maandag 3 augustus 2020

Echt vakantie (4), zee, familie en siroop

Vrijdag zou het +30 graden worden en dus ´moesten´ we echt naar zee ;-). We hadden namelijk aan Henk beloofd, dat we in onze thuisvakantie zéker ook naar zee zouden gaan en tja, als het dan dik 30 graden wordt...

Zoals te verwachten was, had zo´n beetje half Nederland het plan op gevat om die dag naar de kust te gaan. En dus kwam er halverwege de dag over het nieuws, dat je beter niet meer naar de kust kon reizen. Alles was overvol, wegen afgesloten, lange files en ander leed. Maar geen nood. Wij gaan namelijk altijd pas in de tweede helft van de middag naar zee. Rond die tijd gaan veel mensen langzamerhand opbreken en eer dat wij geïnstalleerd zijn, hebben we zo ongeveer het hele strand voor onszelf. Heerlijk is dat!

Zo deden we het vrijdag dus ook. Het was al kwart voor 5 toen we in Ouddorp aankwamen. We waren met z´n negenen, verdeeld over 2 auto´s. Maar dat was slechts het begin. Want later sloten ook Trijnie & Gerwin, Maaike & Jaap en Leendert & Thea zich bij ons aan. Het was bijna een familiereünie :-).

We hadden de skottelbraai meegenomen en aten lekker simpel broodjes hamburger. Met sla en gebakken uien, saus, en ... zand natuurlijk :-). Oh, wat smaakt dat heerlijk, zo in de buitenlucht. Na de broodjes toverde Thea nog lekkere ijsjes uit haar koelbox. Mmm.




Kleinzoon Marinus en zijn vriendje zijn vanaf het moment dat we kwamen, tot het moment dat we terug gingen, alleen maar bezig geweest met schepnet en emmertjes. Ze vingen garnaaltjes, krabben en een platvisje.





Henk was, zoals gewoonlijk, niet uit het water te slaan, bij wijze van spreken. Hij is van kleins af aan een echte waterrat. Hij bleef in zee, totdat de zon onderging!


Het was ontspannen met hoofdletters! Altijd heel bijzonder hoe iedereen, van de jongste tot de oudste, er zo van geniet.









We kwamen pas heel laat thuis. Sowieso was het al bijna 22.00 uur, voordat we van zee wegreden. Maar bij Alblasserdam kwamen we ook nog eens stil te staan voor de tunnel, waar weer eens een te hoge vrachtwagen voor oponthoud zorgde. Het gaf niet. De kinderen waren gelukkig en ik dus ook :-).

Zaterdag zijn Willem en ik bijtijds opgestaan. We zouden om 9.00 bij Willem z´n moeder zijn. Maar met zo´n zandbak konden we natuurlijk niet op stap. Terwijl ik badlakens waste en koelboxen en tassen uitruimde, stofzuigde Willem de auto. Keurig op tijd stonden we bij Linquenda Domus in Ambacht, waar schoonmama woont. We gingen op familiebezoek. Willem z´n broer en zijn vrouw zijn pas van Veenendaal naar Ede verhuisd en schoonmama wilde daar heel graag een kijkje nemen. Willem beloofde te rijden, want zulke afstanden rijdt ze niet meer zelf. En natuurlijk vonden we het zelf ook leuk, om te gaan. We hadden elkaar alweer minstens een half jaar niet gezien!

We hadden een gezellig ochtendje, wat in een zucht ook weer voorbij was. We hadden een beetje een strakke planning. Ik wilde namelijk rond half 2 weer thuis zijn om alles klaar krijgen voor de zondag. Er was nog wat werk aan de was en strijk, er stond 10 kilo kersen en 10 kilo aardbeien om siroop van te maken, er moest nog brood gebakken worden en aan het einde van de middag stonden natuurlijk de zaterdagse frieten weer op de kaart (met bijbehorende eetgrage gasten ;-)).

Het kwam helemaal goed :-). Inclusief het plukken van boontjes voor zondag.





Zondag was het de rustdag en waren we blij, dat we in elk geval weer één keer naar de kerk konden. We waren ingedeeld voor de dienst van 12.00 uur. We waren rond kwart voor twee weer thuis en konden voor de avonddienst kiezen of we om half vier of om zes uur mee zouden luisteren. We kozen voor half vier. Dan hadden we daarna op een wat handig tijdstip de avondmaaltijd.

Zondagavond hadden we weer een dieren-klucht. Muck, de poes, was donderdagochtend van huis gegaan. Ze bleef de hele donderdag weg. Ze bleef de hele vrijdag weg. Ze bleef de hele zaterdag weg. Ik werd er al weer sip van. Waar zou ze zijn? Zondag zag Henk haar bij de paarden van de buren in de wei. Tot twee keer toe hebben we geprobeerd haar te lokken met voer. Maar nee hoor. Ze keek wel naar ons, maar draaide d´r kopje om en sprong weg. Nou ja, ik wist in elk geval nu waar ze was en dat ze het naar haar zin had. Zondagavond riep Willem haar nog eens en jawel. Via de tuin van de buren kwam ze nu naar ons toe. Alsof ze weken weg geweest was! Ze had honger, klitten op haar buik en een wond(je) op haar kop. Je snapt zo´n beest toch niet, hè?! Waarom komt ze niet gewoon wat eerder naar huis :-). Maar goed. Ze is nu weer binnen en blijft ook maar weer een poosje binnen. Eerst wil ik haar vlooienspul geven en wil ik het wondje op haar kop in de gaten houden. En dan zien we wel weer.

Voor vandaag hadden we nog geen plannen gemaakt. Eerst moesten sowieso alle webbestellingen klaargemaakt worden en er moesten bestellingen bij drie verschillende leveranciers geplaatst worden. Dat was een ochtendvullend programma. Het middagprogramma ontstond als vanzelf: we zouden naar Het Bijenhuis in Ede gaan. Ik had een nieuwe bijenkast nodig, want er staat nog één volk in een zesramer en kan daar niet in overwinteren. Daarna wilden we dan ook nog maar een keer naar De Werkbij in Veenendaal om mijn voorraad flessen aan te vullen. Die heb ik nodig voor mijn jaarvoorraad siroop, die ik maakte. Henk wilde graag mee, want we zouden ook nog een ijsje gaan eten in Rhenen. En wie weet, was tante Ria in Kesteren wel thuis. Dan konden we daar meteen een bakkie koffie gaan doen. Familiebezoek tijdens een staycation is echt leuk! En ons middagje zou niet alleen nuttig, maar ook aangenaam zijn. De mooiste combi, die er is. Ik gaf instructies in de familie-app voor het avondeten en voor het uitlaten van Ciara enzo en daar gingen we.

Eerst naar Het Bijenhuis. Ik kocht een leuke, oranje, bijenkast. Die past mooi bij ons oranje pannendak :-). Het zal vast vrolijk staan in de moestuin! Alleen de bodem hadden ze niet meer in kleur. Die nam ik ongeverfd en moet ik dus nog een kwastje geven. Hopelijk komt daar deze week wat van, zodat de bijen snel in hun nieuwe huis kunnen gaan wonen.



Bij de Werkbij in Veenendaal stond mijn bestelling al klaar.

Daarna lonkte het ijsje in Rhenen.




Tante Ria was thuis en had de koffie bruin. We hadden zomaar een heel gezellige middag. Met de optie  ´vermijd snelwegen´ leidde de navigatie ons via de mooiste weggetjes weer richting het Westen. Rond half 7 werd Willem slaperig. Tijd om even te stoppen. Die stop was in Geldermalsen. Terwijl Willem even een kwartiertje zijn ogen dicht deed, strekten Henk en ik de benen. We liepen door een winkelstraat en ik hoopte een cafetaria te zien, waar we kroketten konden kopen. We hadden namelijk nog broodjes in de auto en een broodje kroket leek ons wel een lekker vakantiedag-menu. Er was daar echter geen cafetaria te bekennen. Wel zagen we een reclamebord van McDonalds met pijlen. Nou, vooruit. Dan doen we een keertje de Mac. Groot feest voor Henk :-).


Rond koffietijd waren we weer thuis. Kon ik nog even verder breien aan m´n sok.


En Willem, Jan en Henk sprongen in de Graaf voor een baantje zwemmen heen-en-weer naar de brug. Zij liever dan ik.