddengoed voor ons bed. Een molton, een paar hoeslaken, een paar lakensets, wat slopen. Waar zou ik dat eens laten? Wacht, ik wist al wat! We hebben op onze slaapkamer een kast staan, waar administratie in zit. Een kast met vier planken. Als ik die nu eens strak zou opruimen? Dan was daar misschien ruimte genoeg voor het linnengoed. Zo bedacht, zo gedaan. Na het opruimen van de papierzooi, kwamen er twee planken leeg voor het linnengoed. Super! Vloer leeg, kast vol, deurtjes dicht, opgeruimd! Ongelofelijk wat een grote kamer we nu ineens hebben :-).
Ik keek Willem eens lief aan en vroeg, of hij de spiegel wilde ophangen. Die stond al sinds december tegen een muur. Goed. Spiegel opgehangen. Meteen ook maar de klok, die al die tijd op de linnenkast lag stof te happen. En, yes, ook het handdoekenrek voor in de badkamer werd opgehangen. Oh, wat is dat fijn! Het zijn maar kleinigheden, maar toch zo´n verbetering. Ik ben er heel blij mee.
Als laatste heb ik gisteren alle rommel, die onder ons bed lag opgeruimd.
Wat dat opruimen betreft zou die hittegolf dus best nog een paar weken mogen duren. Wie weet is dan m´n hele huis netjes :-).
Maar nee. Die hitte put op den duur mens en dier uit. We keken er dan ook allemaal naar uit, dat er regen zou komen vandaag. We moesten wachten tot half 8 vanavond. En wat er toen viel, was niet veel. Maar wat is er fijner, dan een milde regen? We zongen ervan:
