Zoals ik al schreef, was het de bedoeling om voor een kachel op stap te gaan. We hadden een e-mail gestuurd naar het bedrijf waar we ons wilden laten informeren. Maar helaas was daar in verband met een beurs niemand aanwezig. Jammer, maar nu moet de kacheljacht maar even wachten.
We moesten dus op het laatste moment onze plannen wijzigen. We brachten eerst Koos naar mijn zus in Dordrecht en besloten meteen door te rijden naar de Biesbosch, om daar een bakkie koffie te drinken. Intussen overlegden we, wat we zouden gaan doen. Een stad? Een markt? Strand? Bos? Willem had wel een idee. Hij had het er pas al eens over gehad. Als kind is hij ooit met zijn oma naar de Deltawerken gaan kijken. Hij wist nog dat hij met de bus mee ging, en dat er zo'n zwartwitfilm werd vertoond over de in aanbouw zijnde Deltawerken. Hij vroeg zich af, of zoiets er nog zou zijn (behalve Neeltje Jans dan). Ik vertelde, dat ik wist, dat ze bezig zijn met de aanleg van de Tweede Maasvlakte. Wie weet zou daar wel zo'n informatiecentrum zijn.
Op de bonnefooi reden we naar de Maasvlakte. We zagen daar van alles, maar geen infocentrum en daarom stapten we ergens uit, om een eind te wandelen. Lekker de wind door de haren en genieten van de zee. En daarna nog maar weer een bakkie koffie en een stapeltje boterhammen :-).
Op de terugweg besloten we toch even te gaan kijken, naar iets wat werd aangeduid met Futureland. En dat was helemaal raak. Een werkelijk schitterend informatiecentrum, waar echt van alles is te zien over de aanleg van de Tweede Maasvlakte. We raakten steeds dieper onder de indruk van de 3 1/2 kilometer land, die zomaar aan de kust geplakt wordt! Het is toch eigenlijk onvoorstelbaar, dat dat allemaal kan.
Op de eerste verdieping hadden we een prachtig uitzicht op de schepen, die aan het zand opspuiten waren. Er stonden verrekijkers om alles nog beter te kunnen zien en tot onze verrassing zagen we een groep van 12 zeehonden op de opgespoten zandplaat liggen. Wat leuk! We gaan hier vast nog een keer met de kinderen heen. Echt een aanrader! (En nog gratis ook).
We dronken ons laatste bakkie koffie uit de thermoskan, aten de laatste boterhammen op en reden nog wat rond. Even gekeken bij strand Slufter, even gestopt bij een motorcrossplaats en uiteindelijk koers gezet naar Brielle. Daar hebben we zomaar wat door het stadje geboemeld. Ik had nog een mazzeltje. Ik was al een tijdje op zoek naar nieuwe laarzen. Die ik nu heb, zijn zó versleten, dat ze het repareren niet meer waard zijn. Ik heb er dan ook in zo'n vijf jaar tijd heel wat kilometers op gelopen! Nu liep ik tegen een paar prachtige, leren laarzen aan voor maar 25 euro. Ik ben er superblij mee.
Intussen werd het tijd om langzamerhand naar Alblasserdam terug te gaan. We hadden daar om kwart over 7 afgesproken bij De Wachter, voor het familiediner. Onderweg maakten we een stop bij Ikea Barendrecht. Ik had de thermoskan met tomatensoep thuis laten staan. En we waren zó flauw, dat we toch echt even iets hartigs nodig hadden. Nu zijn we, denk ik, in geen vijf jaar bij Ikea geweest en we waren toch wel lichtelijk beduusd over het gekrioel daar. Ongelofelijk, zo'n bijenkorf. We wilden heel simpel koffie met een saucijzenbroodje, maar die waren op. We kozen voor soep. Ook de champignonsoep was op. Maar tomatensoep was er wél. Oké, we vonden het allang goed. Soep gegeten en op zoek naar de uitgang. Natuurlijk moet je dan de halve winkel door en hopen ze, dat je wat koopt. En dat is ze gelukt, die marketingmensen van Ikea ;-). Honderd theelichten voor 2,79. Die waren juist op, dus dat kwam mooi uit.
Bij de Wachter was het super. Het is altijd erg gezellig, zo met z'n achten tafelen. En als dan ook het eten voortreffelijk is, de bediening aardig én het is heerlijk warm, dan is het voor 100 procent geslaagd. We hebben vier uur lang getafeld!
Ik laad altijd helemaal op van zo'n dag. Ik heb weer volop nieuwe moed, inzichten, inspiratie. Af en toe moet je zoiets echt doen, om je batterijen op te laden.
Financieel volgt de ene tegenslag momenteel op de andere. Hadden we eerst al een kapotte wasmachine, een zoek geraakte fiets en een flinke schadepost aan een grote lekkage, vandaag belde de garage met slecht nieuws. Mijn auto kan niet meer worden gerepareerd. De kosten van reparatie zouden de waarde ver overstijgen. Nu moet er dus een andere auto komen :-(. Ik hoop echt, dat dat voorlopig het laatste is. We schrapen over de bodem van onze schatkist. Maar gelukkig zijn het tegenslagen van materiële aard. Hoe vervelend ook.
Ik werk meteen de verantwoording van de huishoudknip maar even bij:
Extra boodschappen voor Trijnies feestje: 22,85. Hiervoor kochten we: Monchoutaartmix, Kwarktaartmix, 4 pakjes margarine, blikje vlaaivulling, bus slagroom, 2 flessen rosé, pakje roomkaas, 2 pakjes zalmfilet, pak tortilla's.
Een partijtje hamburgers, wat me door een plaatselijke winkel voor de halve prijs werd aangeboden, omdat ze op de datum waren: 44,80. Een aanbieding koeken: 7 pakken voor 5 euro. Een paar leren laarzen voor mezelf: 25,00. Twee soep bij Ikea: 3,90. Theelichtjes 2,79. Kan melk: 0,95. En vandaag mochten Leendert en Hans een dagje naar het zwembad: 7,80 Totaal zit ik nu sinds 15 februari op: 423,44
